«حنیف ناظم زمردیان» معروف به «محسن واقف»، شاید یکی از چهره‌های آشنا برای دنبال‌کنندگان شبکه‌های اجتماعی وابسته به منافقین باشد.
به گزارش فراق، او با اجرای برنامه‌های مسخره و تولید محتواهای مبتذل در فضای مجازی، نقش دلقک سیرک مجاهدین خلق را ایفا می‌کند. البته افراد نزدیک به وی خبر می‌دهند که وی نه از سر عقیده، بلکه به دلیل ترس، وابستگی اجباری، و مصیبتهای روانی ناشی از سالها اسارت در فرقه، به این نقش تن داده است.
حنیف در اصالت اهل گرگان بوده که در نوجوانی، بدون هیچ شناختی از فرقه رجوی، توسط مادرش (مهری جواهریان) به این فرقه تحویل داده شد. خانواده او در دهه ۶۰، از هواداران ساده لوح سازمان بودند و پس از فرار مسعود رجوی به فرانسه، زندگی سختی را تجربه کردند. در اواخر دهه۷۰، فرقه با شگردهای فریبکارانه، شش عضو این خانواده را به عراق (کمپ اشرف) کشاند و با وعده‌های دروغ، آنها را در دام خود نگه داشت.
جالب اینجاست که بواسطه القائات فرقه، او حتی لیلا نرگسی (نامزدش) را نیز به این فرقه وارد کرد، اما پس از مدتی، هر دو در تله مخوف رجوی اسیر شدند و راه گریزی نیافتند.
خانواده وی و آخرین وضعیت آنها:
– برادر بزرگتر حنیف در سال ۸۲ از فرقه رجوی جدا شد.
– برادر کوچکتر حنیف به نام احمد از فرقه رجوی جدا شده اما در شبکه‌های اجتماعی مشغول فریب و وصل جوانان به مجاهدین است.
– دو دایی او (کاوه و مجید جواهریان) نیز پس از سالها اسارت، در سال ۹۰ موفق به فرار شدند.
– خواهرزاده‌های حنیف نیز از فرقه گریختند و به آلمان و آمریکا رفتند.
– اما خود حنیف، مادر و خواهرش همچنان در بند فرقه هستند.
– از سرنوشت نامزدش خبری در دست نیست.
چرا حنیف فرار نکرد؟
بر اساس گفته‌های جدا شدگان فرقه، حنیف از ترس عواقب شوهای مضحکی که اجرا کرده، جرئت خروج را ندارد. او بارها در محافل خصوصی گفته: «من تره هم برای اینها خرد نمی‌کنم!»، اما ترس از تنبیه و رسوایی، او را مجبور به ادامه این زندگی مشمئزکننده کرده است.
لودگی در آلمان و فرانسه
براساس گزارش منابع آگاه، حنیف و «بهنام» (پسر محمد محدثین، از سران فرقه رجوی) بارها در روسپی‌خانه‌های فرانسه و آلمان به اجرای نمایش‌های مبتذل پرداختند تا نظر بینندگان را جلب کنند. گفته می‌شود که سران فرقه، از این شوهای مضحک به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای جذب جوانان به مجاهدین استفاده می‌کنند.
حنیف امروز با تولید و اجرای کلیپ‌های به اصطلاح طنز (!) در شبکه‌های اجتماعی، سعی در القای مستقل بودن خود دارد اما واقعیت این است که او اسیرِ سیستم روانی فرقه رجوی می‌باشد که برای بقا، مجبور به حراج شرافت، حیثیت و مردانگی خود شده است.
حنیف ناظم زمردیان نمونه بارز بردگی فرقه رجوی است. کسی که از سر ترس و وابستگی اجباری، در این سیرک شرم آور باقی مانده است. مسئولیت جامعه بین‌المللی و رسانه‌هاست که با افشای این گونه چهره‌ها، جوانان را از دام این فرقه تروریستی آگاه و زمینه اخراج این افراد پست فطرت را از کشورهای اروپایی فراهم کنند.
اگر ویدئوهای حنیف یا مصاحبه‌های جدا شدگان فرقه رجوی را در اینترنت جستجو کنید، به راحتی عمق فاجعه اسارت روانی در این فرقه را درک خواهید کرد.
انتهای پیام
