علی رغم ادعای سازمان مجاهدین خلق مبنی بر حمایت از برابری جنسی و قرار دادن زنان در نقش رهبری کننده، مردان و زنان در اردوگاه های سـازمان به شدت جدا از هم نگاه داشته می‌شوند.
به گزارش فراق، کنترل جنسی بخشی از انقلاب ایدئولوژیک رجوی بود که بعد از طلاق های اجباری اعضای مجاهدین در مقر اشرف آغاز شد.
در این نوشتار که برگرفته از کتاب «نتی برای مرگ» به کوشش جمعی از مسئولان سابق فرقه رجوی است، مروری بر این موضوع داشتیم.
«به عنوان بخشی از انقلاب ایدئولوژیک، طلاقهای اجباری و تجرد از جانب رجـوى‌هــا جبـراً اعمال گردیده است. طلاق اجباری زوج ها را موظف ساخت تا حلقه‌های ازدواج خود را در یک کاسه انداخته و عواطف خود نسبت به یکدیگر را محکوم نمایند. به هر حال این قانون شامل ازدواج رجوی نشد و رهبران مجبور به تجرد نشدند. سازمان مجاهدین خلق این امر که این موارد خودجوش و داوطلبانه نبوده اند را تکذیب می کند و مدعی است که واقعیت این است که مجاهدین خلق در سرزمین کشوری که در آنجا… زندگی خانوادگی غیر ممکن است مستقر می باشند و این که هر عضو سازمان مجاهدین خلق خود بدون هیچگونه اجبار تصمیم به ترک زندگی خانوادگی گرفته است.
بستگان و همسران سابق در مقرهای مختلف مستقر می‌شوند و اجازه دیدار با یکدیگر را ندارند. اعضا تنها می توانند آزادانه با فرماندهان خود ارتباط داشته باشند و اجازه فرمانده برای هرگونه ارتباط لازم است. خبرچینان صحبت های بین اعضاء را مانیتور می کنند. در بسیاری از موارد به خانواده اعضای سازمان مجاهدین خلق در ایران اطلاع داده شده است که بستگان آنها کشته شده یا مرده اند.
علیرغم ادعای سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت مبنی بر حمایت از برابری جنسی و قرار دادن زنان در نقش رهبری کننده مردان و زنان در اردوگـــاه هــــای سـازمان به شدت جدا از هم نگاه داشته می شوند استقرار بر اساس جداسازی جنسی صورت می گیرد و در برخی ساختمان ها خطوطی در وسط سالنهای اجتماع ترسیم شده است که قسمت مردان را از قسمت زنان جدا می کند. مردان و زنان پائین تر از سطح رهبری از ارتباط با یکدیگر منع شده اند مگر اینکه در هر مورد مشخص اجازه رسمی دریافت کرده باشند. دست دادن دو جنس مخالف ممنوع است. حتی پمپ بنزین در اردوگاه اشرف ساعات مجزا برای استفاده مردان و زنان دارد.
فشار جمع به صورت شدید و تحقیر کننده
در سازمان مجاهدین خلق نشست های روزانه هفتگی و ماهانه برگزار می شود که شامل اعترافات جمعی اجباری به منظور زدودن افکار و رفتار غیر معمول است که تصور می رود وحدت گروهی را به خطر بیندازد اعضای سازمان مجاهدین خلق می بایست افکار و حتی خواب شبانه، خصوصاً افکار و تمایلات جنسی خود همین طور مشاهدات در خصوص سایر اعضاء را به طور روزانه ثبت نمایند. البته مواردی که ممنوع هستند آنها باید این گزارشات کتبی را به مسئولین خود بدهند. در خلال جلسات بزرگ اعضاء اغلب مجبور هستند گزارشات خود را با صدای بلند در جمع بخوانند و از خود انتقاد نمایند. اعضای سازمان مجاهدین خلق غالباً می بایست به افکار جنسی اعتراف نمایند در حالتی که فرد گرفتار است اگر این کار را انجام ندهد به عنوان دروغگو معرفی خواهد شد چرا که اعتقاد بر این است که چنین افکاری اجتناب ناپذیر می باشند.»
انتهای پیام
