مشاور امنیتی ملی ترامپ کسی است که هر ساله در میتینگهای منافقین شرکت میکند و جالب است ببینید حالا چه چیزی را به عنوان دموکراسی دارند به ملت ایران معرفی میکنند؟!!
به گزارش پایگاه خبریتحلیلی فراق، چهارشنبه گذشته در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما با حضور سیدمحمدجواد هاشمینژاد، دبیرکل بنیاد هابیلیان با موضوع «حقوق بشر سکهای دورو برای غرب» به صورت زنده پخش شد.
دبیرکل بنیاد هابیلیان در این برنامه گفت: حقوق بشر ابزار پیش برنده سیاستهای آمریکاست و غرب در برابر ایران از همه گروه های تروریستی حمایت کرده است.
وی افزود: دشمن در شرایط کنونی تلاش دارد تا از برخی عدم آگاهی ها در کشور سوء استفاده کند.
هاشمینژاد با اشاره به جنایات منافقین ادامه داد: منافقین پس از حضورشان در عراق اینک تغییر چهره داده اند تا بتوانند ادعای دموکراسی خواهی داشته باشند. آنها تلاش دارند تا جنایاتشان فراموش شود و ما نباید بگذاریم این اتفاق بیفتد.
دبیر کل بنیاد هابیلیان افزود: ۳۷ گروه ترویستی بیش از ۱۷ هزار نفر را در ایران به شهادت رساندند و همه آنها در کشورهای مدعی حقوق بشر دفتر دارند و مورد حمایت رسانه ای، سیاسی، لجستیکی و مالی غربی ها هستند.
وی گفت: چهره عریان حمایت از تروریست ها را می توان در آمریکا و رژیم صهیونیستی دید.
به نوشته بنیاد هابیلیان، یک استاد حقوق بین الملل دانشگاه تهران هم در این برنامه گفت: غربی ها و به ویژه آمریکا از حقوق بشر به عنوان یک ابزار برای فشار آوردن به دیگر کشورها استفاده می کنند.
اکبر طلابکی افزود: اگر چه غربی ها از ابزار قوی رسانه ای شان استفاده می کنند اما جبهه مقابل آنها می تواند با استفاده از سازمان های مردم نهاد و هماهنگ کردن کشورهای عدم تعهد سیاست های آمریکا برای سوء استفاده از موضوع حقوق بشر را خنثی کنند.
وی گفت: آمریکایی ها و غربی ها باید به جایی برسند که دریابند زیادی خواهیشان در جهان هزینه بر است.
در ادامه مشروح این گفتوگو را منتشر میکنیم:
مجری:
گزارشهای پیگیرانه رسانهها از نقض حقوق بشر در کشورهایی مثل یمن، غزه و دیگر نقاط جهان حکایت دارد. مشکلاتی از جمله گرسنگی، کشتار کودکان، زنان و همه مشکلات و حقوق اولیه انسانی که در این کشورها نقض میشود و کشورهایی در خارج از این مناطق معمولاً این مشکلات را برای مردم این مناطق به وجود آوردهاند.
امشب ما دوست داریم و قصد داریم در خصوص حقوق بشر صحبت کنیم، موضوعی که الان در جهان برخوردهای دوگانهای با آن میشود؛ ما امشب قصد داریم موضوع حقوق بشر که به عنوان ابزاری برای فشار بر ایران از آن دارند کشورهای غربی استفاده میکنند، بیشتر بحث کنیم.
آقای هاشمینژاد دبیر کل بنیاد هابیلیان مهمان ما هستند، خیر مقدم عرض میکنم. و آقای طلابکی استاد حقوق بینالملل و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با ما هستند. خدمت هر دو بزرگوار سلام و عرض ادب دارم.
آقای طلابکی، اول با شما شروع کنم. این رویکرد دوگانه را، حالا من در مقدمه هم گفتم که وجود دارد، چه فرقی دارد بین اروپا و آمریکا و اساساً کشورهای دیگر. مثلاً ما شاهد هستیم یک عملیات تروریستی یا یک اتفاقی در یک کشور اروپایی میافتد، همه بسیج میشوند، برج ایفل چراغهایش خاموش میشود و چه چه چه… اما در یک کشور دیگر صد هزار برابر آن اتفاقات میافتد، اما به قول معروف کک کسی نمیگزد!!
اکبر طلابکی:
بسم الله الرحمن الرحیم
من هم سلام عرض میکنم خدمت حضرت عالی و جناب آقای هاشمینژاد و بینندگان محترم این برنامه. به هر حال ببینید بحث حقوق بشر علیرغم این که فی نفسه موضوع به هر حال مهم و قابل توجهای است، متأسفانه تبدیل شده به یک ابزار در اختیار کشورهای غربی و آنها این را در واقع تبدیل کردند به یک چماقی برای این که آن کشورهایی که احساس میکنند مشکل دارند با آنها به لحاظ سیاسی، تحت فشار قرار بدهند.
همین ابزاری شدن حقوق بشر به هر حال گسترش پیدا کرده در عرصههای مختلف؛ یک بحث و یک موضوعش هم همین بحث است که در واقع مواردی که نقض حقوق بشر اتفاق میافتد در کشورهایی مثل یمن، مثل بحرین، خیلی به آن توجه نمیشود و رسانهها خیلی به آن توجه نمیکنند؛ اما وقتی در کشورهای غربی اتفاق میافتد، خب آسمان ریسمان میشود و بزرگنمایی میشود.
منتها یک نکته را هم به نظرم باید به آن توجه کرد، موارد نقض حقوق بشری در کشورهای غربی بزرگ نمایی میشود که آنها را هم میخواهند باز یک جوری منتسب کنند به مثلاً فرض کنید اسلام. این را باید توجه بکنیم.
