همیشه همزمان با سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ۱۳۵۷، همواره بحث‌ها و تحلیل‌های مختلفی در مورد نقش شخصیت‌های مختلف در این رویداد تاریخی مطرح می‌شود.
به گزارش فراق، یکی از این شخصیت‌ها، مسعود رجوی است که در طول سال‌ها سعی کرده است به دروغ خود را به عنوان یک مبارز معرفی کند. اما واقعیت این است که رجوی نه تنها در انقلاب نقشی نداشته، بلکه با دروغ‌پردازی و تفرقه‌افکنی، تلاش کرده است تا بین نیروهای انقلابی اختلاف ایجاد کند.
رجوی در نطق‌های خود به طور مکرر به امام خمینی(ره) اتهام خیانت می‌زد و سعی می‌کرد افکار عمومی را به سمت مجاهدین جلب کند. این در حالی بود که اکثریت اعضای سازمان او در زمان انقلاب حضور داشتند و به خوبی می‌دانستند که امام خمینی هیچ وعده‌ای را نقض نکرد. در واقع، او با این ادعاها سعی داشت واقعیت‌های تاریخی را تحریف کرده و نقش خود را در این رویدادها بزرگنمایی کند.
تاریخ، مرجع معتبر و بی‌طرفی است که می‌تواند ما را در قضاوت در مورد این ادعاها یاری کند. با وجود اسناد و مستندات موجود، می‌توان به راحتی به حقایق پی برد و نیازی به پیچیدگی‌های اضافی نیست. رجوی نه تنها به امام خیانت کرده، بلکه به تمام مردم ایران نیز خیانت کرده است. او با تحریک نیروهای انقلابی علیه یکدیگر، در تلاش بود تا خود را به عنوان تنها آلترناتیو موجود در عرصه سیاسی ایران معرفی کند. در این راستا، او به اختلاف‌افکنی و ایجاد سردرگمی در میان برخی سیاسیون پرداخته است.
در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، رجوی به دنبال زیاده‌خواهی‌های خود بود. او در رأی‌گیری قانون اساسی کشور شرکت نکرد و به عنوان رهبری یک جریان سیاسی، نه تنها به تعهدات خود عمل نکرد، بلکه از حقایق نیز روی گرداند. او در همکاری با دشمنان مردم ایران، یعنی صدام حسین، به خیانت‌های خود ادامه داد. او انتظار داشت که مردم از او حمایت کنند و ادعای پوچ و بی‌محتوای او را بپذیرند، در حالی که مردم ایران به خوبی متوجه شدند که طرد او یکی از بهترین تصمیماتشان بوده است.
اکنون بیش از چهار دهه از آن سال‌ها می‌گذرد، اما تاریخ هیچ چیز را فراموش نمی‌کند. اگر خواهان رسیدن به حقیقت باشیم، می‌توانیم از میان وقایع تاریخی، اصل داستان را بیرون بکشیم و به واقعیت‌های انقلابی که در دل مردم ایران نهفته است، پی ببریم. مسعود رجوی نه تنها نقشی در انقلاب نداشت، بلکه با دروغ و فریب، تلاش کرد تا صفوف انقلابیون را متفرق کند و منافع شخصی خود را در این میان پیش ببرد.
علیرضا اردبیلی
انتهای پیام
