این روزها نام مسیح علی نژاد به جهت خدمات شایانی که به امپریالیسم و طرفداران خشونت در جهان از جمله فرقه تروریستی رجوی انجام داده، حسابی سر زبان ها افتاده است.
به گزارش فراق، علی نژاد به ادعای دادستانی آمریکا و به زعم اینکه مورد توطئه ربایش بوده به تیتر یک رسانه های همسوی تروریست‌ها تبدیل گردیده است. فارغ از صحت یا کذب بودن ادعای مورد نظر ما در اینجا از پشت پرده یک حقیقت سخن می گوییم.
واقعیت این است مسیح علی نژاد در یک خدمت فراموش نشدنی برای فرقه رجوی یک مهمان ویژه برای نشست سالانه هماهنگ نمود و تلاش کرد حال و هوای رنگ رفته سازمان مجاهدین را نوایی ببخشد.
حتما که با این مهمان آشنا هستید؛ وزیر خارجه دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ که به یمن تلاش های ویژه او شدیدترین تحریم های تاریخ بشریت بر مردم ایران تحمیل شد.
حضور یک مهمان ویژه در این شرایط زمانی از چند جهت برای فرقه اهمیت داشت:
اول اینکه موج شدید جدا شده هایی که از فرقه رجوی در طول سال های گذشته به جریان افتاده و افشاگری هایی که در این زمینه انجام گردیده، فرقه را دچار بحران هویت نموده و زیر سوال برده است.
دوم نقشه هایی بود که آن ها برای آینده ایران در انتخابات آمریکا چیده بودند و با شکست ترامپ همگی نقش بر آب شد.
سوم اینکه دیگر توان این را نداشتند از کانون های شورشی حرف بزنند و یا اینکه از ثبت نام در موسسان پنجم که بسیار مورد تمسخر قرارگرفته شد، حرفی به میان آورند.
مورد بعدی کم رنگ کردن حکم دادگاه شعبه ۵۵ بین الملل تهران در محکومیت سران فرقه و حمایت های چند هزار نفری از آن در ارجاع به دادگاه لاهه بود.
موارد فوق مهمترین موضوعاتی بودند که رجوی را بر آن می داشت تا هر چه بتواند این نشست را پر رنگ و سنگین اجرا کند، لذا دست به دامان این و آن شد از جمله مسیح علی نژاد،که رابطه خوبی با پمپئو داشت.
قطعا که این حرکت بی پاداش نبوده و رجوی از خجالت مسیح علی نژاد با دلارهای عربی صهیونیستی در آمده است.
شاید حضور پمپئو در ظاهر یک قدرت نمایی بوده ولی در باطن خود هیچ گاه نمی تواند تغییری را حاصل کند. هیچ نشستی در طی این سال ها فاجعه بار تر از این برای رجوی نبود. به نظرم می آید که این از خوش شانسی رجوی بود که به بهانه کرونا نتوانستند نشست را حضوری برگزار نمایند وگرنه رسوایی بزرگتری در انتظارشان بود.
یادداشت از: بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / فراق