مجری:
یعنی آن هم دو قسمت است که باید بررسی کنیم.
طلابکی:
بله، یعنی فرض کنید مثلاً در کشور فرانسه یا در کشور آمریکا، مردم بیایند علیه سیاستهای اقتصادی آن کشور تظاهرات بکنند، با این مردم برخورد بشود، هیچ وقت اینها بزرگنمایی نمیشود و در رسانهها منعکس نمیشود. یعنی این را هم باید توجه کنیم و تفکیک کنیم بین اینها. الان آمریکا مدعی حقوق بشر است. شما وقتی که نگاه میکنید وضعیت حقوق بشر را در آمریکا، در خود کشور آمریکا نسبت به شهروندان آمریکایی، اصلاً وضعیت واقعاً فاجعه باری است.
مجری:
نمونهاش بارزش سیاهپوستان.
طلابکی:
حالا سیاهپوستان، من اتفاقاً میخواهم بگویم نه فقط سیاهپوستان، نه فقط اقلیتها، خود مردم عادی آمریکا. شما مثلاً وضعیت زندانهای آمریکا را بروید و بررسی کنید. وضعیت زنان زندانی در آمریکا. در آمریکا طبق گزارشهایی که آمده که چهل درصد زندانبانان در زندانهای زنان، مرد هستند. بعد دسترسیهایی که اینها دارند، بازرسیهای بدنی که اینها دارند و تجاوزات جنسی و شما دیگر تا الی نهایت آن را بروید. یعنی یک وضعیت این جوری ما داریم. یا مثلاً وضعیت حریم خصوصی که الان دیگر خیلی بحث شده و من یک گزارشی را میخواندم که آمریکا ایمیلهای شهروندان خودش را میدهد به رژیم صهیونیستی.
مجری:
میفروشد؟!
طلابکی:
بله، یعنی این وضعیتی هست که الان دارند. فقط هم فکر نکنید که فقط سیاهپوستان یا اقلیتها، نه! خود سفیدپوستان هم حتی در معرض موارد نقض فاحش حقوق بشر هستند. پس من میخواهم بگویم که اینها را باید تفکیک کرد. یعنی چند تا لایه دارد. وقتی حقوق بشر برای آنها مهم است که بتوانند از آن استفاده ابزاریشان را بکنند، آن هم باز برای فشار آوردن به کشورهای مخالف.
یعنی این حقوق بشر و حقوق شهروندی خود شهروندان خودشان هم برایشان مهم نیست و اتفاقاً به نظر من این خودش یک نشانگر است، یعنی کشوری که حقوق شهروندان خودش برای مهم نیست، طبیعی است که حقوق شهروندان کشورهای دیگر به طریق اولی برایشان اهمیت ندارد.
مجری:
آقای هاشمینژاد میخواستم در مورد ماهیت حقوق بشر در دنیای معاصر از شما بپرسیم. اما قبل از آن شما در حوزه تروریسم کار کردهاید و یکی از مصداقهای اصلی نقض حقوق بشر، همین بحثهای تروریستی است. الان چه جوری این حجم از عملیاتهای تروریستی، اتفاقات مختلف دارد رخ میدهد، از کجا آب میخورد و چه ریشهای دارد؟
ترورسیم کلیدیترین ابزار پیشبرنده اهداف سیاسی غرب و آمریکاست
هاشمینژاد:
بسم الله الرحمن الرحیم
ببینید اولاً هیچگاه کشورهای غربی به خصوص آمریکاییها اجازه ندادند یک تعریف واحد قانونی که مورد پذیرش مجامع قانونمند جهان باشد از تروریسم ارائه شود. دلایل مختلف هم دارد. مهمترینش این است که این ابزار یکی از کلیدیترین ابزار پیش برنده اهداف سیاسی کشورهای غربی و آمریکاییهاست.
در قرن گذشته خود آمریکاییها گفتند که بالاخره بیاییم و یک تعریفی را ما خودمان داشته باشیم برای حوزه تروریسم. لوایحی را ارائه دادند، رفت در سنا، چند بار رفت و آمد تا این که خود نمایندگان گفتند بنا بر هر تعریفی که از این تعاریفی که دارد میآید اینجا، ما بخواهیم یکی را مصوب بکنیم، خودمان میشویم مصداق تروریسم!
مجری:
پایشان گیر است.
هاشمینژاد:
کاملاً مشخص است. اساساً من عرضم این است که اگر حمایتهای غربی را بگذاریم کنار از گروهها و گروهکهای تروریستی در سراسر دنیا، ما چیزی به نام ترور و تروریسم به صورت معضل جهانی نداریم. شما ببینید اعترافاتی که وجود دارد توسط خود کشورهای غربی توسط حمایتهایشان و به هر حال یکی از مهمترین و بارزترین و جدیدترین آنها اعترافی است که خانم کلینتون در کتاب معروف “اعترافات سخت” کرده است که آنجا خودش به صراحت دارد میگوید که این القاعده و طالبان را اصلاً ما خودمان به وجود آوردیم!
نمونههای متعدد و فراوانی داریم از ایجاد گروههای تروریستی در سراسر دنیا، برای این که پیش ببرند اهدافشان را، زمینه سازی دخالتهای آنها را در کشورهای مختلف فراهم بکنند. شرایط کشورها را بحرانی و پیچیده بکنند، که اینها بتوانند به صورت مشروع به قول خودشان دخالت بکنند؛ و موارد بسیار زیادی که حادثه یازده سپتامبر در خود آمریکا یکی از موارد مشخصی است که شما ملاحظه بفرمایید به ازای دو ساختمان، اینها دو کشور را در حوزه ما تصرف کردند و بیش از یک میلیون نفر انسان در هر دو کشور افغانستان و کشور عراق، در ازای دو هزار نفری که در آنجا کشته شدند.
