پرده اول:
۱۰ شهریور ماه ۱۳۹۲
اعضای فرقه توسط دولت عراق از اشرف اخراج شده و به لیبرتی منتقل شده اند. تنها ۱۰۰ نفر در اشرف باقی مانده اند. درمیان آنها نام افرادی همچون گیتی گیوه چیان، ژیلا طلوع و زهره قائمی دیده می شود. فرقه به زهره قائمی به عنوان فرمانده عملیات ترور شهید صیاد شیرازی افتخار می کند. این افراد در ساختمان ۴۹ مقر فرماندهی مستقر هستند. ساعت ۵ صبح گروهی مسلح با لباس و تجهیزات نظامی عراقی به قرارگاه وارد می شوند. طولی نمی کشد که تیراندازی و درگیری آغاز می شود. ۵۰ نفر از اعضا در این درگیری ها کشته می شوند. در میان کشته شدگان نام زهره قائمی، ژیلا طلوع و گیتی گیوه چیان دیده می شود.
پرده دوم:
ساعتی از درگیری نگذشته است. جنازه ها هنوز بر روی زمین هستند. خون های کشته شدگان هنوز کاملا خشک نشده است. نماینده ای از سازمان ملل وارد قرارگاه می شود و شروع به تهیه گزارش و تصویر برداری از جنازه ها می کند. دستگاه تبلیغاتی مجاهدین شروع به فعالیت کرده است. تصاویرویدئویی این اتفاق پخش می شود. عجیب است تمام لحظات ثبت شده اند. رفت و آمدهای روزهای قبل، لحظه ورود مهاجمین، لحظه اثابت گلوله به بعضی افراد، تصاویری از صحنه درگیری، تصاویری از جنازه ها و …..
آیا کسی از این اتفاق خبر داشت؟ چرا همه چیز برای یک کار تبلیغاتی هماهنگ شده است؟
پرده سوم:
سازمان به لحاظ سیاسی و پس از اخراج از اشرف و انتقال به لیبرتی به شدت به مظلوم نمایی، جلب حمایت بین المللی و ایجاد فضای تبلیغاتی علیه دولت عراق نیاز دارد.
اساسا در فرقه رجوی هدف وسیله را توجیه می کند. اصلی ترین هدف قدرت است . سران فرقه در راستای قدرت طلبی خود حتی حاضر به پا گذاشتن بر روی خون دوستان و وابستگان خود نیز هستند. نمونه های این ادعا در تاریخچه فعالیت سازمان فراوان به چشم می خورد. جان انسان ها در فرقه رجوی کم ارزش ترین چیزهاست.
جمع بندی و نتیجه گیری:
این مهم بر عهده خود مخاطبان فهیم است.
گزارش از: محمود آسمان پناه
انتهای پیام / انجمن نجات کرمان
