همانگونه که می دانید تعداد زیادی از جداشده های سازمان تروریستی فرقه نمای رجوی که در سالهای قبل موفق به فرار و یا جدایی شده اند، در اقساء نقاط کشورهای دنیا و موطن عزیز مشغول به زندگی خود هستند و این جداشدگان هم

واره شاهد جنایات فراوانی از این سازمان مخرب بوده اند و به تعبیری یکی از منابع مهم بازتاب دهنده این جنایات در گزارش های بین المللی بوده و این افشاگری ها خودجوش و اختیاری که به صورت بیان و دست نوشته هایی در قالب خاطرات بوده و هست لرزه بر تار و پود تشکیلات فرقه انداخته و

جیغ بنفش مریم قجر را در آورده تا جاییکه همۀ جداشده ها را در هر مدار و سطحی و با هر سابقه ای مزدور دولت ایران میخواند .

به گزارش فراق  این در حالی ست که افراد جداشده چه در آمریکا و اروپا و چه در ایران هیچ وابستگی به هیچ نهاد دولتی ندارند به طور طبیعی بغض و کینه ای که فرقه از اعضای جداشدۀ خود دارد گذراندن سیر نزولی این فرقه و همچنین بی اعتباری که به دلیل ارتکاب جنایات فراوان نزد اربابان خود داشته و به طور علنی نمی تواند آنطور که مدنظرشان است از آنها حمایت کنند موجب میشود که فرقه به تهدید و تهمت علیه جداشده ها روی بیاورد.

و اما وضیت کنونی فرقه در کشور آلبانی و برخورد آنها با جداشده ها چگونه است ؟ سازمان در حال حاضر در وضعیتی نیست که بتواند مانند گذشته اعضای خود را به زندان های ابوغریب بفرستد و یا آنان را مانند خیلی ها به نام ” شلیک ناخواسته ” که جای بحث دارد و در آینده به آن نیز اشاره میشود سر به نیست نماید و یا به جداشده های آلبانی مزدور بگوید لذا از هراس و ترس جداشدگان در آلبانی که نزدیک مقرهای فرقه که افرادی نیز در آنجا گرفتار می باشند ، مقری را به نام مژگان تاسیس و با تدابیر شدید امنیتی سرکردگان خود را در آن جا داده و همچنین تحرکات جداشده ها را در تیرانا کنترل میکند که مبادا نزدیک سفارت ایران بروند و مجدد رسوایی دیگر از کمپ آلبانی درز پیدا کند ، طبعا” زمانیکه جداشدگان مورد اذیت قراربگیرند و کنترل نشوند مواردی برملا میگردد و اسناد مستندی از انجام عملکردهای مسئولین فرقه رسانه ای میشود که می توان گفت تیر خلاص بر پیکر تشکیلات است .

بنا بر نوشته های روزنه رهایی ولی مریم و سران فرقه باید بدانند که ما و تمامی جداشده ها و زخم خورده با افشاگری در رسانه ها و نزد مقامات بین المللی فرقه را در معرض محاکمه، تعقیب و بازخواست قرار داده . به امید آرزوی تمامی افراد گرفتار و دیدار با مادران و خانواده هایشان.