این نشان میدهد که این چقدر هدفمند این کار انجام شده است. و نمونههای بارز فراوان که خود کشور ما ایرانی اسلامی، با توجه به این که الان نزدیک حادثه هفتم تیر ماه هستیم و خب این هفته حقوق بشری به اصطلاح آمریکاییها را هم بخواهیم مثال بزنیم، موارد فراوانی داریم که اینها مصداقاً نشان میدهد که غرب در مورد ایران به خصوص به صراحت از تمامی گروههای تروریستی حمایت مستقیم کرده و در حال حاضر هم انجام میدهد.
مجری:
آقای هاشمینژاد میتوانیم ما مسئله میانمار به صورت مثال که به دلیل اعتقادات دینی و یا حالا کشورهایی مثل بحرین یا مشکلاتی که در سوریه وجود دارد، این را هم مصداقی از تروریسم بدانیم که ریشههای تروریسم داشته باشد؟
هاشمینژاد:
ببینید به هر حال آن مصداق بارز و آن تعریف به اصطلاح پذیرفته شدهتر در سطح جهان و در بین دولتها این هست که تروریسم یعنی اهدافی را با استفاده از ابزارهای خشونتآمیز، اهداف سیاسی را بخواهند پیش ببرند. این میشود تعریف تقریباً جامع غیر رسمی که بین دولتها و به اصطلاح مجامع سیاسی پذیرفته شده است. هر چیزی که در این قالب بگنجد، چه از سوی دولتها باشد و چه از سوی افراد و گروهها، این میشود تعریف تروریسم. که حالا آن را باید بررسی کرد که که نهایت در این قالب گنجانده شده یا نه.
منتها آن چیزی که مهم است این است که اساساً حقوق بشر و موضوع تروریسم به لحاظ محتوایی، از آن محتوای اصلی خودش از اهداف اصلی خودش کاملاً خارج شده و این تبدیل شده به یک ابزار سیاسی. یعنی کاملاً یک ابزار سیاسی است و هیچ ابایی هم کشورهای غربی از این که بخواهند مصداقاً علیه آن چیزی که خودشان تصویب کردند برای پیشبرد اهدافشان، آنجایی که با اهداف آنها نمیخواند همان را به صورت مستقیم میگذارند کنار.
مجری:
مثال بزنید.
هاشمینژاد:
موارد فراوان، مثلاً یکی از روشنترین مثالها: چندی پیش در سازمان ملل و توسط شخص دبیر کل سازمان ملل، دولت عربستان را به خاطر جنایات جنگی که در یمن انجام میدهد که دیگر این خیلی مشهود و معروف است محکوم کردند. بیست و چهار ساعت بعد نکشید که دولت عربستان گفت من پولهایم را از آنجا برمیدارم و دیگر هیچ کمکی نمیکنم! دبیر کل بیست و چهار ساعت بعد این نظر خودش را پس گرفت. که در فرمایش مقام معظم رهبری به صراحت به آن اشاره فرمودند. این یک افتضاح سیاسی است در مورد بحثهای حقوق بشری.
خروج آمریکا از شورای حقوق بشر، که دلایلش هم کاملاً مشخص است و محور آن هم بحث رژیم صهیونیستی است و موارد بسیار زیاد این جوری که صراحتاً از همانی هم که خودشان مصوب کردند، ابایی ندارند از این که اینها را هم زیر پا بگذارند.
من یک مثال دیگر هم بزنم ترزا می نخستوزیر انگلیس وقتی که حوادث لندن انگلستان پیش آمده بود در چندی پیش که حالا بالاخره گاهی دچار حوادث تروریستی شدهاند توسط داعش، صراحتاً گفت: اگر لازم باشد در مواجهه با تروریسم، قوانین حقوق بشری را عوض کنیم، که البته ما باید بگوییم که منظورشان از عوض کنیم، زیر پا بگذاریم است! اگر لازم باشد این کار را بکنیم، حتماً انجام میدهیم. اما این کار را در مورد ملتهای دیگر به هیچ عنوان نمیپذیرند. یعنی حتی در مورد قاتلین و جنایتکاران میآیند این موازینی که خودشان تعریف کردند بر اساس آنها میخواهند اینها را بررسی کنند.
مجری:
بله، همین قاتل اتوبوس دیوانه را داشتیم و این اعدام شدن چه داستانهایی در فضای مجازی و هم در شبکههای خارجی گفتند که چرا؟!! ترامپ هم موضع گرفت.
آقای طلابکی حالا من از همین جا من وارد بحث ایران بشوم، که گفتم ما یک کسی را داشتیم و کسی نبود در ایران که انزجار نداشته باشد از این حرکت تروریستی که حالا یکی با اتوبوس بگیرد روی مردم و حالا بعد از اعدامش این ماجرا اتفاق بیفتد، همواره از این چماق – از حرف شما وام بگیرم – حقوق بشر استفاده کردند بر علیه ایران. ما چگونه باید رفتار کنیم. چگونه میتوانیم پاسخ این فشارها را بدهیم؟ چه اقداماتی باید برای این قضیه انجام بدهیم؟
آمریکا هنوز فکر میکند مهد دمکراسی و حقوق بشر است
طلابکی:
ببینید اقداماتی که انجام میدهند علیه ما، خب در واقع محورهای مختلفی دارد. یعنی از ابزارهای مختلفی استفاده میکنند. شاید مهمترین ابزار، همین ابزار رسانه است. به هر حال یک فضایی را ایجاد میکنند و بگونهای فضا سازی میکنند که در واقع مواردی را که ما داریم عمل میکنیم به قوانین خودمان را، این را میگویند نقض حقوق بشر! و نقض حقوق بشر تلقی میکنند.
