به دنبال برگزاری یک جشنواره رسانه ای از سوی پایگاه خبری-تحلیلی فراق، جریان نفاق این موضوع را برنتابید و با تمام قوای خود به سمت خانواده های اسیران حمله کرد.
به گزارش فراق، این جشنواره با هدف تجلیل از خانواده هایی که در راه آزادی اسیران خود تلاش بیشتری می نمایند، برگزار شد و ۹ مرداد با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد.
فسیل های فرسوده فرقه رجوی به دنبال این موضوع، به اجبار یا با شیوه های خاص، مطالبی از سوی «محمد رضا ایرانپور» منتشر کرده و ندای محبت خانواده ها را نمایش مسخره عنوان نمودند.
در نوشته این فرقه با اشاره به آیاتی از قرآن کریم آمده است که «ما برای آزادی مردممان مبارزه می کنیم». مبارزه ای که در آن خواهر و برادر دشمن اصلی و پدر و مادر کانون فساد هستند! این چه مبارزه ای است که در آن پدر و مادر هر فرد که در به وجود آمدن او نقش اصلی را داشته و بر اساس همان آیات قرآن نباید حتی به او «اوف» هم گفت، کانون فساد می شوند.
به راستی اعضای فرقه رجوی که عمر گرانبهای خود را در توهم عبارت هایی چون سال‌های پایداری در یک منظومه بی‌نظیر، کهکشان، کوکب، زنان و مردان برگزیده، لاله و در نهایت ساختمان تالارگونه جهنمی در اشرف ۳ گذراندند، خسته نشدند؟
به یقین هر انسان آزاد اندیش که فرصت تفکر به خود را داشت، لحظه ای از عمر خود را در این قرارگاه بدون شرف هدر نمی داد.
باید از سردمداران این فرقه جنایتکار پرسید کدام توهم مسخره موجب شده که ۴۰ سال خیانت و جنایت خود را پیشرفت روزافزون شورای ملی مقاومت به عنوان جایگزین حکومت ملت ایران بنامید.
آیا می دانید که اگر در این دوران، فقط یک نفر ناخواسته نامی از شما در داخل ایران به زبان بیاورد، همین جوانانی که می گوئید از شما استقبال اجتماعی نموده و اشتیاق دارند چه بلایی سر او می آورند؟
اما نکاتی درباره «محمدرضا ایرانپور» و نوشته خواهر چشم انتظارش لازم به گفتن است. مگر یک خواهر داغدار چه چیزی جز وصال با برادرش خواسته که به روی او «تف» انداخته و لعنت کردید.
البته مشخص است مزدوران فرقه به اجبار این نوشته ها را از زبان وی منتشر نمودند، اما عشق خواهری را ببینید که حتی پس از دیدن اراجیف فرقه، به فراق گفته نگران این است تا به برادرش از سوی فرقه آسیبی وارد شود.
این خواهر عاشق و چشم انتظار در مطالب ارسالی به فراق نوشته بود: «در پیچ و خم سال‌ها اینقدر به دنبال برادرانم گشتم که پوست انداختم. در جلد جدیدم به‌جای دست بال در آوردم. مدام در پیچ پیچِ کوچه‌های سرگردانی برای رسیدن به او پرواز می‌کردم. بوی عید می‌آمد که من و مادر و پدر و دو خواهر و خواهر زاده‌هایم در غروب غریب مرز غرق شدیم.
پاهایم گاه با آب خیس می‌شد گاه با خنجر خارها می‌سوخت و گاه به‌سختی در گِل فرو می‌رفت. ناخن‌های انگشتان پاهایم سیاه و کبود بود. مادرم ناخن‌های افتاده انگشتان پاهایش را توی کفش پاره پوره‌اش ریخت و میان سجاده‌اش گذاشت و زمزمه کرد امانت‌دار خوبی باش تا وقتی که پسرم را پیدا کردم به او نشان بدهم.»
آری از منظر ایدئولوژی کثیف شما عشق این خواهر، واقعی نیست چون چنانچه در اهداف همین جشنواره آمد، عاملی مزاحم برای سواستفاده بیشتر شما از اعضا شناخته می‌شود.
اما در نهایت اینکه جشنواره فراق درست به هدف زد و مزدوران فرقه هم به این نکته اذعان کردند که جشنواره، چهره شیطانی از فرقه رجوی ترسیم کرده است.
فرقه تروریستی رجوی هم اکنون یکی از گروه هایی است که با حمایت قدرت های سلطه گر جهان، ترور را سرمشق فعالیت هایش قرار داده و به اعتراف خود ۱۲ هزار نفر از ملت ایران را به شهادت رسانده است.
سران فرقه رجوی به اعضای خود برائت از خانواده، خیانت، خشونت و ترور را آموزش می دهند تا بتوانند با ایدئولوژی غیرعقلایی و عقاید افراطی، خود را از بی هویتی و سرخوردگی نجات دهند.
«وَ اللَّهُ یشْهَدُ إِنَّ الْمُنافِقِینَ لَکاذِبُونَ» خداوند شهادت می دهد که منافقین، دروغگو هستند. (منافقون/ ۱)
یادداشت از: محمد جواد نوع پرور
انتهای پیام
