در ۲۶ مهر ۱۳۷۲ – که منافقین به آن «انتخاب تاریخی» می‌گویند – مسعود رجوی، سرکرده زیرخاکی تشکیلات مجاهدین خلق (معروف به منافقین)، با یک نمایش مسخره و اجباری، همسر غیرشرعی خود، مریم قجر عضدانلو (معروف به مریم رجوی) را به عنوان «رئیس‌جمهور منتخب» شورای ملی مقاومت برای دوران انتقال خیالی به قدرت منصوب کرد.
اکنون بیش از سه دهه از این انتصاب خودساخته گذشته، اما این «انتقال» خیالی همچنان در بن‌بست مانده، چون اساساً بر پایه توهمات رجوی بنا شده. مریم قجر، زنی بدون هیچ سابقه سیاسی صرفاً به عنوان پیشخدمت ایدئولوژیک رجوی انتخاب شد تا کسورات تشکیلات «پوچ گرا» را پر کند.
و این داستان بی‌پایان هر سال برای صف زدگان گورستان آلبانی بازخوانی می‌شود: انبوهی از آسیب‌دیدگان جسمی و روانی؛ بیماری‌های مزمن، و حتی مرگ‌های مشکوک در حین کار.
این عنوان مسخره «رئیس‌جمهور مادام‌العمر» و جشن‌هایش نه نماد مقاومت، بلکه آینه تمام‌نمای یک تشکیلات باطل است: خیانت و جنایت، دروغ، و توهم قدرت. منافقین، با این اقدامات فقط عمق حماقت و پوچی‌‌شان را عریان می‌کنند تا زیست انگلی و حیات خائنانه خود را چند صباحی بیشتر ادامه دهند.
سعید محمدپور
انتهای پیام
