در سایتِ موسوم به «ایران افشاگر»، از سایت های زنجیره ای فرقه رجوی، شاهد مطلبی آکنده از خشم و نفرت نسبت به سرفراز رحیمی، از جداشده های اخیر بودم.
به گزارش فراق، چندی پیش سرفراز رحیمی با انتشار بیانیه ای جدایی رسمی خود از فرقه رجوی را اعلام کرد که این موضوع سران فرقه را گیج و منگ نمود. زیرا تا قبل از این ماجرا سران فرقه فکر می‌کردند که رحیمی مزدور رجوی بوده و تا ابد به جمع آوری اطلاعات برای رجوی خواهد پرداخت ولی با این حرکت غافلگیر کننده رحیمی به طوری آچمز شدند که تقریبا بعد از سه هفته سکوت اقدام به انتشار این مطلب نموده و کینه خود نسبت به رحیمی را به گوش رساندند.
سران فرقه رجوی به قدری از این حرکت سوختند که اصل داستان را ول کرده و چسبیدند به اینکه سابقه رحیمی ۲۰ سال نبوده و دروغ بافی شده، در صورتی که چه فرقی می‌کند، اصل موضوع که تعداد سال‌های حضور وی در مناسبات نبوده است.
اصل ماجرا که رجوی تلاش دارد آن را مثل همیشه مخفی نگه دارد موضوع جدا شدن افراد از بدنه این تشکیلات کثیف می باشد.
اصل قضیه جدا شدن افراد از تشکیلات فرقه ای است و نه میزان زمانی که هر کسی در این فرقه حضور داشته. این گونه فرافکنی ها و ایجاد انحرافات فکری هرگز دردی از دردهای بی درمان رجوی را حل نخواهد کرد.
مگر همین فرقه مدعی نیست که نسل جدید آنها را انتخاب می کنند و دست دسته از جوانان به آنها می پیوندند؟ پس جدا شدن این افراد ناشی از چیست؟ شما که همیشه مدعی بودید جوانان در این کشور بیشترین حمایت را از شما انجام می دهند چرا در فاصله زمانی کمی بعد از پیوستن به شما از بدنه تشکیلات مخوفتان جدا شده و دنبال زندگی می روند؟ البته برخی هم مثل سرفراز رحیمی اقدام به افشاگری کرده و تشکیلات شما را برای افکار عمومی روشن می کنند تا راهی که آنان رفته اند را کسی دیگر نرود و عمرش را تباه نکند.
فرقه رجوی از هر طرفی که برود در گِل فرو رفته و با هر دست و پا زدن بیشتر در آن لجن زار فرو می رود.
یادداشت از: حسین عیوضی آذر
انتهای پیام / فراق