به نظرم ما در این عرصه باید بالاخره یک تدابیری بیندیشیم. یک عرصه هم در واقع آگاه سازی افکار عمومی است. یعنی ما باید بتوانیم در عرصههای رسانهای تا حد امکان و با استفاده از ابزارهایی که داریم، منتها قطعاً آن ابزارهایی که آنها دارند در عرصه رسانه خوب خیلی زیاد هست، ما یک کشوریم در مقابل مجموعهای از کشورهای غربی و هجمهای که آنها وارد میکنند؛ یک جنگ نابرابر است. ولی به هر حال ما باید در عرصههای رسانهای به طور خاص و همچنین از ابزارهای دیگری که وجود دارد، بالاخره در مجامع حقوق بشری ما باید بتوانیم استفاده بکنیم.
همین بحث خروج آمریکا از شورای حقوق بشر را که مطرح کردند، نشان میدهد که میشود در یک عرصههایی در عرصههای بینالمللی در مقابل آمریکا و رژیم صهیونیستی ایستاد. گرچه این ابزارها هم لزوماً اینگونه نیست که ابزارهای صد در صد مثبتی باشند. چه بسا شورای حقوق بشر هم نواقصی دارد و ایراداتی هم به آن وارد هست. ولی به هر حال همین ایجاد شورای حقوق بشر، علیرغم خواست آمریکا، میدانید خود ایجاد شورای حقوق بشر را آمریکا نمیخواست!
و در دوران بوش هم یک بار خارج شد از شورای حقوق بشر. به خاطر همین ایراداتی که داشت. بعداً اوباما آمد و با آن سیاستهای پنبه سر بریدن که دارد، آمد و وارد شد و تلاش کرد باز شورای حقوق بشر را دست بگیرد. یعنی ابزارهایش را یعنی فرض کنید شورای حقوق بشر برای این ایجاد شد که نسبت به کشورها یکسو نگرنی نشود و در واقع گزینشگری نشود، اینها آمدند در دوره اوباما این کار را کردند. یعنی دوباره شورای حقوق بشر را در یک عرصههایی برگرداندند و یک حرکت ارتجاعی انجام دادند.
یعنی میخواهم بگویم به هر حال خود این وجود آیتمی که در شورای حقوق بشر وجود دارد علیه رژیم صهیونیستی، اینها نشان میدهد که میشود با کمک به نظر من کشورهایی که هم سویی دارند با ما؛ فرض کنید کشورهای عدم تعهد، ما در عرصه بینالمللی کشورهای عدم تعهد تعداد زیادی هستند، کشورهایی که میشود با آنها تعامل کرد و در این عرصهها و آگاه سازی کرد. یعنی در واقع حرکتهای توجیهی، حرکتهای رسانهای، حرکتهای سیاسی و دیپلماتیک، میتوانیم در این عرصهها آگاه سازی بکنیم، خیلی مهم است که افکار عمومی را ما میتوانیم آگاه کنیم.
و به نظر میرسد در عرصه بینالمللی هم این اتفاقات افتاده؛ یعنی شما نگاه بکنید در کشورهای غربی میبینید مثلاً در قضیه فلسطین، خود مردم کشورهای غربی چقدر آمدند و از نقض حقوق بشر تظاهرات کردند، یعنی این آگاهی اتفاق افتاده؛ ما نباید تصور کنیم که حالا چون ما ابزارهای رسانهایمان کم است، نمیتوانیم مؤثر باشیم. قطعاً ما میتوانیم تأثیرگذار باشیم.
در واقع ما با وجدان و فطرت انسانها سر و کار داریم؛ این را اگر ما بتوانیم آگاه بکنیم به انحای مختلف، استفاده بکنیم از مجامع آکادمیک، استفاده بکنیم از سازمانهای مردم نهاد، استفاده بکنیم از همین مجموعهای که فرض کنید آقای هاشمینژاد به هر حال زحمت میکشند مجموعه هابیلیان در مورد بحث تروریسم، بحث این هزاران شهیدی که ما داریم و منافقین انجام دادند و متأسفانه دارند دائم هم علیه ما اقدام میکنند؛ یعنی جای جلاد و شهید را سعی میکنند عوض کنند. ما باید سعی کنیم سازمانهای مردم نهاد را گسترش بدهیم، در عرصههای مجامع بینالمللی بیشتر حضور پیدا کنیم. در عرصههای رسانهای هم همین طور.
گاهی اوقات من واقعاً ناراحت میشوم که میبینم حتی در عرصه داخلی خودمان هم گاهی اوقات احساس میکنم حتی دانشجوهای حقوق ما هم نمیدانند که واقعاً وضعیت حقوق بشر در کشورهای غربی چگونه است؟ یعنی آگاهی نتوانستیم به بعضی از افکار خواص خودمان هم بدهیم؛ تعجب میکنند یعنی وقتی شما میگویید در آمریکا یک چنین اتفاقی میافتد، تعجب میکنند.
مجری:
آنجا فکر میکنند هنوز مهد دموکراسی و حقوق بشر است.
طلابکی:
بله، یعنی ما هم در داخل، باید خوب کار بکنیم، هم در عرصه خارجی. شما اگر نگاه بکنید راهبردهای مقام معظم رهبری را اگر در عرصه حقوق بشر، متوجه میشوید که ما باید چه کار بکنیم. چون ببینید مقام معظم رهبری همیشه روی این نکته تأکید کردند که ما در عرصه حقوق بشر، ما مدعی هستیم. ما نباید صرفاً پاسخگو باشیم، ما باید مدعی حقوق بشر باشیم و آن کشورهای غربی را در عرصه حقوق بشر با آن جنایت وسیعی که دارند میکنند، زیر سؤال ببریم. یعنی از عرصه انفعال ما باید خارج باشیم و برویم به بحثهای آفندی و تهاجمی و این قطعاً میتواند مؤثر باشد. در سیاست خارجیمان، در همه عرصههای بینالمللی ما اگر این را وجهه همت خودمان قرار بدهیم، قطعاً میتواند مؤثر باشد.
