فرقه تروریستی رجوی بعد از حمله شیمیایی در سوریه در شبکه‌های خبری خود و فضای مجازی شروع به فضاسازی کرده و سعی می‌کند خود را حامی افرادی که در این حمله کشته و یا زخمی شده‌اند، نشان دهد. منافقین همچنان مانند گذشته و برای خوش‌خدمتی به آمریکا و غرب سعی می‌کند تا دولت اسد را مسئول این حمله معرفی کرده تا بتواند از این رهگذر چند صباحی به حیات خود ادامه دهد.
در حالی که فرقه رجوی این روزها با موضع‌گیری علیه حمله شیمیایی سعی می‌کند خود را حامی حقوق بشر نشان دهد که کارنامه این فرقه نه تنها این موضع‌گیری آن‌ها را تأیید نمی‌کند بلکه کاملا متضاد با آن است.
در اسفندماه ۱۳۶۶ زمانی که رژیم صدام حسین در حلبچه علیه مردم بی‌دفاع این شهر حمله شیمیایی انجام داد، فرقه رجوی نه‌تنها در این مسئله سکوت کرد بلکه بعدها بر اساس اعترافات افراد جداشده از این فرقه مشخص شد، منافقین در حمله به این شهر با بعثی‌ها همکاری داشته است.
در آن زمان فرقه رجوی با در اختیار قرار دادن مشخصات دقیق منطقه و نقاط استراتژیک به بعثی‌ها نقش مؤثری در افزایش کشته‌ها در این حمله داشت. البته پیش‌ازاین نیز فرقه در تیرماه ۱۳۶۶ همین خوش‌خدمتی را در حمله شیمیایی به سردشت برای صدام انجام داده بود و در قبال آن توانسته بود، تضمین لازم برای ادامه حضور در عراق گرفته و برخی امتیازات نظامی و مالی را از صدام اخذ کند.
درباره چرایی همراهی منافقین در حمله شیمیایی به حلبچه می‌تواند عنوان کرد که این فرقه قبل از تشکیل ارتش به اصلاح آزادی‌بخش و زمانی که در مناطق کردی عراق مستقر بود از طریق چند پایگاه نیروهای خود را برای انجام عملیات تروریستی به ایران اعزام می‌کرد. همچنین با استقرار دستگاه‌های شنود در این پایگاه‌ها تحرکات نظامی ایران را رصد و در اختیار بعثی‌ها قرار می‌داد.
فرقه رجوی در شهرهایی مانند عربت و حلبچه پایگاه مرزی داشت. اغلب واحدهای اعزام فرقه در این دو پایگاه مستقر بودند. این دو شهر برای فرقه جنبه استراتژیک داشته و عملیات تروریستی خود را علیه ایران از این دو هدایت می‌کرد. به‌عنوان‌مثال واحدهای اعزام از این دو پایگاه همیشه بالباس پوششی کردی به داخل مرزهای ایران نفوذ و اقدام به شناسایی نیروهای سپاه و ارتش می‌کردند. بااین‌حال انجام عملیات والفجر ۱۰ سبب شد تا دست مجاهدین از این دو پایگاه مهم کوتاه شده و خللی در کارهای تروریستی آن‌ها به وجود بیاید(۱).
همکاری مردم منطقه حلبچه با ایرانی‌ها سبب شد تا صدام تصمیم به قتل و عام آن‌ها بگیرد. در این میان منافقین نیز که پایگاه مهم خود را ازدست‌داده بودند، به کمک صدام آمده و به دلیل فعالیت در آن مناطق مشخصات دقیق منطقه و نقاط حساس و استراتژیک را در اختیار بعثی‌ها قراردادند تا از این طریق میزان موفقیت حمله شیمیایی صدام به کردهای حلبچه بیشتر شود. همین اقدام منافقین سبب شد تا تعداد کشته‌ها و زخمی‌ها بسیار افزایش بیابد به‌طوری‌که رسانه‌ها همان زمان تعداد کشته‌ها که اغلب غیرنظامی بودند را بیش از ۵ هزار نفر و تعداد زخمی‌ها را ۷ هزار نفر اعلام کردند.
براین اساس مروری بر نقش فرقه در حمله شیمیایی به مردم بی‌دفاع حلبچه نشان می‌دهد این فرقه تروریستی برای خوش‌خدمتی به صدام حاضر به کشتارجمعی زنان و کودکان کرد در عراق شده و دست خود را به خون هزاران نفر آلوده کرده است. حالا این فرقه با فراموشی عمدی کارنامه خود در روزهای اخیر مدعی دفاع از حقوق بشر در سوریه شده و با محکومیت حمله شیمیایی صورت گرفته می‌خواهد از آب گل‌آلود ماهی گرفته و خود را سازمانی با ظاهر انسانی نشان دهد.
۱- سید حجت اسماعیلی، خداوندان اشرف (نگاهی مستند به فرقه‌گرایی مجاهدین خلق) تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صفحه ۶
یادداشت از دکتر سیدمحسن موسوی‌زاده
انتهای پیام / کانون هابیلیان
