قربانیان فرقه رجوی از چاه لیبرتی به چاه آلبانی

فرقه رجوی پس از سالها که قربانیانش را در عراق نگه داشت تحت فشار خانواده ها و سازمان ملل مجبور شده است بپذیرد که این قربانیان از عراق خارج شوند اما ایا خروج از عراق پایان این سیاه بازی مسخره است .

بی شک خروج قربانیان فرقه رجوی از عراق جای خوشحالی دارد اما تمام ماجرا نیست چرا که فرقه رجوی دست از سر قربانیان فرقه برنمی دارد و کشور ثالث یعنی البانی را هم تبدیل به یک اشرف و لیبرتی دیگر میکنند فقط تنها تفاوت ان این است که در البانی جنگ نیست و کسی توسط موشک کشته نمی شود .همه ما ارزو داریم که این قربانیان پس از خروج از عراق بتوانند به معنای واقعی زندگی کنند و نه اینکه فقط از این چاه به چاه دیگری بروند .

سازمان مجاهدین یعنی فرقه رجوی هیچگاه اعتقادی به منشور حقوق بشر نداشته و ندارد چرا که ابتدائی ترین منشور حقوق بشر احترام به افراد و به رسمیت شناختن شخصیت فردی انهاست دسترسی ازاد افراد به رسانه ها تلویزیون ها و اینترنت بخشی جدائی ناپذیر ازاین حقوق به رسمیت شناخته شده توسط همه ارگانهای بین اللملی و سازمان های حقوق بشریست اما فرقه رجوی حتی پس از اینکه افراد از کشور جنگ زده عراق خارج میشوند و پا به دنیای ازاد میگذارند مانع از این حقوق اولیه می شود.

تجربه نشان داده فرقه رجوی همانند تمام فرقه های سکت همیشه تلاش داشته که قربانیانش از دنیای بیرون از خود بی اطلاع باشند و حتی هیچ تماسی با خانواده هایشان نداشته باشند چرا که دسترسی قربانیان به دنیای بیرون از فرقه زیانهای زیادی برای فرقه دارد و مهمترین زیان ان از هم پاشیدن دستگاه دروغ و پمپاژ دروغ به مغز و ذهن قربانیان است بر همین اساس هم فرقه رجوی حتی در کشور البانی دست از اعمال فشارهای مختلف بر قربانیان بر نداشته و همچنان همانند اشرف ولیبرتی مانع دسترسی ازاد افراد به دنیای بیرون از فرقه میشود و افراد را بصورت پادگانی در البانی نگه داری میکنند همانند اشرف و لیبرتی و مانع تماس افراد با خانواده هایشان میشوند .تشکیل نشست های ارتجاعی غسل و عملیات جاری که همچون طنابی به گردن قربانیان اویزان بوده همچنان پابرجاست و نفرات باید بصورت روزانه و هفتگی به این قوانین ضدبشری پایبند باشند .

پدران ومادران سالخورده که سالها درانتظاردیدارفرزندان خودبه سر بردن همچنان محروم از دیدار عزیزانشان هستند فرقه رجوی که ضدیت هیستریکی با خانواده ها دارد مانع دیدار خانواده ها ی قربانیان می شود حتی در کشور ازاد البانی هیچ کدام از نفرات منتقل شده به البانی حق تماس ازاد با خانواده هایشان را ندارند.

به راستی ایا با انتقال از لیبرتی به البانی چیزی عوض شده است یا اینکه از یک چاه به یک چاه دیگر جابجائی صورت گرفته است به نظر می اید که سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان باید بر اردوگاه های آلبانی هم نظارت داشته باشد و اجازه ندهند که فرقه رجوی کشور آلبانی را هم تبدیل به یک اردوگاه بسته فرقه کند.

همچنین کمیساریای عالی پناهندگان باید به حقوق فردی افراد احترام بگذارد و بصورت فردی با تک به تک افراد وارد تعامل شود و نباید بصورت جمعی با نمایندگان انها که نماینده رسمی فرقه هستند وارد گفتگو شود در این وضعیت این فرقه رجوی است که از این موقعیت سواستفاده کرده و باز هم مانع ازادی عمل افراد میشود .

نهایتاً اینکه تمام فرقه ها بدلیل اینکه هیچ همخوانی با این جهان هستی که بنایش بر آزادی و اختیار است ندارند می روند دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد.!

منبع: ایران اینترلینک