قبلا در مطلبی عرض کردم که خانواده اولین و مهمترین عاملی است که سران فرقه رجوی یا همان سازمان مجاهدین خلق از آن فراری بوده و به شدت هراس دارند. توضیح دادم که برای هر موضوعی در تشکیلات سازمان آموزش گذاشته می شود تا به عنوان پدافند عمل نماید و به قول خودشان از آن به عنوان سکوی پرش استفاده می نمایند و از آن ضربه یک پیروزی به دست می آورند، البته به غیر از بحث خانواده که تماما ضربه مهلک تلقی می شود.
اما موضوع دومی که در تشکیلات سازمان و فرقه از آن فراری هستند و به شدت وحشت دارند شکایت های حقوقی می باشد. در رابطه با این موضوع متأسفانه بحث های زیادی نشده است. اما یکی از موضوعات بسیار حساس و داغی که در مناسبات فرقه از آن بعد از بحث خانواده فراری هستند مباحث حقوقی و شکایتهای حقوقی در دادگاههای اروپایی و بین المللی می باشد.
دوستانی که مدتی در مناسبات فرقه بودند حتما به یاد دارند که مسعود رجوی در چندین نشست تحت عنوان جنگ سیاسی بسیار خود را از دادگاه های حقوقی در اروپا هراسان نشان می داد. علت را هم بقول خودش هزینه های بسیار بالا در اروپا می دانست.
رجوی می گفت ما به این نتیجه رسیدیم که اگر به جداشده ها پول بدهیم تا آنها دنبال زندگی خودشان باشند مشکلات ما به مراتب کمتر خواهد بود. ولی اگر آنها یعنی جداشده ها را تامین مالی نکنیم باید مابه ازای آن را به وکیل و دادگاه بدهیم که هزینه های آنان برای سازمان بسیار سنگین است و از طرفی تمام وقت سازمان را هم می برد.
لذا یک پیشنهاد برای دوستان در اروپا دارم. اگر شکایتی در رابطه با مسائل خود زمانی که در سازمان بودند دارند، می توانند آن را از طریق کانالهای مشخص به مراجع قضایی در فرانسه یا اروپا ارائه دهند تا بتوانند حقوق پایمال شده خود طی این سالیان را از سازمان بگیرند.
همان زمان هم همه ما متوجه شدیم که پس پولهایی که سازمان در آلبانی به جداشده ها می دهد، اصلا از سر خیر خواهی نیست و بین بد و بدتر را برای خود انتخاب می کند.
بخشعلی علیزاده
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز تهران
