در سازمان مجاهدین خلق که در افکار عمومی به فرقه رجوی و یا منافقین معروف هستند اعضا باید گوش به فرمان باشند.
اساسا رجوی عمیقا معتقد است که ایدئولوژی مقدم بر استراتژی می باشد. ایدئولوژی یعنی همان تفکرات خشک و بی روح رجوی و هر فردی که در تشکیلات او در حال فعالیت هست ابتدا باید به ایدئولوژی معتقد باشد سپس به استراتژی و خط مشی سازمان. حالا نگاهی کنیم به استراتژی سازمان تا ببینیم منظور از استراتژی چیست.
در فرقه رجوی استراتژی به دو بخش تقسیم می شود، استراتژی درون تشکیلات و استراتژی بیرون تشکیلات.
استراتژی درون تشکیلات: به مجموعه کارهایی گفته می شود که در داخل سازمان و فرقه باید هر کس ملزم به رعایت آن است. خودشان در تعاریف می گویند «انضباط آهنین». یعنی دقیقا فرد باید مثل یک ربات دستور بگیرد و اجرا کند. هیچ چون و چرایی در آن نیست. هرچند تلاش می کنند که ظاهر سازی کرده و اینگونه القا کنند که هر فرد از روی اختیار و آگاهانه تصمیم می گیرد اما در باطن این دستورات باید به هر قیمتی انجام و اجرا گردد. بنابراین هر گونه مخالفت با دستورات جرم محسوب شده و شدیدا با خاطی برخورد می شود. اگر شخص بخواهد اعتراضی کند به سرعت انتخاب وی (پیوستن به مجاهدین خلق) را جلوی او گذاشته و توبیخش می کنند. مثلا شخص حق ندارد روی حرف های رهبری و مسئولین فرقه حرفی بزند.
استراتژی بیرون تشکیلات: این استراتژی مربوط به بیرون از سازمان (افکار عمومی، دولت ها، سیاستمداران، فعالین سیاسی و پارلمانترها) و سایر کسانی که در حوضۀ‌های سیاسی و اجتماعی فعالیت دارند می‌شود.
به طور مثال گفته می شود که استراتژی سازمان سرنگونی جمهوری اسلامی ایران است و تمام اقداماتشان برای آزادی مردم ایران و ایجاد یک حکومت سکولار می باشد ولی این استراتژی در حقیقت خدمت کردن به دشمنان مردم ایران است و عملا تبدیل شدن به مزدوران آمریکایی ها، سعودی‌ها و صهیونیسم.
بر می گردم به استراتژیِ درون تشکیلاتی، کمی بیشتر به آن می پردازم زیرا موضوع اصلی مطلبم به آن اختصاص دارد.
اگر بخواهم عصاره و جان مایه استراتژی درون تشکیلاتی را بگویم به این جمله کوتاه اشاره می کنم: « اینجا آرام باشید و در بیرون شورشی» معنی این جمله چیست؟ در فرهنگ فرقه ها به صراحت بیان می شود که علیه رهبری فرقه نباید انتقاد کرده و عصیان نمود زیرا گناه محسوب می شود. باید تمام عیار به حرف رهبر فرقه گوش کرده و با جان و دل آن را انجام داد. مدام به افراد تلقین می شود که در داخل تشکیلات باید انضباط را رعایت کرده و در بیرون از تشکیلات عصیان کرده و شورشی باشند.
این تئوری همواره گوشزد می شود، برای همین است که شما کمتر شاهد آن هستید که بشنوید در داخل فرقه رجوی عصیانی صورت بگیرد و علیه رهبری فرقه اتحادی صورت بگیرد که تشکیلات را به هم بریزد. البته نه اینکه اصلا نیست ولی به محض مشاهده یک رفتار هنجار شکنانه بلافاصله برخورد تشکیلاتی سخت صورت می گیرد و فرد و یا افراد خاطی را توبیخ و مواخذه می کنند تا جلوی تکرار گرفته شود و هم اینکه تبدیل به یک عادت نشود.
قانون اینجا آرام باش و بیرون شورشی هم اکنون نیز در حال اجرا می باشد. بدین جهت نیز قانون طلایی رهایی از زندان های فرقه رجوی دقیقا زیر پا گذاشتن این قانون است وگرنه امکان خروج از جهنمی که رجوی ساخته است به این راحتی ها نیست و هر جداشده ای را که نگاه کنید در خاطراتش به این اشاره دارد که چگونه قوانین رجوی ساخته را نقض کرده و هنجار شکنی نموده است.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام
