کارگردان «کودکان کمپ اشرف» گفت: برخورد سازمان مجاهدین با منتقدان خود استراتژی معمولی آنهاست و این ادبیات برای همه شناخته شده است.
به گزارش فراق، سارا معین در گفت و گو با احمد رأفت درباره مستند اخیر خود اظهار داشت: من از شش سال پیش این مستند را شروع کردم و آن موقع مطلب در مورد کودکان اشرف کم بود، این چهار شخصیت داستان به جهت ویژگی هایی که در سوئد داشتند برای کار جلو آمدند.
وی با اشاره به واکنش سازمان و تهمت های فرقه رجوی به سازندگان این فیلم تصریح کرد: باید از خود سازمان بپرسید یک هنرپیشه سوئدی یا یک نماینده پارلمان چه ارتباطی می تواند با جمهوری اسلامی داشته باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به سئوال جهت دار احمد رافت که قصد داشت علت داستان را به نوعی علیه نظام ایران تغییر دهد، اظهار کرد: داستان فیلم بسیار انسانی و فراتر از این حرفهاست و البته باید تاکید کنم که دولت سوئد در حقوق این افراد کوتاهی کرده و نگذاشته صدای آنها در طول این سالها شنیده شود.
مستند کودکان کمپ اشرف که در آخرین جشنواره گوتنبرگ در سوئد اکران شد، با اعتراض هواداران سازمان مجاهدین خلق در داخل سالن و خارج از محل برگزاری مواجه شد. پلیس سوئد در جریان سه اکران این مستند حضور چشمگیری در در محل جشنواره برای جلوگیری از درگیری هواداران مجاهدین خلق با عوامل فیلم و تماشاگران داشت. مستند «کودکان کمپ اشرف» که اولین تجربه سینمائی سارا معین است، روایت داستان چهار نفر از نزدیک به هزار کودکی است که سازمان مجاهدین خلق از آغوش مادر و پدر جدا ساخت و از عراق روانه کشورهای اروپائی، به ویژه آلمان و سوئد کرد. بسیاری از این کودکان، که امروز خود صاحب فرزند هستند، با وجود تلاش های مکرر، حتا پس از انتقال «کمپ اشرف» به آلبانی نیز هنور نتوانسته‌اند با والدین خود ملاقات کنند.
«کودکان کمپ اشرف» روایت سرنوشت چهار نفر از این کودکان است که امروز در سوئد زندگی می‌کنند. یکی از آنها، امیر وفا یغمائی کارشناس محیط زیست و پدر دو کودک خردسال است و مدتی نیز در نوجوانی به عراق بازگردانده شد تا در صفوف مجاهدین اسلحه به دست گیرد. یکی دیگر حنیف بالی است که مدتی در پارلمان سوئد به نمایندگی از حزب میانه‌رو حضور داشت و از چهره‌های سیاسی بانفوذ در این کشور اسکاندیناوی است. پروین حسین‌نیا نیز هنرپیشه‌ای است که در تئاترهای سوئد روی صحنه می‌رود. عاطفه سبدانی هم نویسنده‌ای است که اخیرا شرح زندگی و دردهای ناشی از دوری از خانواده و خشونت‌ها، محرومیت‌ها و تجاوز را در کتابی به زبان سوئدی با عنوان «ققنوسی که دستانش در دست خودش بود» روایت کرده است.
انتهای پیام
