فیلم سرهنگ ثریا، داستانی واقعی برای عبرت تمام نسل‌هاست، روایتِ یک انحراف که دامنه آن خانواده‌های بسیاری را درگیر و داغدار نموده است.
به گزارش فراق، فرقه تروریستی رجوی که همیشه درصدد پنهان کردن سابقه جنایت‌های خود است اخیرا با انتشار لیستی از فیلم های تولید شده از حقیقت این فرقه، به فیلم «سرهنگ ثریا» نیز تاخته است.
اما این فیلم چه دارد که رجوی‌ها از آن وحشت دارند؟ «سرهنگ ثریا» فریاد و بغض در گلو مانده خانواده‌هایی است که بیش از ۴۰ سال منتظر بودند تا صدای آن ها به گوش جهانیان رسانده شود.
این خانواده‌های رنج دیده، در طول چهار سال پشت دیوارهای مقر «اشرف» در عراق، حماسه‌ای را در مقابل ابلیس (فرقه رجوی) آفریدند که نماد رویارویی تمامیت حق در برابر باطل بود. بی‌گمان همه عوامل و تهیه کننده‌های «سرهنگ ثریا» در این فیلم، یاور مظلومانی بودند که با تمام وجود در بیابان‌های تفتیده عراق همچون مولایشان اباعبدالله الحسین (ع) ندای «هَلْ مِنْ ناصِرٍ یَنْصُرُنی» سر دادند.
سران فرقه رجوی اجازه هیچ گونه ملاقات، تماس تلفنی، نامه نگاری و تبادل اطلاعات به خانواده های اعضا را نمی‌دهند زیرا به خوبی می‌دانند در این صورت هیچ کس در آن اسارتگاه فکر و اندیشه نمی‌ماند. این فرقه با گرفتن قدرت اندیشه از اعضای خود، آن ها را به ماشینی فرمانبر تبدیل کرده که اجازه هیچ گونه ابراز وجودی از خود پیدا نمی‌کنند و راه نجات نیز، جز به دست خانواده و این گونه افشاگری‌ها باز نمی‌شود.
تمام نمادها و صحنه پردازی ها مانند محل اسکان خانواده ها در اشرف، بلندگوها، طبل‌ها، و شعار‌ها همانی بودند که واقعیت داشتند و این تداعی کننده تمام لحظاتی بود که آنجا بر این خانواده ها گذشته است.
امیدواریم باز هم از دریچه هنر، جنایت‌ها و خیانت‌های بی شمار فرقه کثیف رجوی به تصویر کشیده شود تا نسل جوان با این جنایتکاران آشنا شده و خانواده‌های بیشتری به واسطه وجود این فرقه پست، داغدار عزیزانشان نشوند.
انتهای پیام
