۲۱ فروردین ماه سالروز شهادت صیاد دل‌ها، امیر سپهبد علی صیاد شیرازی است که سحرگاه ۲۱ فروردین سال ۷۸ به‌دست یک مزدور فرقه رجوی به درجه شهادت نائل شد.
به گزارش فراق، صیاد شیرازی کابوس منافقین بود. مرداد ماه ۶۷ و پس از امضای قطعنامه ۵۹۸، خبرهایی از اقدام فرقه رجوی برای تصرف شهرهای غربی کشور به گوش می‌رسید. سوم مردادماه سال ۶۷ رجوی ها حمله خود را برای تصرف کرند و اسلام‌آباد و سپس حرکت به سوی کرمانشاه آغاز کردند. شهید صیادشیرازی در آن زمان نمایندگی حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع را به عهده داشت و با توجه به شناختی که از ضدانقلاب و منافقین داشت، راهی کرمانشاه شد.
سپهبد صیاد شیرازی با یک فروند بالگرد ۲۱۴ که دو فروند بالگرد هجومی کبرا آن را اسکورت می‌کردند، برای شناسایی دشمن روی محور کرمانشاه – قصرشیرین پرواز کرد. این فرمانده، با تدابیر لازم پس از حضور در منطقه تمامی محور‌های هجوم منافقین را شناسایی و ابتکار عمل را از آنها گرفت و با این کار عملاً حرکت ستون نظامی رجوی را متوقف کرد.
شهید صیاد شیرازی در بخشی از خاطرات خود درباره عملیات مرصاد نوشته است: «چنان جوّ پریشانی و اضطراب در مردم ایجاد شده بود که سراسیمه از خانه بیرون آمده بودند. نیمه شب چهارم مرداد بود و تا ساعت یک و نیم نتوانستیم ماهیت دشمن را به دست آوریم که چه کسی است که همین‌طور در حال پیشروی است؟ ساعت پنج به پایگاه رفتم. همه را آماده و مهیا برای توجیه دیدم. پس از توجیه خلبانان، تأکید کردم وضعیت خیلی اضطراری است. چاره‌ای نداریم هلی‌کوپتر‌های کبری باید آماده باشند. صبح روز پنج مرداد عملیات با رمز یا علی (ع) آغاز شد. در تنگه چهارزبر چنان جهنمی برای یاران صدام برپا شد که زمانی برای پشیمانی نمانده بود. عملیات که تمام شد، در جاده کرمانشاه – اسلام‌آباد غرب هزاران کشته از آنان به جا مانده بود. اجساد پسران و دخترانی که با ملت خود بسیار ناجوانمردانه رفتار کرده بودند. کسانی که روز تنهایی میهن به یاری اردوی خصم شتافته بودند.»
ضربه سنگین صیاد به فروغ جاویدان سبب کینه‌ای عمیق در دل رجوی شد. در طول سال‌های پس از پایان جنگ تحمیلی و عملیات موفق‌آمیز مرصاد، رجوی درصدد به شهادت رساندن عامل شکستشان بود، عملیات شهادت صیاد دل‌ها را زنی بر عهده گرفت که در سال ۶۵ خود را جزو توابین نشان داد و از زندان آزاد شد.
زهره قائمی، فرماندهی به شهادت رساندن سرلشکر صیاد شیرازی را بر عهده گرفت تا کینه چندین ساله رجوی را از این فرمانده دلیر بگیرد. صیاد دل‌ها، سحرگاه ۲۱ فروردین سال ۷۸ هنگام خروج از منزل توسط مردی در لباس رفتگر ترور و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. سخنگوی فرقه رجوی ساعتی پس از این اقدام کینه‌ورزانه، در مصاحبه با یکی از خبرگزاری‌های فرانسه مسئولیت این جنایت خونبار را بر عهده گرفتند.
اما عملیات مرصاد و ضربه به فرقه رجوی تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های این فرمانده عالی‌مقام بود. اقدامات، رشادت‌ها، جهادها و از خودگذشتگی‌های‌های صیاد دل‌ها در دوران هشت سال جنگ تحمیلی و سال‌های پس از جنگ، مورد توجه نویسندگان قرار گرفته و در همین ارتباط کتاب‌های بسیاری به چاپ رسیده است. انتشارات سوره مهر نیز در همین رابطه کتاب‌هایی چون «ناگفته‌های جنگ»، «در کمین گل سرخ»، «آزادی خرمشهر» و «یادداشت‌های سفر شهید صیاد شیرازی» را به چاپ رسانده که بعضی از این عناوین مانند «در کمین گل سرخ» مزین به تقریظ مقام معظم رهبری نیز شده است.
خوانشی متفاوت از زندگی شهید صیاد شیرازی
کتاب «در کمین گل سرخ» نیز روایتی متفاوت از زندگی صیاد دل‌هاست که به قلم محسن مؤمنی شریف، داستان‌نویس، به رشته تحریر درآمده است. در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «علی آن شب همراه خواهر بزرگش که از دره‌گز آمده بود، به حرم رفت. این‌که در آن شب در آن‌جا چه گذشت و علی چه گفت و چه شنید، تنها خدا می‌داند و بس. اما همان شب در تهران، خیابان دیباجی، همسایگان او چند مورد رفت و آمد مشکوک دیده بودند. پیکانی در آن نیمه‌شب چندبار طول خیابان را پیموده بود. رفتگر شهرداری را دیده بودند که ناشیانه خیابان را جارو می‌کرده و حرکات و نگاه‌هایش غیر عادی بوده و… اما در مشهد، علی هنگامی از حرم برگشت که آفتاب صبح جمعه تابیده بود.
او سر راهش نان سنگک و پنیر و خامه گرفته بود. مانند همیشه خود بساط صبحانه را پهن کرده و بعد پدر و مادرش را دعوت به صبحانه کرده بود. بعد گویی که عجله داشته باشد، به سراغ بستگانش رفته بود و تا ظهر به خانه اغلب آنها سرکشیده بود. حتی آنها می‌گویند انگار از سرنوشت خود خبر داشته که آنها را نسبت به انجام فرایض دینی و وظایف فردی و اجتماعی‌اشان سفارش می‌کرده است. سرانجام حدود ظهر به سوی تهران پرواز کرد…».
انتهای پیام
