مراد برسته از بریده‌های قدیم فرقه رجوی است که در دهه ۶۰ در عراق و مقر اشرف بود. نامبرده به واسطه هواداری از فرقه به زن و بچه هایش هم رحم نکرد و آنها را هم به عراق و کمپ برد. مراد برسته پس از چندی به علت عدم تحمل شرایط سخت نظامی گری و با شروع طلاق های اجباری و جدا کردن خانواده ها از همدیگر از سازمان برید و درخواست جدایی داد. وی با آن که از نزدیک تشکیلات مافیایی فرقه را حس کرده بود و حاضر نشد در عراق بماند پس از جدایی با تهدید و تطمیع های فرقه کنار آمد و در خارج تبدیل به پادو فرقه شد.
رویا برسته دختر نگونبختش از کودکی در بیابان های عراق بزرگ شد. او در حالی که نوجوان ۱۶ ساله بود مشمول خروج از عراق نشد و به اجبار تشکیلات وی را به یگان های نظامی فرستادند. رویا در نهایت توانست با تلاش و درخواست های مستمر و با دردسرهای فراوان از شر فرقه خلاص شود.
افرادی چون مراد برسته و همپالگی هایش جرمشان از اعضای درون فرقه بیشتر است چرا که آنها از نزدیک فساد درون تشکیلات رجوی، نامردی ها دروغ ها و خیانت ها را متوجه شدند و جدا شدند اما بعد به جهت منافع حقیرشان در حالیکه در عیش و نوش و خوشگذرانی هستند جوانان کم تجربه را فریب می دهند.
آن ها به جای این که به افشای آنچه درون فرقه گذشته بپردازند تا جوانان و نوجوانان دیگری چون او و خانواده اش اسیر چنین سازمان های خطرناکی نشوند، وطن، وجدان و دین را به دریافت پناهندگی و یک مشت دلار می فروشند. این افراد شریک جرم و مسئول خون تک تک ایرانیانی هستند که با تهییج آن ها در این اغتشاشات به هر دلیل گرفتار می شوند جان خود را از دست می دهند.
انتهای پیام / فراق