مجری:
خیلی ممنون، فکر میکنم که نسلهای جدید انقلاب، اگر ما بخواهیم مصداقهایی که منافقین اشاره کردند، نسلهای جدیدتر با شهدای هستهای فکر کنم خیلی آشناترند و شاید حضور ذهن بیشتری داشته باشند نسبت به ترور و این نقض حقوق بشری که در ایران رخ داده است. ما الان ارتباطمان با خانم سالاریان، مادر شهید احمدی روشن برقرار است. خانم سالاریان سلام شب شما بخیر.
خانم سالاریان: (مادر شهید احمدی روشن)
من هم سلام عرض میکنم خدمت شما و بینندگان سیما.
مجری:
خانم سالاریان من اول از شما بپرسم موقعی که این اتفاق تلخ افتاد و به هر حال ملت ایران را داغدار کرد، آیا بعد از این اتفاق، حالا بهت مدت یک سال یا چند وقت طولانی مدت، از همین نهادهای حقوق بشری سراغ شما آمدند، پرس و جو کردند، علت را پرسیدند و یا به هر حال اقدامی در این زمینه انجام دادند؟
خانم سالاریان:
نه! نه هیچ کاری انجام ندادند. منظورتان خارج از کشور است دیگر؟
مجری:
بله.
امروز متاسفانه جای شهید و جلاد دارد عوض میشود
خانم سالاریان:
آنهایی که هر اتفاقی داخل مملکت ما میافتد، دخالت میکنند، جایی که قوانین صریح قرآن اجرا میشود دخالت میکنند! نه واقعاً در این مورد کسی چیزی نگفته است.
مجری:
پیگیریهایی هم شد از طرف ایران؟
خانم سالاریان:
خیلی کم دیگر. همین بنیادی که جناب آقای هاشمینژاد هستند.
مجری:
فکر میکنم الان یک جورایی نوع تروریسم، نوع ترورها دارد عوض میشود، نظر شما در این باره چیست؟ حالا ما اول منافقین را داشتیم، نوع منافقین عوض شد، بعد رفت سمت داعش، منافقین هم البته داعش گونه بودند. این نوع تروریسم دارد عوض میشود، شما بازخوردهایی داشتید؟ با توجه به این که شما الان به عنوان مادر شهید، حتماً با مادر شهدای مدافع حرم یا خانواده شهدای دیگر هم در ارتباط هستید.
خانم سالاریان:
به نظر من از ابتدا که انقلاب اسلامی ایران پیروز شد و تا حالا همین الان که من دارم با شما صحبت میکنم، ما شهدای زیادی غیر از شهدایی که در جنگ تحمیلی دادیم و در مبارزه با رژیم طاغوت دادیم، شهدای بسیار زیادی هم در داخل کشورمان به شهادت رسیدند، توسط منافقین. و بعد از آن همین داعش که در کشور سوریه به وجود آمد، در کشور عراق به وجود آمد و جوانان ما به کمک هموطنان سوریمان رفتند که البته این یک نوع دفاع از خودمان هم هست.
چون میدانیم که این تروریستی که آمریکا فرستاده داخل سوریه، فقط برای سوریه نیست و اگر میخواست به کارش ادامه بدهد، به داخل مرزهای ما هم کشیده میشد و همین درگیریها مبارزه هست با آنها. ولی متأسفانه به قول حضرت امام [خامنهای] جای جلاد و شهید در مملکت ما کم کم دارد عوض میشود.
مجری:
منظورتان چیست؟
خانم سالاریان:
خب من یک موضوعاتی را در همین چند سال اخیر شنیدم که خب خیلیها شاید از نادانی، شاید نمیدانند واقعاً بگویم مغرض بودند، نمیدانم؟! این که چرا ما در دهه شصت کسانی را اعدام کردیم، چرا کسانی را دستگیر کردیم؟ در صورتی که واقعاً ما از کمترین حق خودمان دفاع کردیم. اگر ما میخواستیم از حقوق کاملمان دفاع بکنیم، همین الان دولت ما باید به دادگاه بینالمللی لایحه شکایت میکرد به خاطر ترور دانشمندان هستهای ما.
اینها هیچ کدامشان در کارهای نظامی دخالت نداشتند. همه دنبال کارهای علمی بودند. ولی متأسفانه اینها به خودشان جرأت دادند داخل کشور خودمان، شهید علیمحمدی را جلوی درب خانه خودش به شهادت رساندند. مصطفی را در حال رفتن به محل کارش به شهادت رساندند. و متأسفانه ما کاری نتوانستیم از پیش ببریم. من واقعاً تقاضا میکنم از مسئولینمان که اینها را پیگیری کنند و نگذارند که آنها برگ برنده دستشان باشد. آنها فقط بهانه برای کشور ما میتراشند که چرا ما قانون صریح قرآن را در مورد قاتل بچههای نیرو انتظامی اجرا کردیم. یعنی قصاص. قصاص چیزی است که قانون مملکت ما است.
مجری:
خیلی ممنون و متشکر خانم سالاریان.
