روز دوشنبه ۱۹ تیر ۱۳۹۶، نمایندگان انجمن نجات در نشست کارگروه عملیات پروژه کالکان (بررسی ساز و کارهای مبارزه با تروریسم – زیر مجموعه پلیس بین الملل) شرکت نمودند. در جریان این نشست عنوان شد که مبارزه با تروریسم مشارکت تمام کشورها و دولت ها را بدون در نظر گرفتن منافع و مصالح سیاسی طلب می کند. اعضای انجمن نجات در خصوص کارکردهای تروریستی فرقه رجوی با مسئولین امنیتی کشورهای شرکت کننده صحبت کردند و شمه ای از جنایات این فرقه علیه مردم ایران، علیه مردم عراق، و حتی علیه اعضای گرفتار در درون فرقه را بیان نمودند.
در همین رابطه نمایشگاه عکسی نیز برپا شده بود که از اقدامات تروریستی فرقه رجوی پرده بر می داشت همچنین نمونه های عینی که قربانی حملات وحشیانه این فرقه شده بودند نحوه اقدام ضد بشری فرقه رجوی در مورد خود و بستگانشان را بیان داشتند.
خانواده های اعضای دربند این فرقه؛ در مورد فرزندانشان که سال هاست از طبیعی ترین حق انسانی خود یعنی دیدار با خانواده محروم شده اند و تحت پروسه های فشرده مغزشویی فرقه قرار گرفته اند همچنین شیوه به اسارت درآمدن عزیران خود و ممانعت فرقه از ملاقات خانواده ها با فرزندانشان سخن گفتند و خواهان احقاق حقوق انسانی خود و فرزندان دربندشان گردیدند.
تعدادی از اعضای جدا شده از این فرقه به شرح سال های اسارت و بردگی خود در فرقه پرداختند. همه ی قربانیان این فرقه تروریستی خواهان استرداد و مجازات سران فرقه تروریستی رجوی و جانیان این فرقه بودند، خواسته به حقی که سال هاست مورد بی اعتنایی کشورهای مدعی حقوق بشر و مجامع بین المللی قرار گرفته است.
آلام ملت ایران با وجود بیش از ۱۷۰۰۰ شهید ترور که عمدتاً به دست فرقه رجوی به شهادت رسیده اند، مورد بی توجهی مجامع بین المللی و حقوق بشری و کشورهای طرف قرارداد (معاهدات استرداد تحت پوشش پلیس بین الملل) قرار گرفته است. تاکنون عملیات تروریستی علیه ملت مظلوم ایران مورد غفلت و بی اعتنایی واقع شده و این قشر از تروریست ها مورد حمایت مالی، امنیتی و حقوقی کشورهای مدعی حقوق بشر هستند که این نماد بارز تقسیم تروریسم به خوب و بد توسط آنان بوده است.
علی رغم درخواست مکرر ایران در طی سال های گذشته مبنی بر استرداد عاملان کشتار مردم ایران و جانیان تروریست، شاهد این هستیم که کشورهای طرف قرارداد استرداد از انجام وظایف حقوقی خود سرباز زده و خواسته برحق و مشروع مردم ایران که هدف حملات تروریسی فرقه رجوی قرار گرفته اند بی پاسخ مانده است. در حالی که استرداد مجرمین مستلزم تعاون قضایی بین المللی است و اهتمام در اجرای آن می تواند ضامن عدالت قضایی و جلوگیری از بی کیفری و فرار مجرمان و متهمان به کشورهای غیر از محل وقوع جرم شود.
عدالت قضایی ایجاب می کند که متهمین و مجرمین فراری در سایر کشورها احساس آسایش و امنیت ننمایند و اگر همکاری بین المللی وجود نداشته باشد و بزهکاران بتوانند پس از ارتکاب جرم آزادانه در کشور دیگری زندگی نمایند و مصون از تعقیب باشند، عدالت دستخوش هرج و مرج خواهد شد و همین است که امروز شاهد تاخت و تاز تروریست ها در سراسر جهان می باشیم زیرا کشورهای حامی حقوق بشر شعار مبارزه با تروریسم سرمی دهند اما در خفا حامیان مالی، اطلاعاتی و نظامی گروه های تروریستی از جمله فرقه رجوی و فرقه داعش می باشند.
