من فواد بصری هستم . حدودا بیست سال در فرقه رجوی اسیر بودم. سال ۱۳۸۳ اقدام به فرار کردم و خودم را از فرقه منحوس رجوی نجات دادم .
در فرقه رجوی، خود شخص رجوی در نشست های عمومی تاکید می کرد که هر فردی ما را ترک کند نمی تواند بیرون از ما به زندگی خود ادامه دهد و از بین می رود و یا هر فردی به انقلاب مریم قجر پشت کند سوسک می شود. ما که سالها در محیطی بسته شستشوی مغزی شده بودیم باور داشتیم که نمی شود تشکیلات فرقه را ترک کرد. وقتی از فرقه جدا شدم باز این ترس را داشتم نمی شود به زندگی ادامه داد. فرقه رجوی فریبکار و کلاه بردار است. وقتی به وطنم ایران برگشتم زندگی قبلی که داشتم به کل متلاشی شده بود.
ظلم و جنایت رجوی مرز ندارد. زمانی که در فرقه بودم چندین نامه برای خانواده ام مکتوب کردم و به سران فرقه می دادم که نامه های مرا برای خانواده ام ارسال کنند. سران فرقه رجوی کثیف تر از خود رجوی هستند. از برادرهایم سئوال می کردم طی این چند سال نامه ای ازمن به شما نرسید؟ در جواب می گفتند: خیر، هیچ نامه ای به دستمان نرسید. اگر نامه ای از تو به دست خانواده ات می رسید خانواده ات متلاشی نمی شد.
خداوند لعنت کند مسعود و مریم رجوی و سران فرقه رجوی را . در فرقه رجوی شستشوی مغزی به ما داده می شد. فکر می کردم دنیای من همان سقفی است که در پادگان اشرف وجود دارد و دنیایی غیر از آن وجود ندارد. وقتی خودم را از فرقه نجات دادم فهمیدم دنیا خیلی بزرگ است و آزادی در آن وجود دارد.
در فرقه رجوی، نا امیدی، تهی شدن از خود و در نهایت مرگ وجود دارد. در حال حاضر در ایران زندگی می کنم. زندگی جدید را تشکیل دادم. در این رابطه دوستانم به من کمک زیادی کردند و من از آنها تشکر می کنم. یک زندگی آزاد دارم و خدا را شکر می کنم. خدا را شکر می کنم که اُردوی تباهی رجوی را ترک کردم .
امیدوارم تمام اسیران در فرقه رجوی خودشان را از فرقه تباهی نجات دهند و برای کسانی که در آلبانی از فرقه رجوی جدا شده اند، آرزوی موفقیت دارم .
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز اراک