آقای هاشمینژاد من از همین حرفهای خانم سالاریان استفاده کنم، گفتند که جای جلاد و شهید دارد عوض میشود! خب اگر الان نسل جدید و نسل چهارمی که آن درگیریهای دهه شصت را ندیده، آن فجایع را ندیده که حتی آدم وقتی میرود مستندات را میبیند، کتاب میبیند، بلکه بدتر از داعش بوده، آن چند تا پاسداری که گرفتند و آن اقداماتی که کردند، آن حافظه شاید از بین برود و به مرور زمان به یک تحریفهایی دچار بشود. نباید اینها مستند سازی بشود، پیگیری حقوق بشود مدام؟ که به هر حال این اتفاق نیفتد و یک جایی کاملاً مشخص، هم پیگیری حقوق در مجامع بینالمللی که خانم سالاری هم گفتند.
هاشمینژاد:
ببینید این دو تا جنبه دارد، یک جنبه داخلی دارد که ما معتقد هستیم که این آن مقداری که بایستی کار میشد، کار نشده و آن فاصله ده بیست سال گذشته یک مقدار در این قضیه کم کاری کردیم و این فرصتی را داد به دشمن که بتواند با توجه به این که یکی دو نسل جدید آمدند و به فرمایش شما آن حوادث را ندیدند، خب چیزی ندانند و این فرصتی برای دشمن ایجاد میکند که بتواند این جابجایی ها را عوض بکند.
تروریسم و بحث حقوق بشر ماهیتاً جایش عوض شده است، تروریسم هم همین طور. ببینید شما به هر حال کشور جمهوری اسلامی ایران در کشور سوریه و عراق یکی از نقشهای اصلی را در مواجهه با تروریسم مشخصی که همه دنیا با آن مسئله دارند و درگیر هستند و آن را مصداق میدانند، درگیر شده است؛ ولی همین جمهوری اسلامی به خاطر همین موضوع متهم به حمایت از تروریسم میشود.
یا بنا بر همان نرمها و تعاریفی که در بحثهای حقوق بشری و سازمان ملل در بحث موضوع تروریسم داریم، کشورهایی که بخشی از خاکشان اشغال میشود و مردم و گروههای مردمی، گروههای مقاومت را ایجاد میکنند برای آزادسازی خاک خودشان، این مقاومت و این مبارزه مسلحانه کاملاً مشروع هست در عرف بینالملل و از لحاظ مسائل سازمان ملل. ولی دقیقاً جای این را عوض میکنند، گروهی مثل حزبالله که اساساً بر اساس این که کشورش اشغال شده توسط اسرائیل؛ یا غزه به خاطر این که کشورش و خاکش اشغال میشود و مورد تجاوز واقع میشود توسط رژیم صهیونیستی، اینها مصداق موضوع تروریسم میشوند و حامیان آنها میشوند، حامیان تروریسم.
عرضم این است که با توجه به این موارد کاملاً درست است. ما بایستی هم در عرصه بینالمللی و هم در عرصه داخلی کار بکنیم؛ دشمن در حال کار کردن است. ملاحظه بفرمایید در راستای سیاستهای استکبار که جابجا میکند، تفکرات هم عوض میشود، تروریسم مصداقهای مختلف دارد؛ ما تروریسم فرهنگی هم داریم. وقتی فرهنگ یک ملت را از او میگیرند و جایگزین میکنند با فرهنگ دیگری، این یکی از مصداقهای تروریسم فرهنگی است.
منافقین با ادعای دموکراسیخواهی بهدنبال تطهیر چهره آلوده خود هستند
وقتی که میآیند جای عملیاتهای تروریستی و جنایتکارانه را برمیدارند و همان موضوع میشود موضوع حقوق بشری؛ خب همین بحث حقوق بشر که حالا اشاره کردند که آمریکا دنبالش هستند، چه حقوق بشری است؟ بیایید بشناسیم واقعاً به دنیا معرفی کنیم، به مردم خودمان معرفی کنیم. این مشاور امنیتی ملی آقای ترامپ کسی است که هر ساله در میتینگهای منافقین شرکت میکند و جالب است ببینید حالا چه چیزی را به عنوان دموکراسی دارند به ملت ایران معرفی میکنند؟!! سازمان منافقین. سوابقش چیست؟ جنایت و کشتار بنابر اسناد بینالمللی و خود وزارت خارجه آمریکا.
در سال ۱۹۹۷ آمریکا یک گزارش مفصل راجع به منافقین و جنایاتش و ایدئولوژی التقاطیاش و خیانتهایی که کردند به ملت ایران در همدستی با صدام علیه کشورمان. یک گزارش مفصل و دقیق میدهد. به صراحت میگوید که این گروه حزب جمهوری اسلامی تهران را منفجر کرد، رئیس دیوان عالی کشور، رئیسجمهور، نخستوزیر، – حالا تعبیر آن وزارت خارجه آمریکا این است – و هزاران هزار نفر از مردم عادی کشور ایران را ترور کردند. (با همین الفاظ)
بعد این آقای جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا، آقای مای پمپئو وزیر امور خارجهاش و حلقه اطرافیان آقای ترامپ حامیان اصلی منافقین هستند. پول میگیرند، لابیگری میکنند برای آنها و اینها را جا میاندازند در صحنه رسانه آمریکا به عنوان گروههای دموکراتیک! پس بنابراین آنچه به عنوان دموکراسی برای مردم ایران دارند پیشبینی میکنند و خوابش را دارند میبینند از سر لولههای تفنگ جنایتکارانی مثل منافقین دارد رد میشود!!
یعنی آن چیزی که دنبال حقوق بشر هستند منظورشان دقیقاً همین است. آن کاری که در سوریه کردند. سوریه را شما ملاحظه کنید معارضین را تحت عنوان معارض و مخالف در پاریس جمع کردند، سلاح به آنها دادند، همه کشورهای غربی. کشور جمهوری اسلامی را راه ندادند، گفتند شما خودتان مسئله هستید در مورد تروریست، سلاح دادند و اینها را انداختند به جان مردم. به هر حال تروریست، تروریست است! به هر حال دامن حامی خودش را هم میگیرد. تا روزی که مردم سوریه توسط این جنایتکاران کشته میشدند، کسی خم به ابرو نمیآورد و حمایتها ادامه داشت. آن روزی که سر آمریکایی بریده شد، تازه اینها بحث تروریست را راه انداختند. مصداقهای فراوانی از این قضیه هست.
