سوال مهمی که از پوشکی های فرقه رجوی و برخی افراد به اصطلاح روشنفکر! باید پرسید این است که چرا از بین بیش از ۳ میلیون دانشجو و افراد نخبه که در کشور وجود دارد، فقط دو مورد آن باید به این سرنوشت دچار شود.
به گزارش فراق، فرقه تروریستی رجوی طی روزهای اخیر سعی کرد با هوچی گری، ارتباط دو دانشجوی محکوم شده با آن ها که به جرم خود نیز اعتراف کردند را تکذیب نموده و اصل ماجرا را به حاشیه کشاند.
کانال شورای صنفی دانشجویان کشور در اوایل اردیبهشت ماه سال ۹۹ خبر دستگیری دو تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف را منتشر کرد و مدعی شد این دو دانشجو بدون ارائه هیچ حکمی بازداشت شدند.
در همان مقطع، دستگیری این دو نفر دستاویز برخی رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور قرار گرفت و تلاش کردند در گزارش‌های خود و در گفتگو با برخی به اصطلاح فعالان حقوق بشر اینگونه القا کنند که بازداشت این دو نفر به واسطه توانایی علمی‌شان ممکن است به دلیل امتناع از همکاری با طرح‌های علمی مرتبط با نهادهای نظامی و امنیتی باشد.
آنها برای باورپذیری این ادعای رسانه‌ای خود حتی به تحلیل و بررسی قانون سربازی نخبگان در ایران پرداختند و بازداشت این دانشجویان را بی دلیل خواندند.
واقعیت ماجرا چه بود؟
طبق گفته مسئولان و فعالان دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف این دو دانشجو در هیچیک از تشکل‌های صنفی، سیاسی و نشریه‌های دانشگاه فعالیت نداشتند، از این رو بازداشت آنها به دلیل فعالیت‌های دانشگاهی دور از ذهن به نظر می‌رسید و برای پاسخ به این مسئله باید به دنبال فعالیت‌های این دانشجویان در بیرون از فضای دانشگاه بود.
غلامحسین اسماعیلی سخنگوی سابق قوه قضائیه در نشست خبری در پاسخ به سوالی درباره بازداشت دو تن از دانشجویانی که دستگیر و خبر آن نیز منتشر شد، گفت: این افراد متأسفانه به فرقه تروریستی رجوی وصل شده و ارتباطاتی با آنها برقرار کرده بودند و تحت تعلیمات این فرقه به دنبال انجام اقدامات خرابکارانه در کشور بودند و یک سری اقدامات ایذایی نیز انجام داده بودند.
وی اعلام کرده بود: در بازرسی از منازل آنها اقلام انفجاری کشف شد و ما به این موضوعات کار داریم. این توطئه دشمن بود که می‌خواستند در این شرایط کرونایی یک بلوایی ایجاد کنند که با هوشیاری سربازان گمنام امام زمان (عج) این توطئه خنثی شد.
علی یونسی و امیرحسین مرادی چه کسانی هستند؟
«علی یونسی» همان فردی است که خانواده او سابقه ارتباط با فرقه تروریستی رجوی را دارند؛ برادر او یعنی «رضا یونسی» که در حال حاضر مقیم سوئد است، دانشجوی اخراجی دانشگاه امیرکبیر است و فعالیت خود را در سال‌های ابتدایی دهه هشتاد در خبرنامه امیرکبیر آغاز و سپس به واسطه «زیبا» خاله‌اش که از اعضای شورای مرکزی فرقه رجوی در پاریس بود، ارتباط‌گیری با این فرقه را شروع کرد و به عنوان یک سمپات فرقه به فعالیت در محیط دانشجویی پرداخت.
رضا یونسی در سال ۱۳۸۵ پس از اخراج از دانشگاه امیرکبیر به سوئد رفت و برای جذب افراد از روش‌های تطمیعی و وعده‌های مالی و تحصیلی به دانشجویان، سرویس‌دهی به گروهک منافقین را این بار از خارج از کشور آغاز کرد.
«یوسف یونسی» پدر خانواده یونسی هم سابقه دستگیری در سال ۱۳۶۳ را به دلیل اقدامات تروریستی و عضویت در فرقه رجوی دارد که در آن زمان به ۱۲ سال زندان محکوم می‌شود، اما پس از تحمل ۳ سال حبس، عفو و از زندان آزاد می‌شود.
امیر حسین مرادی هم که رسانه‌های ضد انقلاب او را دانشجوی نخبه معرفی کرده‌اند، همراه با یونسی اعتراف کرده بودند که در دام شبکه‌های ضد انقلاب به خصوص فرقه رجوی افتاده بودند و می‌خواستند با اقدامات تروریستی کشور را ناامن کنند.
این اقدامات تروریستی آنها باعث شد تا به تازگی سخنگوی دستگاه قضا در نشست خبری اعلام کند: این ۲ نفر به اتهام تخریب، ایجاد حریق و خرابکاری در تأسیسات هر کدام به ۱۰ سال حبس، به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور و همکاری با گروهک‌های معاند نظام به ۵ سال و فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال حبس محکوم شدند. مجازات اشد یعنی ۱۰ سال در مورد آنها اجرایی خواهد شد؛ البته حکم هنوز قطعی نشده است.
حال که نظر دستگاه قضا پیرامون این افرد اعلام و رسانه‌ای شده است، رسانه‌های فرقه رجوی چتر خود را در حمایت از آنها باز کرده‌اند و سنگ آنها را به سینه می زنند.
سوال مهمی که از پوشکی های فرقه رجوی و برخی افراد به اصطلاح روشنفکر! باید پرسید این است که چرا از بین بیش از ۳ میلیون دانشجو و افراد نخبه که در کشور وجود دارد، فقط دو مورد آن باید به این سرنوشت دچار شود، پس حتما علتی داشته و البته که عقل محصور قادر به درک و پاسخگویی آن نخواهد بود.
انتهای پیام
