خانوادههای عضو انجمن نجات استان اردبیل با انتشار نامهای به وزیر کشور آلبانی به برخورد ناشایست ماموران فرودگاه تیرانا با یک عضوجداشده اعتراض کردند.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، اعضای این انجمن با تشریح برخی از سوابق فرقه پلید رجوی خطاب به «بلدی کوجی» (Bledi Cuci) نوشتند:
با سلام به استحضار میرساند ما خانواده های اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق از ایران هستیم که دولت شما با سرکردگان آن سازمان رابطه خوبی دارد.
متاسفانه ما چند روز پیش خبری شنیدیم که ما را بیش از گذشته در خصوص نحوه برخورد کشور شما با اتباع ایرانی و جداشده های فرقه رجوی نگران کرد. ماجرا از این قرار است که چند تن از ایرانیانی که قصد مسافرت تفریحی و شرکت در یک مراسم عروسی داشتند، توسط نیروهای امنیتی وزارت کشور آلبانی در فرودگاه تیرانا متوقف شده و برخوردهای به شدت ضد انسانی با آنان صورت گرفته است. ما نیک میدانیم این رفتارها با هماهنگی و تبانی مجاهدین خلق با سیستم فاسد دولت شما انجام میگیرد لذا لازم دانستیم در خصوص سوابق مجاهدین خلق چند خط برای شما بنویسیم و اطلاع دهیم تا سیاستهای خود را در ارتباط با این گروه خطرناک تغییر دهید.
متاسفانه سران این سازمان که هم اکنون در کشور شما مستقر هست اجازه هیچ گونه ملاقات، تماس تلفنی، نامه نگاری و تبادل اطلاعات به خانواده های اعضا را نمی دهند.
سازمان مجاهدین با نقض تمامی معاهدات و کنوانسیون های حقوق بشری فرزندان ما را در قلعه ای خارج از شهر محصور نموده و اجازه دسترسی و دیدار به کانال حقوق بشری از جمله خبرنگاران آزاد و مستقل را هم نمی دهد همچنین اجازه خروج و جدایی به اعضای ناراضی را نمی دهد.
با گذشت ۷ سال از استقرار این فرقه مخوف در کشور آلبانی هیچگونه اطلاعی از سرنوشت فرزندان خویش که به دست سران این فرقه اسیر شدند نداریم و اجازه ملاقات و ارتباط تلفنی به ما نمی دهند.
آنها نمی توانند تلفن شخصی و یا موبایل داشته و با خانواده و بستگان خویش تماس بگیرند. حق دیدارهای خانوادگی ندارند. طبق قوانین فرقه حق ازدواج، انتخاب همسر و یا داشتن فرزند را ندارند. زنان حق فرزند آوری و بارداری نداشتند و افراد متاهل طبق قوانین فرقه در سال ۱۹۸۹ مجبور به طلاق از همدیگر برای همیشه شده و داشتن خانواده ممنوع شد.
در این کمپ زنان و مردان جدا نگاه داشته می شوند این کمپ ایستگاه پلیس ندارد. تلفن عمومی و ایستگاه پست و مغازه ندارد. کار اجباری است و دستمزدی پرداخت نمی شود. کسی حق تماس و نامه نگاری با خانواده اش را ندارد. تجمع و اعتراض ممنوع است. تردد به خارج از کمپ ممنوع و در شرایط اضطراری با برنامه کنترل شده توسط مراقبینی انجام می شود. افراد شناسنامه ندارند و قوانین مدنی و شهری در آنجا حکمفرما نیست.
در حالی که رهبران فرقه مدعی پایبندی به اصول و قوانین بین المللی بوده و ادعای مبارزه برای برقراری حقوق بشر در ایران را دارند برای زندگی، مرگ و سرنوشت اعضای خویش تصمیم می گیرند. حق حیات و زندگی جز حقوق اولیه هر انسانی است. بر اساس آموزه های اعلامی رهبر فرقه، تمام خانواده های اعضا را منتسب به حکومت ایران نموده و با این بهانه آنها را محکوم به مرگ و ترور نمودند هم چنین بر طبق قوانین فرقه افراد گریخته و جدا شده محکوم به مرگ هستند و رهبر فرقه به اعضایش اعلام نموده در هرکجای جهان افراد جدا شده و گریخته از فرقه را مشاهده نمودید ترور و کشتن آنها مجاز است و بیدرنگ اقدام به این عمل نمایید.
جدا شدگان در طی این سال ها به افشای انبوهی از مسائل ضد حقوق بشری از پستوهای فرقه پرداخته اند. مکانی که اجازه هیچ گونه بازرسی ندارد. درب های آن بسته و افراد آن حدود ۴۰ سال است که اجازه تماس با دنیای خارج را ندارند. نقض حقوق زنان، نقض حقوق خانواده و نقض اولیه ترین حقوق انسانی در فرقه جریان دارد.
مخوف ترین زندان ها و سری ترین سازمان های بین المللی افراد خود را از تماس با خانواده محروم نمی کنند.
بر اساس قوانین حقوق بشری سازمان یا اداره و یا یک مرجع قانونی حق سلب هویت افراد خود را ندارد و هر کس به استقلال و با نام شناسنامه ای خود می تواند در ارتباط با مجامع بین المللی و حقوقی قرار بگیرد. اما اعضا این سازمان اجازه ندارند به طور مستقل تماسی با ارگان های حقوق بشری داشته باشند.
اگر خانواده، بستگان و یا حتی مجامع حقوقی بخواهند با این افراد تماس بگیرند آدرس و یا مکان مشخص تلفن و ایمیل شخصی ندارند.
در نهایت ما باز هم به رفتار اخیر دولت شما در همکاری با سران این گروه خطرناک اعتراض نموده و از شما می خواهیم که هر چه سریعتر اجازه تردد به خانم بتول سلطانی و آقای افشین کلانتری را صادر نموده و همچنین مسیر ارتباط آزادانه خانواده های ایرانی را با فرزندان گرفتار خود هموار کنید. مطمئن باشید در صورت ادامه سیاست های قبلی به زودی رهبران این گروه خطرناک کشور شما را به هرج و مرج خواهند کشید.
انتهای پیام / فراق