تمام گروههایی که در داخل کشور ما جنایت تروریستی کردند، در بعد از انقلاب اسلامی که ما هفده هزار شهید ترور داریم که از روز اول انقلاب اسلامی، یعنی ۲۲ بهمن ۵۷ اولین ترور کشور ایران اتفاق افتاد تا همین چندی پیش که در سر مرزهای ما اتفاقاتی داریم؛ سی و هفت گروهک تروریستی در کشور ما جنایت تروریستی انجام دادند و همه آنها و سرکردگانشان در کشورهای غربی و آمریکا دفتر رسمی دارند و مورد حمایتهای لجستیکی، رسانهای و مالی آنها هستند.
گروهک منافقین در همین، حالا چند روز آینده هم یک میتینگ مفصل دارد که هر ساله دارد برگزار میکند و به صراحت از اعمال تروریستیاش دارد دفاع میکند و اتفاقاً برگزاری آن در روزی است که اعمال تروریستیاش را در کشور ایران شروع کرده است. چه جایی برای شک و شبهه باقی میماند. اصلاً به صراحت دارند از تمامی نرمهایی که حتی خودشان تعریف کردند در بحث تروریسم و حقوق بشر، عبور میکنند در مورد کشورهای دیگر و اساساً من به نظرم میرسد که این امروز چهره عریان حمایت از تروریسم را در کشور آمریکا و رژیم صهیونیستی ما داریم مشاهده میکنیم.
مجری:
آقای طلابکی اتفاقی که الان در این چند روز اخیر افتاده در آمریکا، که جدا سازی کودکان مهاجران از والدینشان است و آن بحث حقوق بشر و خارج شدن از شورای حقوق بشر اشاره کردید. اینها پی در پی فکر میکنید چه تأثیراتی داشته باشد؟ آیا این که بایکوت رسانهای هست در سطح جهان بازتابی پیدا میکند؟ اغنا میکند مردم را؟ یا این که نه! فکر میکنید اینها چون رسانههای بزرگ دنیا دستشان هست و بایکوت میکنند خیالشان راحت است و ادامه میدهند به این کارشان؟
طلابکی:
به هر حال الان دنیای رسانه دنیایی هست که بالاخره فضای مجازی فضایی هست که بسیاری از مطالب را مردم دنیا میبینند. در این قضیه هم شما دیدید بالاخره کشورهای مختلفی موضع گیری کردند علیه این اقدامی که آمریکا علیه مهاجران انجام داد؛ یا نسبت به خروجش از شورای حقوق بشر. اینها چیزی نیست که بشود به هر حال کتمان کرد. منتها ببینید اینها را ما باید در چارچوب یک سیاست کلی ببینیم دیگر.
مجری:
این برای من سؤال هست که چرا اگر آمریکا فکر میکند این هزینه زاست، چرا دارد این کارها را میکند؟ یعنی آن هزینه و فایدهاش چیست که دارد این کارها را میکند؟ خیلی راحت از حقوق بشر، قانون مهاجرت، چه، چه، چه همه را پشت سر هم دارد انجام میدهد.
طلابکی:
ببینید آمریکا خودش میداند که وضعیت حقوق بشر در این کشور چه وضعیتی دارد. اما گزارش نقض حقوق بشر در کشورها را میدهد و تمامی کشورهایی که با او به نوعی مقاومت دارند در مقابلش میکنند، به عنوان ناقض حقوق بشر معرفی میکند. چرا این کار را میکند؟ چون احساسش این هست که در واقع قدرت دارد.
یعنی قدرتی دارد که هر چقدر هم نقض حقوق بشر انجام بدهد. جامعه بیناللملی در مقابل او توانی ندارد و احساس میکند کشورهای غربی هم در واقع گرچه در ظاهر انتقاد میکنند از اقداماتش، اما در مقام عمل اتفاق خاصی نمیافتد. این به نظر من شاید دلیلی باشد که آمریکا دارد به این سیاست خودش ادامه میدهد. به نظرم باید اتفاقی بیفتد و به این سمت برویم که آمریکا احساس کند اقداماتش برایش هزینه بر است.
من دوست داشتم یک مثالی بزنم، آقای هاشمینژاد فرمودند در مورد این که مثلاً غربیها خودشان، خودشان را مستثنی میکنند؛ شما ببینید در زمان بوش وزارت دادگستری آمریکا آمد یک یادداشتی منتشر کرد، حقوقدانها هم آنجا کمک میکنند حالا شما توجه بکنید وقتی از حقوق بینالملل صحبت میکنیم این گونه نیست که شما بگویید الان من به فلان مرجع مراجعه بکنم، کار انجام میشود؛ نه! آنجا هم بالاخره این قواعد بگونهای نوشته میشود که شما به این راحتی نمیتوانید اقدام بکنید.
امروز مقام معظم رهبری فرمودند کنوانسیونها در جاهایی تدوین میشود که منافع اینها را تا حد امکان حفظ بکند.
مجری:
اگر حفظ نکند، راحت خارج میشود.
