از بدو انقلاب و تأسیس جمهوری اسلامی، دو مُنْگُلْ عَلَم مخالفت با این نظام برافراشتند: یکی خود را شاه می‌دانست و دیگری مدعی رهبری انقلاب نوین بود.
به گزارش فراق، نقطه اشتراک هر دو، بی‌سوادی سیاسی از یک سو، و وطن‌فروشی و نوکری بیگانه از سوی دیگر بود. این دو ابله که تنها راه رسیدن به قدرت را در حمله نظامی خارجی به ایران می‌دیدند، چندین دهه امیدشان به آمریکا و اسرائیل بسته بود. به ترامپ و نتانیاهو دخیل بسته بودند و میمون‌وار موقعیت نیروهای نظامی و تأسیسات هسته‌ای ایران را نشان می‌دادند تا شاید با حمله زودتر، آن‌ها را بر اریکه قدرت بنشانند.
برایشان اصلاً مهم نبود که ایران سرنوشتی مانند کشورهای اشغال‌شده پیدا کند یا مردمش به چه مصیبتی دچار شوند. جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی و آمریکا علیه ایران چنان این دو پَخْمه را به وجد آورده بود که گویی عروسی گرفته‌اند، اما واکنش نظامی جمهوری اسلامی و موضع وطن‌پرستانه مردم ایران را اصلاً پیش‌بینی نکرده بودند.
به نظر می‌رسد این دو عنتر حسرت‌خورده، هزاران دروغ و بازی به ترامپ و نتانیاهو قبولانده بودند که گویا مردم ایران مشتاقانه در انتظارشان هستند تا به رهبری آن‌ها قیام کنند و کشورشان را ویران نمایند، فقط برای اینکه دو شارلاتان را بر مسند قدرت بنشانند! اما از بختِ بدشان، عکس آرزوهایشان مستجاب شد و این روزها، از همه‌جا رانده و مانده‌اند.
جنگ دوازده روزه برای ملت ایران درس‌ها و دستاوردهایی داشت اما در این میان، فقط این دو عنتر بدبخت بور و خوار شدند؛ همان‌ها که برای تحریک آمریکا و اسرائیل به جنگ علیه ایران، از هیچ خوش‌رقصی، خودفروشی و وطن‌فروشی دریغ نکرده بودند.
مرضیه رئیس‌الساداتی
فراق
انتهای پیام
