۱۹ فروردین ۱۳۹۰ یادآور رویدادی تاسف بار است. هرچند کشته شدن ۳۶ نفر از اعضاء باند رجوی به دست نیروهای عراقی محکوم است اما مسئول این کشتار شخص مسعود و مریم رجوی هستند.
نیروهای عراقی بارها به باند رجوی بابت تحویل زمین های شمالی اشرف که متعلق به مردم عادی بود هشدار داده بودند و با توجه به اینکه ما در خاک عراق خارجی محسوب می شدیم و بایستی تحت حاکمیت دولت عراق می بودیم اما رجوی که ایجاد سروصدا و اغتشاش را عامل ادامه حیاتش می دید از مدتها قبل به ما آموزش می داد که چگونه باید با نیروهای عراقی مقابله کنیم و خاکریز و سنگرهای مختص این کار ایجاد کرده بودیم اما هر انسان عاقلی می داند که با دست خالی نمی شود در مقابل نیروهای نظامی ایستادگی کرد ولی این هم خواسته رجوی بود چون هنرش سوء استفاده از خون اعضاء برای ادامه حیات بود. که در نتیجه ی این جنایت ۳۶ نفر بی گناه را به خاک و خون کشید و تعداد زیادی را مجروح کرد.
رجوی نمی خواست قانون و چارچوب اردوگاه را که تحت حاکمیت دولت جدید عراق بود بپذیرد درنتیجه از جان اعضاء مایه گذاشت.
من از مدتها قبل می دانستم چنین درگیری پیش رو است و مقاومت در مقابل نیروهای عراقی تنها برای حفظ بقای رجوی و دیگر سران فرقه بود، مدتی پیش از درگیری از فرقه جدا شدم و خودم را تسلیم نیروهای عراقی کردم تا به دیگران هم بفهمانم نباید تسلیم سیاست های غلط و خودخواهانه ی رجوی شوند و راه حل دیگری هم برایشان هست.
اما یک سوال برایم بود.آن هم اینکه فرقه، در نهایت باید اشرف را تخلیه می کرد، پس چه نیازی به کشتار ۷و۸ مرداد و ۱۹ فروردین بود.چرا رجوی لج بازی کرد و راه انداختن این معرکه برای چه بود؟
لعنت بر رجوی، چندبار می خواهد اشتباه کند و هر بار خون عده ای بی گناه را بریزد بعد هم بگوید عده ای کشته هم دادیم ارزش داشت. مرگ بر فرقه
نوشته برات کیخایی
عضو جداشده از فرقه رجوی
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز سیستان و بلوچستان