طلابکی:
بله، الان وزارت دادگستری آمریکا یادداشتی داد گفت ما این موارد را شکنجه نمیدانیم. مثلاً غرق مصنوعی را ما شکنجه نمیدانیم و انجام میدهیم و انجام دادند در گوانتناما شما ببینید کارهایی که کردند، بعد هم گفتند به نظر ما اینها شکنجه نیست. بعد که اوباما آمد سر کار، اعلام کرد که دیگر گذشتهها گذشته، حالا یک کارهایی چون در آن زمان قانونی بود، انجام دادند؛ ما دیگر آنها را پیگیری نکنیم. وعده داد من گوانتاناما را میبندم و نبست. چرا؟
چون احساس میکند که هزینه چندانی برایش ندارد. هر کاری که بکند، آن هژمونی را چون دارد، کشورهای غربی هم عرض کردم در ظاهر میآیند از نقض حقوق بشر در فلان کشور انتقاد میکنند. ولی شما میبینید قراردادهای تجاریشان کماکان برقرار است. فروش سلاحشان به کشورها برقرار است. لذا چون فکر میکنند چیز خاصی را از دست نمیدهند بنابراین این اقدامات را انجام میدهند.
لذا امیدوارم این اتفاقاتی که الان دارد رخ میدهد به گونهای پیش برود که آنها احساس بکنند که این اقداماتشان هزینه بر است. و این هم اتفاق نمیافتد جز این که کشورهایی که به هر حال در مقابل این تمامیت خواهی آمریکا و غرب ایستادهاند، اینها بتوانند بالاخره یک جوری با همدیگر متحد بشوند. همان وحدت کلمهای که امام روی آن تأکید داشتند. اینها با هم متحد بشوند و در مقابل این زیاده خواهیها بایستند.
مجری:
آقای هاشمینژاد از همین انجمن بگویید، در ایران دارد چه اتفاقاتی میافتد برای همین بحث حقوق بشر، بحث تروریسم، چه کارهایی دارد میشود، چه مستند سازیهایی دارد میشود؟
نباید اجازه دهیم جنایات منافقین فراموش شود
هاشمینژاد:
من یک نکتهای در ادامه بحث ایشان بگویم، علیرغم همه این مسائل که بیان شد، بینید کشور جمهوری اسلامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با جمهوری اسلامی ایران هست، جزء یکی از خبرهای مهم دنیا است. موضوعات مهم دنیا است. معتقد هستم که منطق انقلاب اسلامی، عملکرد انقلاب اسلامی موفق شده که پرده تزویر بسیاری از عملکردهای استکبار را از چهره او بزداید.
وقتی در بحث سوریه و عراق ملاحظه میکنیم از یک طرف خانم کلینتون را میبینیم که میآید و به صراحت میگوید این گروههای جانی را ما ایجاد کردیم، سلاح هم خودشان به آنها میدهند. از یک طرف کشوری که متهم هست به حمایت از تروریسم، پیشرو در مبارزه با همین تروریسمی است که اتفاقاً بیشترین صدمات را خود همان کشورهای غربی دیدند. بعد از این که این کشور موفق میشود، بعد از این که این منطق موفق میشود، توقع دارید آمریکا چه بگوید؟
بگوید ما دروغ گفتیم به شما. چهل سال دروغ گفتیم. جای حامی تروریسم و مبارزه کننده با تروریسم را عوض کردیم. خودش میشود همان مصداق تروریسم و حامی تروریسم. اینجا غول رسانهای آمریکا بایستی بیاید به کمک آن. وقتی بحث حقوق بشر مطرح میشود و مصادیق فراوان نقض حقوق بشر پیش میآید، این اقدام پیشگیرانهای که رژیم صهیونیستی در مناطق مختلف دنیا علیه افراد مد نظرش هستند انجام میدهد، و یا خود آمریکا که به اصطلاح میآید و در کشورهای مختلف، این مصداق مشخص و بارز تروریسم دولتی است.
چه چیز اینجا باید بگوید؟ وقتی که آقای بوش میخواست حمله کند به کشور عراق و کشور افغانستان، یکی از نویسندگان آمریکایی گفت، یک پایش در هالیوود بود یک پایش در کاخ سفید! افکار عمومی را تلاش داشت و این دروغگویی که میخواست، اینها را جابجا بکند. عرضم این است که به هر حال این منطق انقلاب اسلامی که چهره واقعی اینها را نشان داده و چهره منطقی خود را امروز به دنیا عرضه کرده است.
در مورد اقداماتی که ما میخواهیم انجام بدهیم دقیقاً به خاطر این است که در داخل کشور ما معتقد هستیم که دشمن تلاش دارد در سایه بعضی از عدم آگاهیهایی که در سطح جامعه وجود دارد سوء استفاده بکند و با تغییر چهره بیاید و خودش را جا بزند. منافقین بعد از حضور آمریکاییها در کشور عراق تغییر چهره دادند. رهبر و سرکرده جهانی خودشان را مخفی کردند. تحت حمایت آمریکاییها که آنجا حضور داشتند آن را مخفی کردند. چهره بعد از آن را جابجا کردند. که بتوانند ادعای دموکراسی خواهی، دموکراتی خواهی با حمایت هایی که سازمان سیا و رژیم صهیونیستی و غول رسانهای دارد از آنها، انجام میدهد.
این را ما نباید اجازه بدهیم اتفاق بیفتد، با به رخ کشیدن جنایات آنها، تلاش دارند فراموش بشود، تلاش دارند جنایاتشان فراموش بشود، تلاش دارند ملت ایران نداند که خیانتی کردند که هیچ بنی بشری در هیچ کشوری در زمانی که کشورش در حال جنگ با متجاوز خونخواری مثل صدام هست یا هر کشور دیگر، رفتند در کنار صدام و علیه ملت خودشان ، علیه سربازان خودشان جنگیدند، این را ما تلاش داریم که اجازه ندهیم که اتفاق بیفتد و این روشنگری را انشاءالله داشته باشیم با توجه به اسناد فراوانی که در این زمینه وجود دارد.
انتهای پیام