مدیر عامل انجمن نجات در نامه ای از مقام‌های دولت آلبانی خواست که ترتیبی داده شود تا به خانواده های اعضای سابق و فعلی سازمان مجاهدین خلق ویزای ورود به آلبانی داده شود.
به گزارش فراق، ابراهیم خدابنده نامه مفصلی خطاب به مقامات مسئول در دولت آلبانی نوشت که همراه با ضمائم مختلف توسط انجمن نجات آلبانی در تاریخ ۲۴ ژانویه سال جاری تحویل گردید.
این نامه حاوی اطلاعاتی جدید و همچنین درخواست هایی از دولت آلبانی بوده که در بخش‌هایی از آن آمده است:
«در تاریخ ۲۰ ژوئن سال گذشته، اردوگاه بسته و دورافتاده سازمان مجاهدین خلق در آلبانی مورد بازرسی نیروهای پلیس با حکم قضایی قرار گرفت. واکنش سازمان البته، همانگونه که از ماهیت فرقه ای آن بر می آید و در عراق و دیگر کشورها هم به دفعات سابقه داشته است، خشونت آمیز و غیرقانونی بود.
پیش از آن نخست وزیر محترم جمهوری آلبانی در مصاحبه ها و بیانات مختلف اعلام نموده بود که مجاهدین خلق به دلایل انسان دوستانه در خاک آلبانی پذیرفته شدند اما آنها به تعهدات خود پایبند نبودند و به تهدیدی برای امنیت ملی تبدیل گردیدند. بر هیچ کس پوشیده نبوده و نیست که سازمان مجاهدین خلق از خاک آلبانی امنیت روانی و فیزیکی مردم ایران را هدف قرار داده و می دهد.
طی ۷ سالی که سازمان مجاهدین خلق از مهمان نوازی بی دریغ کشور آلبانی برخوردار است، خانواده های اعضای آن از دریافت ویزا و سفر به آلبانی و دیدار با عزیزانشان محروم بوده اند. بعد از نقطه عطف ۲۰ ژوئن، انتظار خانواده ها این بود که اولا گشایشی برای سفر خانواده های دردمند به آلبانی فراهم گردد و ثانیا از اقدامات خصمانه مجاهدین خلق علیه مردم ایران ممانعت به عمل آید که در هر دو مورد انتظارات تحقق نیافتند.
ممنوعیت ورود خانواده ها به خاک آلبانی که گفته می شود به خواست سازمان مجاهدین خلق بوده است همچنان ماه ها بعد از برملا شدن ماهیت خشونت طلب و فرقه ای مجاهدین خلق به قوت خود باقی است و تا جایی که به خانواده ها بر می گردد شرایط در آلبانی بعد از ۲۰ ژوئن تغییری نکرده است و این فرقه کاملا مجاز است تا اولا ابتدایی ترین حقوق انسانی اعضای خود را نقض کند و ثانیا از خاک آلبانی امنیت ملت ایران را تهدید نماید.
دولت آلبانی اعلام داشته است که اینترنت در اختیار اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی قرار نمی دهد، اما سازمان مجاهدین خلق همچنان به صورت گسترده افرادی را از طریق اینترنت از خاک آلبانی با فریب یا تطمیع یا حتی تهدید جذب نموده و به اقدامات مخرب و ایذایی علیه مردم ایران وا می دارد که این روند همچون گذشته، به گفته کسانی که اخیرا از سازمان جدا شده اند، با شدت و حدت تمام از اردوگاه این سازمان در آلبانی ادامه دارد. چندین مورد اعترافات اخیر به این گونه اقدامات از دستگاه تبلیغاتی خود سازمان به ضمیمه آورده می شود.
همانطور که در جریان هستید از زمانی که سازمان مجاهدین خلق پا به کشور آلبانی گذاشت اعضای بسیاری جدا شده و برخی دست به افشای ماجراهای درون تشکیلات زده اند. تعدادی از این جداشدگان در آلبانی متشکل شده و مورد حمایت خانواده ها و انجمن نجات قرار گرفته اند. این افراد مایلند با کمک انجمن نجات و مقامات مسئول هرچه زودتر به زندگی عادی بازگردند. افرادی که تحت پوشش حمایتی انجمن نجات قرار دارند کاملا به قوانین و مقررات کشور آلبانی پایبند بوده و از فعالیت های سیاسی و اطلاعاتی پرهیز کرده و بر اساس احساس مسئولیتی که در قبال خانواده ها می کنند دست به فعالیت های حقوق بشری برای برآورده شدن خواست خانواده ها می زنند.
در زیر خواسته های خانواده ها و انجمن نجات را یک بار به صورت خلاصه می آورم:
سیاستی اتخاذ شود تا دل خانواده ها بعد از سال ها رنج و محنت شاد گردد. افرادی در داخل اردوگاه مجاهدین خلق هستند که خواهان جدایی می باشند. مسئولین محترم می توانند فضایی ایجاد کنند تا این افراد دسترسی به خانواده های خود و به انجمن نجات داشته باشند تا در صورت تمایل بتوانند زندگی آزاد را انتخاب و تجربه نمایند. افراد داخل کمپ سالیان سال در محیطی محصور و تحت القائات فرقه ای و مغزشویی بوده اند و هیچ تصویری از دنیای بیرون از فرقه ندارند و بی جهت از آن می ترسند و خود را ناتوان از مواجه شدن با آن می دانند.
ترتیبی داده شود تا به خانواده های اعضای سابق و فعلی سازمان مجاهدین خلق ویزای ورود به آلبانی داده شود. این خانواده ها و انجمن نجات تعهد می دهند که اولا تابع محض قوانین و مقررات دولت آلبانی و ضوابط تعیین شده از جانب مقامات مسئول باشند و ثانیا مدت اقامت آنان در آلبانی محدود به مدت ویزایشان باشد.
روالی در پیش گرفته شود تا ممنوعیت ها و حصارهای فرقه ای اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در آلبانی برداشته شوند و اعضای مستقر در آن بتوانند آزادانه با دنیای خارج در ارتباط باشند. یعنی سازمان مجاهدین خلق رفتاری همچون همه سازمان ها و گروه ها و احزاب با اعضای خود داشته باشد و حقوق اولیه انسانی آنان و خانواده هایشان را نقض ننموده و به رسمیت بشناسد.»
انتهای پیام
