این گزارش با هدف آگاهی‌بخشی به سازوکارهای حقوق بشری سازمان ملل درباره الگوی تکراری بهره‌کشی تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق ایران (منافقین) از افراد آسیب‌پذیر اجتماعی تهیه شده است.
مطالعه موردی حاضر به بررسی پرونده سمیه رشیدی می‌پردازد که پس از درگذشت وی، این تشکیلات تلاش کرد با ساختن یک روایت جعلی از «قربانی سیاسی»، افکار عمومی را فریب دهد و تصویری شیادانه از حمایت مردمی نسبت به خود ارائه کند.
بر اساس شواهد موجود، تشکیلات مذکور ابتدا رشیدی را «زندانی سیاسی بی‌گناه» معرفی کرد و سپس پس از انتشار ویدئویی از او که در آن شعار «درود بر مریم رجوی» سر می‌دهد، ناچار شد وابستگی وی به «کانون‌های شورشی» خود را تأیید کند. این روند نمونه‌ای روشن از الگوی تبلیغاتی موسوم به «مهسا‌سازی» است که در آن، از مرگ یا رنج افراد برای مقاصد سیاسی و تبلیغاتی بهره‌برداری می‌شود.
سمیه رشیدی، زنی دارای سابقه‌ی بیماری صرع، اعتیاد و وضعیت جسمی نامناسب بود که در بیمارستان جان خود را از دست داد.
بررسی این پرونده نشان می‌دهد که تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق همواره از الگوی تکراری قربانی‌سازی و فریب افکار عمومی استفاده می‌کند.
ویژگی‌های این الگو عبارت‌اند از:
بهره‌برداری از افراد حاشیه‌نشین، بی‌خانمان یا دارای مشکلات روانی و جسمی برای مقاصد تبلیغاتی
جعل روایت «شهادت سیاسی» برای تحریک احساسات عمومی و پنهان‌سازی گذشته‌ی خشونت‌بار خود
حذف یا انکار نقش تشکیلات پس از افشای حقیقت
استفاده از تکنیک‌های کنترل ذهن و فشار روانی برای تسلیم کردن افراد در خدمت اهداف گروه؛ این الگو نمونه‌ای از سوءاستفاده نظام‌مند از آسیب‌پذیری انسان‌ها می‌باشد.
پویا تجلی
انتهای پیام
