«الیزابت استیکنی» که ظاهرا پست سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه امریکا را دارد، اخیرا در گفتگو با یکی از خبرگزاریها گفته بود که هر کدام از شخصیت های آمریکایی که در گردهمایی شرکت می کنند و یا حرفی می زنند به مثابه موضع رسمی وزارت خارجه آمریکا نیست و موضع شخصی خودشان را بیان می کنند.
او در ادامه گفته بود که مجاهدین با توجه به سابقه و اعمالی که در گذشته انجام داده اند، هرگز جایگاهی در بین مردم ایران ندارند و نمیتوان بعنوان یک آلترناتیو از آنها اسم برد. هرچند که سیاست امریکا تغییر حکومت ایران نیست.
افرادی همچون جولیانی و بولتون که جیب فرقه را پر از پول های هدیه شده از سوی سعودی ها دیده بودند، تصمیم گرفتند با شرکت در میتینگ های آنها و سخنرانی بسود این گروه، تا جایی که امکان دارد آنها سر کیسه کنند و به حساب های بانکی خودشان سر و سامانی ببخشند. اما خیلی واضح و روشن بود که صحبتهای آدمی همچون جولیانی(که به زودی با خانم رجوی در میدان آزادی قدم می زنیم و …) بیشتر جنبه دل خوش کردن برای فرقه داشته و هیچ ارزش دیگری ندارد. هرچند تا آنجا که به خاطر داریم مریم قرار بود که با مثلا شوهرش مسعود در میدان آزادی قدم بزند و به کبوترها دانه بدهند حالا هرکس از راه می رسد از جولیانی وبولتن و مسئول پیشین اطلاعات سعودی ها و …. با مریم قول و قرارهایی گذشته اند که معلوم نیست آخر و عاقبت این قول و قرارها به کجا خواهد انجامید !
حال بایستی به کلاه گشادی که باز بر سر فرقه رفته نگریست و خندید که این همه دلارهای زبان بسته را در پاکت های درب بسته تقدیم آقایون کردید و آخرش هیچ به هیچ!
خطاب به مسئولین فرقه باید ضرب المثل قدیمی را یادآوری کرد که بار کج هرگز به مقصد نخواهد رسید. شما چه گلی برسر نیروهای قسم خورده خود زدید که می خواهید بر سر مردم ایران یا همان خلق قهرمانی بزنید که بالاترین مسئول تشکیلاتی تان یعنی مهوش سپهری گفت: گور پدر خلق قهرمان! برای ما فقط مسعود مهم است که به قدرت برسد. شما همان بودید که سنگ بر سر پدر و مادر نیروهای خود زدید و سرشان را شکستید. شما همان هستید که اجازه یک ملاقات نیم ساعته ساده به پدر و مادر سمیه نیروی خودتان نمی دهید، به راستی از چه می ترسید؟! شما فقط عاشق تاریکی هستید که شما را بپوشاند. از هر چه روشنی نور بیزارید چرا که واقعیت تلخ شما را برملا می کند.
یادداشت از الف عباسی
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز فارس
