تابستان سال ۶۰ درست در روزهایی که آهنگ جنگ مسلحانه تروریستها در خیابان شتاب گرفته بود، انتشار یک خبر عجیب درباره واردات برخی لوازم یدکی تقلبی بنز در تهران مورد توجه روزنامهها قرار گرفت؛ در جزئیات این ماجرا آمده بود که یک شرکت ایرانی در چکسلواکی در طول یک سال گذشته قطعات استوک اروپای شرقی را جای لوازم اصلی آلمانی به ایران صادر کرده و این کار باعث تصادف شدید ماشینهای سنگین در جادهها شده است.
آن روزها به دلیل درگیریهای سیاسی از یک سو و نیز افزایش تحرکات دشمن بعثی در مرزهای جنوبی، این خبر مورد توجه قرار نگرفت؛ اما نزدیک به پنج سال بعد علی زرکش از کادرهای رده بالای فرقه تروریستی رجوی در یکی از نشستهای تشریحی و غسل فکری فرقه در پادگان اشرف فاش کرد که این لوازم دست دوم و تقلبی را منافقین به ایران وارد کرده و به جای جنس اصلی و آکبند در بازار فروختهاند. نفر دوم سازمان رجوی گفته بود که این بازار سود بالایی برای سازمان داشته و خرج خرید اسلحه برای کشتن مردم عادی در تهران شده است.
علی زرکش روزگاری چشم و چراغ فرقه رجوی بوده و بسیاری او را ستون مهرههای تشکیلاتی در سازمان مجاهدین خلق (فرقه رجوی) میدانستند، اما بعدها مورد غضب مسعود رجوی قرار گرفت و حذف شد؛ اما سنت تقلب در بازار پس از انقلاب محصول او بود که هیچ وقت به کنار گذاشته نشده است، حتی رد پای آن هنوز هم در بسیاری از معاملات روزانه کاسبان نیز وجود دارد، احتمالاً همه کسانی که با وارد کردن کالاهای مستعمل سود سرشاری به جیب میزنند هنوز نمیدانند که این سنت کثیف را از یکی از جلادان فرقه تروریستی منافقین به یادگار دارند.
یادداشت از: مرتضی سیمیاری
انتهای پیام