بعد از اخراج فرقه ازعراق و انتقال به کشور آلبانی روز به روزتنقاضات اعضا به خاطر پوشالی بودن تحلیل و شعارهای رجوی بالا گرفت.
به همین دلیل انگیزه های آنها برای ماندن در فرقه به شدت پائین آمد، به طوریکه تاکنون تعداد زیادی ازآنها از فرقه جدا شدند و همین مسئله باعث شده تا سران فرقه بیشترازهر زمان دیگر خطر فروپاشی فرقه را حس کنند.
ظاهرا جریان بی انگیزگی و پوچی به مسئولین رده بالای فرقه که متوجه شدند بیهوده سالیان خود را آلوده جنایات رجوی کردند سرایت کرده است.
هرچند مریم قجربه همراه زنان اعضای شورای رهبری درآلبانی تلاش کردند تا با یکسری حرف های مفت و پوشالی ازجمله دادن وعده های حمایتی آمریکا وعربستان و داستان کانون های موهوم شورشی دوباره جان تازه ایی در اعضا و به خصوص لایه مسئولین فرقه بدمند اما ظاهرفایده نداشته است.
مریم رجوی بهانه جدیدی را برای تزریق روحیه به اعضا و به خصوص لایه مسؤولین فرقه تحت عنوان برگزاری یادواره کشته های فرقه در۱۲و۱۹اردیبهشت سال ۶۰ پیدا کرد که تاکنون برگزاری چنین یادواره ایی درفرقه سابقه نداشته فقط در روز تقویمی آن سیمای نامبارک فرقه یادی از آن می کرد.
بنابراین مریم رجوی در اردیبهشت امسال درآلبانی جلسه یادواره کشته های فرقه در سال ۶۰ را برگزارکرد که این جلسه هنوزهم به صورت سریالی در تلویزیون فرقه پخش می شود.
بعد ازصحبت های کشکی اولیه مریم رجوی از هر مسؤول خواسته شده بود که به نوبت پای میکروفون رفته و ازخاطرات خود درمورد درگیریهای ۱۲و۱۹اردیبهشت سال ۶۰ بیان کنند.
بعد ازاتمام صحبت های آنها مریم هم به نحو مضحکی با به کار بردن الفاظ پوشالی به تعریف وتمجید ازآنها می پرداخت مثلا می گفت :خدا را شکر می کنیم که سازمان چنین مسئولین مقاوم با کوله باری از تجربه دارد که می تواند به آنها تکیه کند ! لازم به توضیح است که تلویزیون فرقه فقط همین بخش تعریف وتمجید ها وبیان خاطرات را پخش کرده قبل ازآن مریم با کلی بحث حسابی پوست ازکله مسئولین کنده که چرا اینقدربی انگیزه وبی رمق شدند واین را فقط اعضایی که سابق در فرقه بودند می دانند.
به هرحال چنین تعاریفی ازمسؤولین توسط مریم، پوشالی وسرکاری و فقط برای دادن انگیزه به آنهاست که درنهایت چیزی را تغییر نخواهد داد و خیلی زود بادی که مریم زیرپوست آنها کرده درخواهد رفت.
مثلا فردی مثل محمود عطایی (حمید) که فرمانده صحنه عملیات موسوم به فروغ جاویدان بود بعد از شکست فرقه در آن به شدت سرخورده شد و با رجوی اختلاف نظر پیداکرد و به همین دلیل رجوی او را ازتمامی مناصب مهم تشکیلاتی کنار گذاشت به طوریکه مانند یک فرد بیکار در مناسبات می چرخید یا محمد محدثین (بهنام) که زمانی به عنوان مسئول روابط خارجی فرقه برای خود بروبیایی داشت بعد ازجدایی کریم قصیم و روحانی از شورای دست ساز فرقه تنزل رده پیدا کرد و تا مدتها خبری از او نبود.
بهنظرم مریم به اوپست کمک آشپزمقر اوورسورواز را داده بود بقیه هم مثل حسین ادیب ،مهدی براعی (احمد واقف) و غیره همینطور.
واقعیت این است برگزاری چنین شویی از سوی مریم قجرمشخص شد که جریان بی انگیزگی تنها معطوف به بدنه تشکیلات فرقه نبوده واین مسئله به مسئولین بالای سابق و فعلی بی رمق فرقه هم سرایت کرده است و این نشانه ایی جز پیدا شدن دکل فروپاشی فرقه ایی که رهبرش روزی آنها را با شعارهای فریبنده جذب وطی سالها از آنها در جهت کیش شخصیت خود سوء استفاده کرد ندارد. مسئولینی که اکنون به مرحله کهولت سن و پوشیدن پوشک رسیدن متوجه شدند که طی سالیان بیهوده خود را به جنایت های رجوی آلوده کردند.
بنابراین مریم قجر درغیاب شوهر مفقودش نمی تواند با چنین ترفندها ومسئولین بی انگیزه و پیر و پاتالی که دارد سرنوشت محتوم فرقه اش که همانا فروپاشی است تغییر دهد.
حمید
انتهای پیام / انجمن نجات خوزستان
