بی بند وباری در لیبرتی

این روزها بسیاری از اسیران دیگر ماندن در لیبرتی برایشان مرز سرخ شده وبه همین خاطر دل را به دریا زده وبه فرماندهان خود ابلاغ میکنند که ما دیگر نیستیم وباید برویم هرچند که این سازمان به حرفهایشان گوش نمی دهند وانها را با هر شیوه ای ساکت میکنند اما مهم این است که بر زبان می اورند ورودر رو میگوییند که ما میخواهیم برویم انها میدانند که گفتن این کار بی فایده است و نمیگذارند که بروند بخاطر اینکه بعد از فرار اگر گیر افتادند بگویند که ما گفتیم ولی شما گوش ندادین ومجبور بودیم که فرار کنیم در همین راستا تعدادی با همین شیوه فرار کردند ولی برای همه سوال است که چرا نمیگذارند این اسیران که سالیان است میخواهند بروند وهیچ امید وروزنه ای برای ازادی ندارند وخودشان هم بخوبی میدانند که دیگر ان زمان گذشت چرا باید همچنان تعدادی در بند باقی بمانند

حالا که نیمی در آلبانی ونیمی هم درآلمان وکشورهای دیگر پناهنده شده ونیمی هم به ایران بازگشتند ماندن این تعداد چه چیزی را میخواهد عوض کند با این تعداد وانهم همه ناراضی میخواهد چکار کند ایا هنوز فکر سرنگونی دارد ایا میخواهد دوباره با تانک وتوپ وارد مرزها شود ایا میخواهد راهگشایی وعملیاتهای داخله انجام دهد گیرم که میخواهد این کار را هم بکند با کدام نیرو با این تعداد ناراضی که دارن هر روز فرار میکنند یا نه پشت پرده چیزهایی هست که فقط باید خودشان در جریان باشند که اینقدر پافشاری برای این تعداد باقی مانده میکند ونمیگذارد به دنبال زندگی خود بروند خودتان میبینید که دارن فرار میکنند دارن با زبان خود میگویند که ماندن ما در این خراب شده بیفایده است ماکه نمیتونیم کاری برای شما بکنیم وشما هم دیگر نمیتوانید کاری بکنید پس ماندن ما در این عراق چه چیزی را میخواهد عوض کند

همایون کهرادی انجمن یاران ایران

پاریس ۱۸/۸/۲۰۱۵