مدتی بود که باند رجوی روی کرونا و دیوانه بازی های ترامپ که این دو ویروس، الحق هم دنیا را مستاصل کردند، حساب تمام عیاری باز کرده بود و چندان توجهی به منتقدین خود و نامه های پرسوز وگداز اعضای خانواده ها نمی کرد و به قول پیرمردترین شان رحمان کریمی، موضعی علیه این مسائل نمی گرفت.
زمانی که با تاسف زیاد، موضوع کرونا جهانی تر شد و ارباب بزرگتر خیلی ضعیف تر از ایران در برابر آن عمل کرد و شعارهای ترامپ و اقدامات بین المللی اش درجهت انزوای ایران، بیش از هر کس دیگر دامنگیر خودش شد، مجاهدین خلق را به ترس و لرز و جفتک پرانی های به سیاق های گذشته مجبور کرد.
آنها ابتدا ایرج مصداقی را که جدا شده ای نسبتا مهم ازخودشان بود و در کنارطرح انتقادها از جمهوری اسلامی ایران، دست به افشاگری های وسیع علیه سازمان سابق خودش زد را به باد اتهام گرفته و ده ها مقاله علیه وی نوشتند و اتفاقا رحمان کریمی نوشت که برخلاف سیاست چندین ماهه سازمان که کاری با نوشته های دیگران نداشت، نوشته های ایرج مصداقی طوری است که نمی توان در موردش حرفی نزد.
من به برخورد فرقه با ایرج مصداقی که به درستی نمی شناسمش، کاری نداشته و ندارم اما مسئله با حملات به ایرج مصداقی پایان نیافت و به دنبال تهیه طومار۱۱ هزار نفری خانواده ها، ابراهیم خدابنده هم به شدت مورد حملات و لعن و نفرین قرار گرفت. از این بابت که به وظیفه انسانی و قانونی خود عمل کرده و به نام مدیر عامل انجمن نجات که این تشکل مردم نهاد تنها حامی خانواده ها و متشکل ازخود آنهاست، در تشریح مشکلات خانواده ها و اسرای رجوی کوشا بود.
منافقین بعد از مایوس شدن از اینکه کرونا و آمریکا قادر به قدرت رسیدن آنها نیست، مقالات متعددی در حمله به خانواده ها و برخی رها شدگان فعال منتشر کردند و علاوه براین به تعریف و تمجید از خود که کار دائمی شان هست، التفات بیشتری نشان می دهند. این مقاومت ها در برابر منطق و منافع ملی بود و تسلیم کامل در برابر مسعود رجوی بوالهوس و متوهم بود و اگر فرزندی از فرزندان ایران در این راه شیطانی جان باختند، قاتلی به نام رجوی دارند و مردم چیزی بدهکار بشما نیستند.
یادداشت از: نوید
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی
