طبق خبرهای دریافتی، مریم رجوی مدتی است که در کشور آلبانی مستقر و عمده تمرکزش را برحل و فصل معضلات تشکیلاتی و رفع جریان مسئله داری نیروهایش گذاشته است.
در شرایطی که دستگاه تبلیغاتی فرقه رجوی بیشترین وقت، توان و انرژی خود را به تضادها وتشنج بوجود آمده در روابط ایران و آمریکا معطوف کرده و به صورت هیستریک بر طبل جنگ و حمله نظامی آمریکا به ایران می کوبد حضور مریم قجر در خاک آلبانی قدری عجیب به نظر می رسد.
سیاست معقولانه این بود که درچنین شرایطی مریم رجوی در فرانسه و مقر اور می بود تا به عنوان رئیس جمهور برگزیده به رایزنی های سیاسی واقدامات دیپلماتیک باکشورهای اروپایی وهماهنگ کردن مواضع آنها با سیاست های جنگ طلبانه دولت ترامپ می پرداخت.
مسعود رجوی در توجیه اعزام مریم به فرانسه که از آن به عنوان بندر و شلیک موشک استراتژیک به قلب بورژوازی نام برد این بود که ما در شرایط فعلی به یک بال و سخنگو در اروپا نیاز داریم تا در معادلات و زد و بندهای سیاسی سرما را نبرند. حضور مریم در فرانسه به خاطر این است که صدای رسای عملیات نظامی ما باشد و مواضع دولت ها و احزاب سیاسی اروپا را در این شرایط حساس با ما هماهنگ سازد چه بسا حضور مریم در این مقطع خیلی ضروری تر از وجودش درخاک عراق و قرارگاه اشرف است.
او می رود تا بندر و به رسمیت شناختن ریاست جمهوریش را به رهبران کشورهای اروپایی تحمیل کند و گرنه آنها حرف ما را جدی نمی گیرند.
در آن سرفصل تعداد زیادی از اعضا به همراه مریم برای این ماموریت خطیر عازم فرانسه شدند. حال اگر سخنان رجوی را ملاک قرار دهیم و بپذیریم که فرقه در سر فصل تعیین کننده ای به سر می برد و شرایط به گفته خودشان و عطف به افزایش تنش در روابط آمریکا با ایران چشم انداز یک درگیری نظامی را به دنبال دارد مریم رجوی اکنون می بایست درخاک فرانسه و اور باشد تا نظر مناسب رهبران اروپایی را جهت به رسمیت شناختن آنها به عنوان تنها آلترناتیو جلب نماید ولی چه پارامترهای مهم تری باید وجود داشته باشد که الزامات دوران آماده باش برای سرنگونی را تحت تاثیرخود قرار داده است و این چیزی جز اوضاع وخیم فرقه و افزایش مسله داری اعضا در مقر اشرف سه نیست.
جدایی تعدادی از اعضا درطی هفته های اخیر آن هم درشرایطی که مریم در مقر اشرف سه حضور دارد به خوبی اثبات می کند که تابوی تقدس گرایانه مریم در اذهان نیروها شکسته است. در گذشته وقتی مسؤولین تشکیلاتی با مسئله دار شدن اعضا مواجه می شدند تلاش می کردند با کشاندن موضع اعضای مسئله دار به نشست های مسعود و مریم با آن مقابله نمایند ولی در شرایط فعلی اوضاع تشکیلات چندان خراب شده که در بیخ گوش مریم اعضا درخواست جدایی می کنند و برای وی تره هم دیگر خرد نمی کنند.
تحت تاثیر این شرایط مریم رجوی ترجیح می دهد علی رغم زدن لاف سرفصل سرنگونی و بزرگ نمایی مواضع مسئولین سیاسی و نظامی آمریکا و القاءشبهه جنگ اولویت اولش حفظ نیروهایش باشد.
انتشار اخباری مبنی بر انعقاد قراردادهای اقتصادی و تجاری بین ایران و دولت آلبانی بیش از هرچیز بر مسئله داری نیروها و ترس و وحشت سران فرقه افزوده است به همین دلیل فعلا مریم قجر تلاش دارد تا دو دستی کلاهش را بچسبد تا باد آن را نبرد تا پرداختن به بحث سرنگونی!
واقعیت این است که روند اتفاقات اثبات کننده این است که چشم انداز فروپاشی، مریم رجوی را درخاک آلبانی زمین گیر کرده است.
یادداشت از علی اکرامی
انتهای پیام / انجمن نجات خوزستان