مسؤلین جمهوری اسلامی بارها اعلام نموده اند: “اعضای گروه های تروریستی، چنانچه شاکی خصوصی نداشته باشند و از گروه مربوطه جدا شده باشند، می توانند آزادانه بدون پیگرد قانونی به کشور باز گردند”. همچنان که به این ترتیب در سال های گذشته نزدیک به ۱۰۰۰ نفر تحت نظارت صلیب سرخ جهانی به ایران بازگشته و توانسته اند بدون مشکل قضایی از امکان زندگی در ایران برخوردار شوند و بارها در رسانه ها شرح زندگی خود را بیان داشته اند.
اما یک نمونه بارز از قرارداد استرداد مجرمین مربوط به آقایان ابراهیم خدابنده و جمیل بصام می باشد که هنگام قاچاق محموله حاوی اسناد، ارز و طلا متعلق به فرقه رجوی در کشور سوریه دستگیر و به ایران مسترد و در ایران محاکمه شدند، اما مشمول رأفت اسلامی قرار گرفته و اینک در ایران زندگی می کنند وبه کار مشغول هستند. قابل توجه این است که این دو نفر از مسئولین بالای فرقه رجوی بوده و در زندان نیز همچنان سر موضع خود بودند تا به تدریج بعد از چند سال با واقعیت ها و حقایق آشنا گردیدند. آنان بارها عنوان نموده اند که بر خلاف ادعاهای فرقه تروریستی رجوی هرگز در زندان مورد بدرفتاری قرار نگرفته اند و از تمام حقوق خود برخوردار بودند.
در سنوات قبل تعداد بسیاری از اعضای فرقه رجوی که توانسته اند حصارهای ذهنی را درنوردیده و از حصارهای فیزیکی فرقه بگریزند در کمال امنیت و آرامش انتخاب کرده اند که در ایرانی زندگی کنند یا به کشورهای دیگر بروند که نفرات زیادی از آن ها در داخل و خارج کشور؛ نسبت به جنایات فرقه در مورد اعضا و ملت ایران و عراق افشا گری نموده اند و با مراجع بین المللی ملاقات ها و مکاتبات بسیاری داشته اند که شرح مبسوط این افشاگری ها در فضای مجازی منعکس گردیده است. از جمله این نفرات خانم های عضو سابق شورای رهبری مجاهدین خلق نظیر بتول سلطانی، زهرا سادات میرباقری و مریم سنجابی و همچنین مسئولینی نظیر دکتر مسعود بنی صدر و آقایان مسعود خدابنده، داوود ارشد، علی حسن نژاد، و غیره می باشند.
حتی تروریست های فرقه رجوی که برای انجام عملیات تروریستی به داخل ایران اعزام شده بودند و در جریان عملیات یا پس از انجام عملیات دستگیر شدند؛ بعد از آن که ماهیت واقعی فرقه برای آنان روشن شد و از این فرقه و اهداف ضد میهنی آن تبری جستند مورد عفو قرار گرفتند و به جامعه و زندگی عادی بازگشتند از جمله آرش صامتی پور، بابک امین، مرجان ملک، حورا شالچی و بسیاری دیگر.
شیوه برخورد حکومت ایران با اعضای فرقه رجوی که در واقع فریب شعارهای دروغین و بی محتوای سران این فرقه را خورده اند، نشانگر آن است که حکومت ایران هرگز از مشی رأفت، مدارا و هدایت گری فریب خوردگان نا آگاه که در دین مبین اسلام به آن سفارش شده است عدول نورزیده است.
با توجه به شرح فوق، مردم ایران که داغ ۱۷۰۰۰ قربانی ترور را متحمل شده اند خواهان استرداد سران فرقه رجوی که عاملان خیانت و جنایت علیه ملت ایران هستند، می باشند و بار دیگر توجه مجامع بین المللی و حقوق بشری را به نقض آشکار حقوق ملت ایران در مورد استرداد سران فرقه رجوی جلب می نمایند و تقاضای احقاق حقوق خود در عرصه بین المللی را دارند.
جالب توجه است که خانواده های اعضای گرفتار در درون فرقه تروریستی رجوی که قطعا هرگز عاقبت بدی برای عزیزان خود طلب نمی کنند نیز بر اجرای قرارداد استرداد مصر هستند چرا که می دانند فرزندان آنان با پای گذاشتن به داخل ایران و حتی محاکمه شدن عاقبت به مراتب بهتری از درون فرقه را تجربه خواهند کرد و پایان بسیار بهتری در انتظارشان می باشد
محمدی
