تا سال۱۳۶۷علیرغم اینکه در ظاهر ازدواج و تشکیل خانواده در فرقه رجوی وجود داشت ولی زندگی زوج ها کمتر از جهنم نبود؛ زندگانی آنان اغلب به یک اتاق شش متری و دیدارهایی هر سه هفته یک بار خلاصه می‌شد.
به گزارش فراق، در بخش چهارم بررسی ابعاد فرمان ۱۰ ماده ای مریم رجوی به دو محور دیگر آن می‌پردازیم.
«ماده ۶-زنان باید حق آزادانه و یکسان برای انتخاب همسر ازدواج و طلاق داشته باشند. چند همسری ممنوع است ازدواج قبل از رسیدن به سن قانونی ممنوع است. در زندگی خانوادگی هر گونه اجبار و تحمیل به زن ممنوع است. مسئولیت های خانوادگی همچون خانه‌داری و نگهداری از کودکان فعالیت های شغلی و آموزش کودکان مسئولیت مشترک و برابر زن و مرد است. زنان باید از حق حضانت فرزندان برخوردار باشند. از به کار گماردن دختر بچه ها قبل از رسیدن به سن قانونی ممانعت خواهد شد و برای آنان امتیازات ویژه در زمینه آموزشی در نظر گرفته خواهد شد. تفتیش و دخالت حکومت در زندگی خصوصی زنان ممنوع است.»
در فرقه رجوی تا سال ۱۳۶۷ که ازدواج وجود داشت. دختران و پسران مجرد هیچگونه حق اظهار نظر و انتخابی جهت تعیین همسر و بیان نظر خود را نداشتند. برای زندگی مشترک و آینده آن ها فقط تشکیلات بود که تصمیم می گرفت. چه بسیار دختران نوجوانی بودند که به دستور تشکیلات به عقد مردان مسن در می‌آمدند. افرادی چون میترا. ش، فروزان. ع، سوده، فریده. ی، مژگان. ک، سیما، زهرا، مهناز. الف، مریم. آ، سارا و…. در حالی که هنوز به سن قانونی نرسیده و حدود ۱۷ساله بودند را به ازدواج مردانی میانسال درآوردند. بهترین مثال در این زمینه مهدی ابریشم چی است که به دستور رجوی مینا خیابانی دختر ۱۷ساله را مجبور به ازدواج با آن مردک ۳۵ ساله نمودند.
زنانی که همسرانشان در عملیات های سازمان کشته می شدند در حالی که حق عزاداری و حتی گذشت زمانی برای رسیدن به آرامش نداشتند را بلافاصله به عقد مرد دیگری در می آوردند. گاه زنانی بودند که به دستور تشکیلات اهریمنی مجبور شده بودند تا سه بار ازدواج نمایند
فجایع از آن بدتر هم بود. زنانی که همسرانشان در عملیات های سازمان کشته می شدند در حالی که حق عزاداری و حتی گذشت زمانی برای رسیدن به آرامش نداشتند را بلافاصله به عقد مرد دیگری در می آوردند. گاه زنانی بودند که به دستور تشکیلات اهریمنی مجبور شده بودند تا سه بار ازدواج نمایند.
تا سال ۱۳۶۷علی رغم اینکه ظاهرا ازدواج و تشکیل خانواده در فرقه وجود داشت ولی زندگی زوج ها کمتر از جهنم نبود. زندگانی آنان اغلب خلاصه می شد به یک اتاق شش متری با حداقل وسایل و دیدارهایی هر دو یا سه هفته یک بار و در همه حال تمام زندگی خانواده ها تحت رصد تشکیلات بود.
آن ها اجازه کوچکترین صحبتی از موضوعات کار، شغل خویش و اظهار گلایه نزد یکدیگر نداشتند. پس از اتمام مرخصی و مراجعه به سرکار می بایست گزارشی از وضعیت خود تسلیم فرمانده می‌کردند و به عبارتی جاسوسی زن و شوهر از همدیگر امری مرسوم بود.
