مصاحبه  با خانم شهین هاجری ساکن آبادان،

خواهر (علی هاجری تحت اسارت فرقه رجوی در لیبرتی، عراق)

قسمت اول

ما آنگونه رفتار می کنیم که جهان را می بینیم. طرز تلقی ما از مفاهیم اساسی و بنیادین در حوزه هستی شناسی ، تاریخ ، جامعه ، افتصاد ، انسان ، زندگی و … پیوند ارگانیک و تنگاتنگی با جهان بینی و ایدولوژی ما دارد. در حوزه ی سیاست این پیوند انکار ناپذیر و بشدت مشهود است استراتژی که یک گروه سیاسی و سازمان یافته اتخاذ می کند برخاسته و انعکاسی از چگونگی انگاره ها و مولفه های ایدئولوژیک آن گروه یا حکومت است. به عبارتی دقیق تر عمل و پراتیک انسانی و اجتماعی ما انسانها و گروههای سازمان یافته ، ریشه در جهان بینی و ایدئولوژی و نیز تحت تاثیر مکانیزم و متد تحلیل رویدادها و اتفاق هایی ست که با آن مواجه هستیم.

 مجاهدین خلق از سال ۶۵ به بعد که در عراق به شکلی گروهی مستقر شدند و در قرارگاه اشرف بزرگترین مقر مجاهدین به ساختن جامعه ایده آل پرداختند در واقع عینیت مولفه های اساسی ایدئولوژی و تلقی خاص و منحصر به فرد رهبرعقیدتی گروه را از دین ،  مذهب و سیاست در مناسبات درون تشکیلاتی ، محقق کردند.

اگر مجاهدین خلق دست به عملیات مسلحانه و خونبار زدند و از ترور گسترده و سازمان یافته برای بدست گرفتن قدرت استفاده کردند با مستبدترین حکومت منطقه خاورمیانه متحد شدند از شیوه های فاشیستی کنترل نیرو و مجاب سازی کادربندی شده ذهن نیروها و کادرهای تشکیلاتی ، بهره بردند و امکان ارتباط و تماس اعضا و افراد مستقر در قرارگاه اشرف و کمپ لیبرتی با دنیای پیرامونی و حتی اعضای خانواده هایشان را برای سالهای طولانی مانع شده و می شوند و یا به سرکوب سیستماتیک امیال غریزی ، عاطفی و جنسی نیروها و افراد خود در قرارگاه اشرف و کمپ لیبرتی و سایر مقرهای تشکیلاتی در اقصی نقاط جهان پرداختند در واقع سعی داشتند مابه ازای عینی جهان بینی ، ایدئولوژی و برداشت های عقیدتی و اخلاقی خود را در مناسبات انسانی و اجتماعی درون تشکیلاتی پیاده کنند. اما مجاهدین خلق و تشکیلات رجوی از نظر اعضای خانواده های افراد و کادرهای تشکیلاتی ، چگونه متصور می شوند؟ چه نگرشی خانواده ها و شهروندان عادی که یک یا دو یا چند تن از بستگان ، فرزندان و عزیزانشان سالهای طولانی ست در تشکیلات رجوی بسر می برند ، دارند؟

در گفتگو و مصاحبه با خانم شهین هاجری سعی شده است به این پرسش ها ، پاسخ های درخور داده شود.

آرش رضایی ـ عضو تیم مدیریت سایت نیم نگاه  

 

آرش رضایی :

خانم هاجری از اینکه دعوت نیم نگاه را برای مصاحبه پذیرفتید تشکر می کنم چند سال دارید و برادر شما آقای علی هاجری چه مدتی است که در تشکیلات رجوی عضو است؟

 خانم شهین هاجری :

باسلام خدمت شما آقای رضایی：من شهین هاجری ساکن آبادان ، خواهر علی هاجری ، ۴۵ سال دارم. برادر من درتاریخ۳/۲/۱۳۶۵ درمنطقه اشنویه به اسارت نیروهای عراقی درآمد و در زمان اسارت به فرقه رجوی ملحق شد.

 

آرش رضایی :

شما  و اعضای خانواده تان سالهای طولانی ست که درگیر نجات و رهایی برادرتان از اسارت فرقه مجاهدین هستید و یا تشویق برادرتان به خروج از تشکیلات رجوی ، در این مدت واقعا چه حسی و شناختی نسبت به گروه مجاهدین پیدا کردید؟

 

 خانم شهین هاجری :

درابتدا شاید خیلی از مطالب و صحبتهایی که درمورد سازمان می شنیدم را نمی توانستم باور کنم ولی با ورود به این پروسه دید و شناختم تغییر کرد. سازمانی که مدعی نجات و آزادی طبقات جوامع بود از درون دارای طبقه بندی و نابرابری در تمام سطوح بود و به نظرم کسی که نیاز به کمک دارد نفرات گرفتار در سازمان است تا آن کسی که خارج از فرقه درحال زندگیست! برادر من نزدیک به ۳۰سال است که در اسارت فرقه بسر می برد و درگوشه اسارتگاه رجوی در حال پوسیده شدن است. ما شاهد ذره ذره جان دادن عزیزانمان هستیم و من مطمئنم سکوت من و خانواده ام بدترین خیانت در حق برادرم می باشد.

  

آرش رضایی :

شما گفتید پس از ملحق شدن برادرتان به فرقه رجوی دید و شناخت شما نسبت به مجاهدین تغییر کرد و به نکاتی اشاره کردید به اینکه در تشکیلات مجاهدین نابرابری در تمام سطوح وجود دارد به نظرم شناخت شما قطعا متکی به دلایل ، مداک و مستنداتی است. در باره آن توضیح بیشتری بدهید؟

 

خانم شهین هاجری :

شاید بتوانم در یک جمله نابرابری را بطور کامل توضیح بدهم! طلاقهای اجباری درتمام رده های پایین تراز رهبری فرقه رجوی به اسم کامل کردن انقلاب ومبارزه! و دیگر موارد که جای خود دارد.

ادامه دارد …

منبع : سایت نیم نگاه