فراق: ایام پایانی خرداد ماه تداعی کننده یکی از مناسبت هایی است که مسعود رجوی برای خودش دکانی باز کرده بود و در این ایام دست به هر کاری می زد و البته سریال مزخرف ۳۰ خرداد رجوی همچنان در حال پخش است. این ایام تداعی کننده برخی مناسبت های رجوی است از ازدواج با مریم رجوی و البته قبل از آن ازدواج با فیروزه بنی صدر (جشن چند همسری رجوی) تا به راه انداختن عزاداری و غیره یعنی در این اواخر ترکیبی از جشن و عزاداری و آش شعله قلمکار شده بود.
واقعیت این است که مسعود رجوی وقتی دید که دکانش که موسوم به «سازمان مجاهدین خلق» بود در حال بسته و تخته شدن است، با سوء استفاده رذیلانه، بخشی از مردم را که گول شعارهای مردم فریب رجوی و سازمان ضد خلقیش را خورده بودند به خیابان کشید و وادار به درگیر شدن با نیروهای امنیتی کرد. مردمی که در صحنه بودند متوجه شدند که چه کلاه گشادی سرشان رفته است لذا هر کسی که توانسته بود از صحنه گریخت. کسانی که از معرکه جهنمی ساخته رجوی سالم بیرون کشیده بودند، دقیقا همان ها شدند ضد سازمان رجوی.
به همین خاطر هم بود که رجوی در فردای ۳۰ خرداد کذایی خودش که می خواست آن را تبدیل به یک حماسه تاریخی نماید، کاسه کوزه خودش را جمع کرد و در یک فرصت از ایران گریخت (۳۰ دی ماه همان سال) زیرا دیگر از آن جمعیت چند صد هزار نفری خبری نبود که از رجوی حمایت نمایند. همه در حال فحش و ناسزا گفتن به این ابله بودند که ملتی را دم تیغ داده بود تا خودش در راس حکومتی قرار بگیرد که سرانجامش معلوم نبود.
در این ایام مردم دیدند و با گوشت و پوست و استخوان خود فهمیدند که نباید گول ظاهر را خورد، نباید گول حرف های قشنگ را خورد، نباید گول هر چیزی را خورد، زیرا دیگر پشیمانی فایده ای ندارد.
مسعود رجوی مردمی را به صحنه آورد که به سرعت برق و باد پشت آنان را خالی کرد و از کشور گریخت. بعدها چون می خواست این نامردی خودش را توجیه نماید در هر سال به این روز یک چیزی، یک اسمی که ظاهرش قشنگ باشد اضافه می کرد. یک سال می گفت ۳۰ خرداد روز قیام علیه جمهوری اسلامی، یک سال می گفت ۳۰ خرداد روز زندانیان سیاسی، یک سالی می گفت ۳۰ خرداد روز ارتش آزادیبخش ملی ایران، سال دیگر می گفت ۳۰ خرداد روز شهدا و….
سناریو های رجوی در این ایام تمامی نداشت و تلاش می کرد با فرافکنی از اصل داستان بگریزد و پاسخگوی جنایت های خویش نباشد. خودش بهتر از هر کسی می دانست که چه گندی زده و چه فضاحتی به بار آورده است.
بنابراین قبل از فرارسیدن این روز ننگین که رجوی جفت پا در آن به تفرقه افکنی مشغول است، تلاش می کنیم با روشن کردن افکار عمومی و نشان دادن مظاهر شیطنت در کشورمان، دام های پهن شده برای این مردم و این کشور و این جوانان، تارهای عنکبوتی فرقه ها را که مهمترین آنان فرقه رجوی است را درنوردیم و بنیادش را بر اندازیم.
یادداشت از: محمد رحمانیان
انتهای پیام / فراق
