رسانه آلبانیایی در یادداشتی جالب نوشت: تشکیلات منافقین امروز، ۱۳ سال پس از خروج از فهرست گروههای تروریستی آمریکا، منزوی و فاقد اهمیت سیاسی است. MKO به لحاظ سیاسی مرده.
به گزارش خبرنگار فراق، ایوان کسیچ، ۱۵ نوامبر ۲۰۲۵ در یادداشتی برای پایگاه خبری «گازتا ایمپکت» آلبانی، نوشت: دولت آمریکا در چنین روزی از سال ۲۰۱۲، به طور رسمی سازمان مجاهدین خلق ایران (MKO) را از فهرست سازمانهای تروریستی خارجی خود حذف کرد. رتبهای که از سال ۱۹۹۷ به آن داده بود.
در آن زمان، این تصمیم به عنوان یک اقدام قانونی و بشردوستانه پس از یک لابیگری چند میلیون دلاری توسط این گروه مستقر در آلبانی ارائه شد، اما در اصل، تاریخِ یکی از منفورترین گروههای تروریستی عصر مدرن را پاک میکرد.
تکامل آن – از گروهی مبتنی بر تفسیر خود از مارکسیسم، به یک نیروی مزدور صدام حسین – نشاندهنده خیانتی عمیق به کشور خود و یک کارزار مستمر خونریزی است.
امروز تلاشها برای احیای MKO با بیاهمیتی فرو ریخته و این گروه را در اردوگاهی مخروبه در آلبانی منزوی کرده است. یادبودی از شکست فاجعهبار در استفاده از یک جنبش فاسد و منفور.
میراثی از خیانت و خونریزی
تأسیس مجاهدین خلق با خشونت قرین بوده و تاریخچه آن، روایتی از خیانت علیه مردم ایران است.
در دهه ۸۰ میلادی، منافقین جنایتهای بزرگی را انجام دادند، از جمله بمبگذاری سال ۱۹۸۱ در دفتر حزب جمهوری اسلامی که آیتالله بهشتی و ۷۲ مقام دیگر ایران را به شهادت رساند و همچنین ترور رئیس جمهور رجایی و نخست وزیر باهنر. در مجموع، حدود ۱۷ هزار غیرنظامی و مقام ایرانی در حملات MKO کشته شدند.
خیانت در جنگ عراق مهر خورد، زمانی که مجاهدین خلق آشکارا در کنار صدام حسین قرار گرفت و حتی در سرکوب قیامهای کردها و شیعیان در عراق در سال ۱۹۹۱ شرکت کرد. دستور مریم قجر بدنام این بود:
«کردها را با تانک زیر بگیرید و گلولهها را برای سپاه پاسداران ذخیره کنید.»
این اقدام به کشتار حدود ۱۰۰ هزار کرد کمک کرد.
مجاهدین خلق همچنین در دهه ۱۹۷۰ آمریکاییها را در ایران کشت، از جمله افسران ارتش ایالات متحده و پیمانکاران غیرنظامی. همچنین در سال ۱۹۷۰ قصد ترور داگلاس مکآرتور دوم، سفیر آمریکا را داشت. در سال ۱۹۹۲، مجاهدین خلق حملات هماهنگی را علیه مأموریتهای دیپلماتیک ایران در ۱۳ کشور آمریکای شمالی و اروپا انجام داد.
لابیگری و ارتباط با اسرائیل
اگرچه MKO در سال ۱۹۹۷ به عنوان یک سازمان تروریستی اعلام شد، اما برای دههها آزادانه در ایالات متحده فعالیت میکرد. از اوایل دهه ۸۰، به کنگره و سیاست آمریکا نفوذ کرده بود.
در سال ۱۹۹۳، رسانهها گزارش دادند که بیل کلینتون، رئیسجمهور منتخب، نامهای به مسعود رجوی، سرکرده MKO، نوشته است. مجاهدین با لابی اسرائیل ارتباط برقرار کردند. قانونگذارانی که با لابی اسرائیل در ارتباط بودند – مانند آکرمن، توریچلی، برتون و روس-لهتینن – به حامیان اصلی آن تبدیل شدند.
در سال ۲۰۰۲، منافقین وجود تأسیسات هستهای ایران در نطنز و اراک را اعلام کردند، اما منبع این اطلاعات، اسرائیل بود که آن را برای عمومی شدن به MKO داد.
سیاستمداران آمریکایی که برای MKO لابی کردند
کمپین برای حذف MKO از فهرست تروریسم، یکی از پرهزینهترین عملیاتهای نفوذ خارجی در ایالات متحده بود. سیاستمداران حقوقبگیر، مانند رودی جولیانی، جان بولتون، نیوت گینگریچ و دیگران، برای هر سخنرانی ۲۰,۰۰۰ تا ۵۰,۰۰۰ دلار دریافت میکردند و آشکارا از منافقین حمایت میکردند.
دموکراتها نیز شرکت داشتند، از جمله اد رندل، هاوارد دین و بیل ریچاردسون. تقریباً ۱۰۰ عضو کنگره قطعنامههایی را برای دفاع از MKO و حذف آن از لیست امضا کردند. در سال ۲۰۱۲، تحت فشار سیاسی و قانونی، دولت اوباما MKO را از لیست حذف کرد.
سقوط غیرقابل بازگشت مجاهدین
اما امروز، ۱۳ سال پس از حذف از لیست، MKO منزوی و از نظر سیاسی بیاهمیت است.
در ژوئن ۲۰۲۳، پلیس آلبانی به کمپ اشرف۳ یورش برد، رایانهها را مصادره و ساختمانها را به دلیل فعالیتهای غیرقانونی تعطیل کرد. پس از درگیریهای خشونتآمیز، ادی راما، نخست وزیر آلبانی، اعلام کرد که اگر MKO میخواهد از آلبانی علیه ایران فعالیت کند، باید کشور را ترک کند.
کمپ اشرف۳ به عنوان بزرگترین کارخانه ترول در جهان فاش شد، جایی که هزاران عضو مسن، در شبکههای اجتماعی تبلیغات ضدایرانی تولید میکردند. این تشکیلات امروز با موارد زیر روبرو است:
- فقدان کامل جذب نیرو
- عضویت مسن (میانگین سنی حدود ۷۰ سال)
- انزوای سیاسی جهانی
- رها شدن توسط حامیان منطقهای
تظاهرات پاریس در سال ۲۰۲۳ بدون هیچ نمایندهای از کشورهای عربی خلیج فارس برگزار شد که نشانه روشنی از زوال آن است. مجاهدین خلق از نظر سیاسی مرده است، تنها به عنوان یک ساختار رها شده که منتظر نابودی خود است، وجود دارد.
انتهای پیام
