چرا مسعودرجوی قصد دارد آلبانی را اشرف دوم کند؟

قسمت اول

از نظر رجوی سرخ تر از خانواده مرزی وجود ندارد

سوالی است که هم‌ اکنون از رفتارها و عمل‌کرد مسعود رجوی در آلبانی به خوبی می شود به ان رسید و در آن تعمق کرد و در صورت صحت باید آن را یک تهدید جدی و دوباره برای نیروهای قربانی سازمان مجاهدین دانست.

همه کم و بیش مطلع هستند که درعراق کار سازمان مجاهدین تمام شده است و همه شما بخوبی می دانید که با پرداخت بهای سنگین وچه بسا خونهایی که بیگناه و بیدلیل ریخته شده بود و با تمامی خوش رقصیهایی مسعودرجوی و مزدوری کردن برای آمریکایی ها دست اخر مسعودرجوی بالاترین مرزسرخ یعنی اشرف را دودستی بدون هیچ نتیجه ای تقدیم کرد.

با کار شکنی هایی که مسعود رجوی کرده بود هم‌ اکنون با این شیوه دارد درالبانیا سرمایه گذاری میکند که پول حرف اول را برایش می‌زند و با خرید امکانات و زمین و آپارتمان های مختلف و درست کردن کارگاه و کارخانه قصد زمین گیر کردن نفرات را دارد که آدم ها را اسیر خود کند و آنقدر مشغول کار فیزیکی و اجرایی کند که به قول سازمان جنازه شان روی تحت برود.

از نظر سازمان مجاهدین نفراتی که به البانیا میایند بایستی محیطی بسته داشته باشند و این شیوه اشرف سازی برای مسعود رجوی تا به الان جوابگو بوده است تا نفرات را دوراز محییط اجتماعی قرار بدهد وهیچ ارتباطی با دنیا یی واقعی نداشته باشند.

چون اگر نفرات درخارج ازدستگاه ایدئولوژیکی ان قرار بگیرند اولا پی به نیت وماهیت مسعود رجوی برده و عمرسپری شده را رفته دیده و همه چیز را یک سراب و دروغی که بوده می یپندارند بنابراین مسعود رجوی تلاش میکند که محیط انها بسته بوده وارتباطی با دنیای خارج نداشته باشند تا روند مغزشویی متوقف نشود و حصار ذهنی افراد فرو نریزد.

روشن است که اگر مسعود رجوی این کار را انجام ندهد کارتشکیلات ان نیزتمام است وتمام نفرات را از دست میدهد ونمیتواند ان را پشتوانه ای برای ادامه حیات خودش ببیند و بنا به همین دلیل نفرات بالای تشکیلاتی سازمان را به بهانه های مختلف و به جای قربانیان، از کمپ لیبرتی وارد خاک البانیا کرده است تا بتواند دستگاه خودش را اینجا داشته باشد.

به موازات همین کار هم مسئولین فرقه از فرانسه را و اوورسورواز را برای کنترل نیرو و مغزشویی به البانی می آورد. از سوی دیگر مسعود رجوی به همه نیروهای مستقر در آلبانی گفته است که ارتباطی با خانواده خود حتی به صورت تلفنی و نامه نداشته باشند، و از نظر رجوی سرخ تر از این مرزی وجود ندارد. مسعود رجوی خودش پاشنه آشیل خودش را می‌داند و به همین دلیل خانواده مرز سرخ می باشد.

سازمان مجاهدین و مسعود رجوی تجربه تلخی را از مقاومت خانواده های قربانیان در عراق دارد. حضور خانواده ها در پشت دربهای زندان اشرف و بعد لیبرتی ، برای ملاقات با اسیران گرفتارمسعود رجوی را کلافه کرد تا جاییکه آنها را خانواده الدنگ نامید. با اینکه این دیدارها در ابتدا زیر نظر سازمان ملل صورت گرفت ، ولی بعد رجوی دبه کرد. به همین دلیل بارها به دستور مسعود رجوی همه می بایست در اشرف و لیبرتی عهد و پیمان می بستند که به طور کل ابراز عاطفه و عشق به مادر و پدر وهمسرممنوع است . الان نیز در آلبانی به همین دلایل صحبت از خانواده مرز سرخ است.

یکی از شگردهای رجوی در آلبانی این است که مسئولین فرقه در آلبانی همه نیروهای سازمان را در بخش‌های مختلف در آپارتمان های مختلف و ترکیب های شناخته شده و داشتن سرگروه محبوس کرده است و هیچکدام حق بیرون امدن ندارند از این آپارتمان ها را ندارند. افرادی محدودی برای کارهای مخصی آن هم با نفر همراه بیرون می روند. این افراد حتی از داخل آپارتمان ها اجازه نگاه کردن به بیرون از پنجره را هم ندارند وچه بسا که دیده شده حتی دور پنجره هایی که محل اسکان نفرات است نیز گونی کشی شده که مورد اعتراض و تمسخر نفرات البانیایی قرارگرفته اند.

برنامه روزانه مثل سابق، صبحگاه و شامگاه و خبردار ایستادن و سرود خوانی برای عکس مسعود رجوی و مریم رجوی ، مثل همان اشرف و همان نشستها وهمان نشست های مغزشویی و تفتیش عقیده .

ادامه دارد

سیاوش رستار ـ آلبانیا   ۲۰۱۵/۱۱/۰۳