فرزندآوری، دیدار بستگان و هر گونه گرایشات خانوادگی ممنوع بود. رسم‌های فوق در حالی که در تفاوت کیفی با اولیه ترین حقوق هر خانواده و زندگی خصوصی زناشویی است اما در تشکیلات رجوی به زشت ترین شیوه ها اجرا و افکار خصوصی احساسات و زندگی زوج ها تحت کنترل و رصد بود. چنانچه افرادی مخالف متدهای فرقه رفتار می کردند با سخت ترین تنبیهات مواجه می شدند.
در دنیای آزاد و اجتماع کنونی زنان و مردان حتی در سنتی ترین خانواده ها حق اظهار نظر و انتخاب همسر و شریک آینده زندگی خود را دارند. حق طلاق توافقی را دارند. تصمیم بر داشتن فرزند و یا نداشتن و آینده و زندگی به عهده خودشان است اما زنان نگون بخت در فرقه بدون اجازه خانواده و نظر شخصی خویش و بدون عشق و علاقه ای ازدواج کردند. به دستور تشکیلات طلاق گرفتند. به دستور رجوی عقیم شدند. دختران و پسران مجرد در حسرت تشکیل زندگی پیر، فرتوت و مقطوع النسل شدند و در پیشرفت های آتی فرقه به ملکیت رهبری هم درآمدند!
علیرغم این همه ظلم، زور و شر علیه دختران نوجوان و زنان نگون بخت، مریم جوی شرور و بدخواه با دجالگری فوقِ تصور ماده های فوق را نسخه نویسی می‌نماید.
« ماده۷- اشکال مختلف خشونت نسبت به زنان اقدام های تهدید آمیز یا محروم کردن اجباری آنان از آزادی هایشان جرم محسوب می شود.»
باید پرسید در فرقه رجوی زنان چه حقی دارند و چه آزادی شامل حال آنان است؟ آیا در فرقه رجوی خشونتی علیه زنان وجود ندارد؟ پایمال شدن حقوق و زندگی آنها نزد کدام ارگان بررسی می شود.
جدا کردن مادران از فرزندان، ممنوع ملاقات مادام العمر، عدم اجازه تماس با خانواده، محصور کردن آنان در قلعه خارج شهر برای چهار دهه در عراق و آلبانی، تهدید کردن زنان به کشتن و سربریدن در صورت جدا شدن از سازمان، مجبور نمودن به طلاق و عشق ممنوع، این ها تهدید و خشونت نیست؟
چه دادگاهی و کدام وکیل و پلیس در کمپ و پایگاه های سربسته آنها وجود دارد؟ چه دادرسی وجود دارد؟ ده ها زن ستمدیده و جدا شده از فرقه هستند که بارها خشونت ها و مصائبی که در فرقه منافقین برآنها رفته را افشا نموده و خواستار رسیدگی شدنداما حتی یک شخص حقیقی و حقوقی از این فرقه قرون وسطایی جرئت عرض اندام و اعلام آمادگی برای پاسخگویی و حضور در یک محکمه بین المللی را نداشته است.
در قرن بیست و یکم زندگی می کنیم و انسان ها به طور نسبی از پیرو جوان فقیر و ثروتمند به ارتباطات و مجامع حقوقی و بین المللی دسترسی دارند اما فرقه ای عجیب و غریب پیدا می‌شود علیرغم اینکه اعضایش خصوصا زنان را به بردگی گرفته فکر می کند می تواند با شارلاتان بازی نمایش حقوق بشر راه بیندازد و از افشای جنایاتش جلوگیری نماید.
غافل از اینکه در زمان کنونی مصادیق، مشاهدات و مستندات به کمک عصر ارتباطات حقایق را به سرعت برملا می کنند و سره از ناسره مشخص می شود.
ادامه دارد
مروری بر فرمان کذایی ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی / ۱
مروری بر فرمان کذایی ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی / ۲
مروری بر فرمان کذایی ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی / ۳
مرضیه رئیس‌الساداتی
انتهای پیام
