«جایگزینی دیکتاتوری دینی با دولتی دموکراتیک وکثرت گرا، مبتنی برجدایی دین ازدولت، که به آزادیهای فردی و تساوی زن و مرد احترام می گذارد.»
متن بالا، یکی ازشعارهای فرقه رجوی است که عملاً در چهار دهه گذشته در همان جامعه ی کوچک فرقه ای خودشان، حتی برای زمانی کوتاه اجرایی نشده است. من بیش از ۲۵ سال از عمرم را، بالاجبار در این فرقه گذراندم و البته هستند کسانی که بیشتر از من عمرشان را در زندان های رجوی بوده اند و قطعاً اگر روزی بیرون بیایند حرفم را تصدیق می کنند.
جایگزینی دیکتاتوری دینی با دولتی دموکراتیک و کثرت گرا: طی بیش از ۲۵ سال حضورم در اشرف، لیبرتی و همین اشرف ۳ که در آلبانی برپا شد، هرروز شاهد نماز جماعت های اجباری بودم که اتفاقاً غیر از اجباری بودن نماز و جماعتش، نکته ای وجود دارد که همواره مورد اعتراض های غیرعلنی اعضاء اهل سنت فرقه است. به این دلیل می گویم غیر علنی، که اگر علنی شود، نوعی تضاد و مسئله به حساب می آید و در فرقه رجوی، حساب افراد مسئله دار با کرام الکاتبین است. نکته اعتراضی اعضاء اهل سنت فرقه این است که مجبورشان می کردند مانند شیعه ها نماز بخوانند و حتی با وجودی که در موضوع امام زمان با اهل تشیع اختلاف نظر دارند، اما مجبورند دعای فرج نیز بخوانند. دموکراسی مد نظر فرقه رجوی این است. یعنی اقلیت ها حتی اعتقاداتشان را باید در برابر اکثریت نادیده بگیرند. این یعنی اقلیتی وجود نخواهد داشت. حال چه اقلیت مذهبی و چه سیاسی و … .
درباره کثرت گرایی هم که در این سال ها، اعضاء حرکتی نکردند و حرفی نزدند جز آنچه توسط مسعود و مریم رجوی و چماقداران فرقه به آن ها دیکته می شد. کثرت گرایی اگر وجود داشت، خیلی سال قبل اعضاء فرقه به آغوش میهنمان بازگشته بودند و این همه سال اشتباه عضویت در فرقه رجوی را ادامه نمی دادند.
جدایی دین از دولت: این نکته حائز اهمیت است که بدانید مسعود رجوی با مشاهده خواست مردم داخل ایران و پایبندیشان به اعتقادات مذهبی دریافته بود که اعتقادات مذهبی، نقش تعیین کننده ای در انتخابات سیاسی مردم ایران دارد لذا، در صدد شد تا مدلی کوچک از جامعه ی بزرگ ایران، که مذهب برایشان اولویت رفتاری بود را برای ما در کمپ های فرقه پیاده کند. اما چون کوچکترین اعتقادی به آنچه مد نظرش بود نداشت، نتیجه اش این دیکتاتوری و افسار گسیختگی فرقه ای است که هزاران انسان را دچار خودش کرده است. او برای پیشبرد فریبکاریش در بین ما و مردم ایران دست به ساختار مذهبی زد، اما حالا شعار جدایی دین از دولت را می دهد.
شاید شما که این مطلب را می خوانید ساده از کنارش بگذرید. اما برای ما که واقعیت ماهیت این فرقه و سرکردگانش را دیده ایم و لمس کرده ایم، بشدت زجر آور است که این شعارهای سراسر دروغ را از زبان کسانی می شنویم که عمر و زندگی مان را تباه کردند.
احترام به آزادی های فردی و تساوی زن و مرد: خنده آورین ترین و در عین حال لجن ترین شعار مریم رجوی همین شعار است که به آزادی های فردی احترام بگذارد و به دنبال تساوی زنان و مردان باشد.
آیا آزادی فردی یعنی، به اجبار گودال کندن های الکی برای دشمن فرضی؟ یا ترساندن اعضاء برای جدانشدن از شما کلاشان و ده ها نقض حقوق فردی و سوء استفاده های دیگر از آن ها؟ تساوی زن و مرد که شاهکار بزرگ مریم رجوی در فرقه منفورش است، آنقدر به برخی زنان قدرت داد و آنقدر مردها را سرکوب کرد که زنها در فرقه صدا کلفت و عربده کش شدند و مردها ذلیل و زبون. مریم رجوی اینگونه تقسیم قدرتی بین زن و مرد بوجود آورد تا بتواند جایگاهش را تثبیت کند.
حتی موضوع سوء استفاده های جنسی مسعود رجوی از زنان فرقه با برنامه ریزی مریم انجام می شد. او آنقدر مسعود رجوی را غرق در شهوات و سرخوشی های زنبارگی اش کرد تا دیگر حتی نتواند سرش را جلوی اعضاء بیاورد. به همین دلیل که امروز تنها، نامی از مسعود در فرقه مانده است و خودش معلوم نیس در کدام گورستانی به سر می برد.
در مقاله ای حتماً به موضوع برنامه ریزی های جنسی مریم رجوی برای مسعود خواهم پرداخت. در این باره حرف های زیادی وجود دارد.
ی.س
جداشده از فرقه رجوی در آلبانی
انتهای پیام
