افرادی که به سربازی رفتند و یا پادگان‌های نظامی را از نزدیک دیدند، می‌دانند که یک پادگان نظامی برای حفاظت از نیروها و پادگان خود، اطراف آن را با چندین لایه از سیم خاردارهای حلقوی محافظت می‌کند و دستک‌ها با نوک‌های تیز به سمت بیرون از پادگان نصب هستند.
از طرف دیگر، تمامی پروژکتورها رو به سمت بیرون از قرارگاه یا پادگان نظامی نصب می‌شوند تا جلوی نفوذ دشمنان یا اشخاص مخرب را بگیرند.
اما در مقر اشرف، تمام این اصول متفاوت هستند و سیم خاردارها، دستک‌ها، و پروژکتورها همگی به داخل اشرف نصب شدند. دلیل این اقدامات این بود که از گذشته مسعود رجوی اعضای فرقه را به عنوان دشمن اصلی خود معرفی می‌کرد. به همین دلیل، او تمام قوانین نظامی را نقض کرده و برای مصلحت خود تنظیم کرده بود. در اشرف (عراق)، چهار لایه از سیم خاردارهای حلقوی قدیمی و آمریکایی نصب بودند. این اقدامات همه به دلیل این بود که هیچ یک از اعضا توان فرار نداشته باشند و یا این فکر به ذهنشان نرود.
بنابراین، شرایط مناسبی برای فرار وجود نداشت؛ دستکهای نوک تیز نصب شده همگی به سمت داخل بودند و تمامی پرژکتورها هم به داخل اشرف نصب شده بودند تا نگهبانان داخل اشرف را کنترل کنند. یکی از وظایف نگهبانی در اشرف، دیدبانی رو به داخل قرارگاه اشرف بود و مسئولین حفاظت اشرف در توضیحات خود می‌گفتند: «از بیرون کسی نمی‌تواند نزدیک اشرف بشود، زیرا نیروهای عراقی و آمریکایی اطراف قرارگاه مستقر هستند.»
پس از خلع سلاح فرقه و حضور خانواده‌ها، در اطراف اضلاع اشرف، رجوی‌ها به یک اقدام جنایتکارانه پرداختند؛ آن اقدام شامل قطع برق در مسیرهای فرار و نصب دوربین‌های مداربسته سه بعدی در اماکن مختلف از جمله درختان و ساختمان‌ها و اطراف شهر بود. این اقدامات همه به جهت جلوگیری از فرار افراد انجام شد.
در آلبانی و «اشرف۳» نیز همین اقدامات صورت گرفتند، اما با تذکرات دولت و پلیس آلبانی، مواجهه شدند. رذالت فرقه رجوی در این حد است که اکنون هم با نصب دوربین های مداربسته سه بعدی و حرفه‌ای به تعداد زیاد و حتی در لابلای درختان، ساختمان ها و اضلاع و گذاشتن نیروهای امنیتی در اطراف اشرف ۳ از فرار نفرات جلوگیری می‌کند.
اعضای ناراضی در اشرف ۳
انتهای پیام
