رجوی بیاید و نشست دیگ و تف باران را توضیح دهد

مریم رجوی اگر شهامت دارد فقط ۲۴ ساعت زندگی یک فرد در قرارگاههای اشرف را توضیح دهد منتهی فراموش نکند که توضیح دهد نشست دیگ چیست؟

توضیح دهد که وقتی یک نفر نمی خواست در قرار گاه اشرف بماند چه مراحلی طی می کرده است اما نباید فراموش کند و نشست های تف باران یادش برود.

کیست که نداند گذشته هولناک و دهشتناک فرقه رجوی چه بوده است. از زمان های بسیار دور آن زمان که مجید شریف واقفی و صمدیه لباف بهدست یاران دیروزشان کشته شدند تا گذشته های نه چندان دور زمانی که مسعود رجوی در جلسات محاکمه یاران قدیم خودش انها را محکوم به اعدام کرد و تا گذشته های نزدیک که تعدادی از پیروانش را توسط نیروهای فدائی اش به قتل رساند ، تعدادی را به بند و زندان کشید و تحویل ابوغریب داد تا توسط آدمخواران صدام حسین به پوست و استخوان تبدیل شوند و بعد هم مورد معامله قرار بگیرند .
کیست که نداند در فرقه رجوی تنها یک قانون حاکم بود و آن چیزی جز شعارتیر تیغ تبر تبانچه نبود. مریم رجوی در ملاقات با پارلمانترهای فرانسوی تصویری رویایی از مناسبات فرقه رجوی به پارلمانترهای فرانسوی نشان می دهد تا واقعیت ذاتی این فرقه که همانا دیکتاتوریست را بپوشاند.
واقعیت فرقه رجوی آن نیست که مریم رجوی به تصویر می کشد. واقعیت فرقه را ما یعنی کسانی که روزانه محکوم به مرگ بودیم می توانیم به تصویر بکشیم. همان کسانی که به قول آن دیوانه فراری مسعود رجوی باید روی سرمان همیشه حس می کردیم که تیر، تیغ، تبر و تپانچه است. این یعنی احساس مرگ و کشتن لحظه به لحظه ما، این فرقه ما را لحظه به لحظه نابود کرده است کدام دمکراسی را مریم رجوی می گوید کدام آلترناتیو، کدام وجدان بشری می تواند چنین کند که این ها کردند .
سوال مهم اینجاست به کدام دلیل می توان گفت که این فرقه دمکراسی خواه است ؟ آیا می توان شعار آزادی و دمکراسی داد و در پشت پرده زندان و شکنجه به راه انداخت ؟ آیا می توان ادای آلترناتیو درآورد و بعد فرمان قتل و بند از بند گسستن جدا شدگان را داد ؟
نکته قابل توجه این است برای شناخت یک پدیده نمی توان به ظاهر پدیده ها نگاه کرد باید آن را باز کرد و خوب درون آن را دید.
فرقه رجوی هیچگاه در طول حیات خویش محتوای درون خود را ارائه نکرده است ولی ما زخم خوردگان این دستگاه هستیم، ما می دانیم که این ها دارند دروغ می گویند. این ها هیچ اعتقادی به دمکراسی و آزادی ندارند.
این ها فقط شعار دمکراسی می دهند ولی در پشت پرده هر چه که فکرش را می توان کرد را کرده اند. چه کاری و چه بلائی مانده که این ها بر سر چند نسل از مردم ایران نیاورده باشند.
ما با پوست و گوشت و استخوان خویش دار و درفش این دستگاه را چشیده ایم. فرقه رجوی اگر راست می گوید دمکراسی خواه است، اگر مریم رجوی راست می گوید که بدنبال ازادی و دمکراسی است بگوید که در اشرف و قرارگاه های تابعه در دوران صدام حسین چه گذشته است.
من نمی گویم ۳۰ سال را بگوید، بگوید زندگی یک فرد در درون اشرف به فاصله ۲۴ ساعت چگونه طی شده است. او اگر شهامت دارد فقط ۲۴ ساعت زندگی یک فرد در قرارگاههای اشرف را توضیح دهد ولی فراموش نکند که توضیح دهد نشست غسل چیست؟ توضیح دهد نشست عملیات جاری چیست؟ توضیح دهد نشست دیگ چیست؟ توضیح دهد که وقتی یک نفر نمی خواست در قرار گاه اشرف بماند چه مراحلی طی می کرده است اما نباید فراموش کند و نشست های تف باران یادش برود.
همان نشست هائی که قاضی آن مسعود رجوی و دیگر دست اندرکارانش شکنجه گرها بودند، همان کسانی که ما خوب می شناسیم . البته اگر فراموش کردند نام آن ها و اعمالشان را هم می توانیم بگوئیم و اشکالی ندارد ما یادآوری می کنیم. ما شاهدان و زنده بگوران آن دستگاه هستیم و حاضریم هر کسی که بخواهد داستان زندگی تلخ مان را بگوئیم . این ها دروغ می گویند که به آزادی و دمکراسی احترام می گذارند، دمکراسی باد هوا نیست که شعار بدهیم، بلکه دمکراسی و آزادی شعاری برخواسته از قلب و دل انسانهاست .
پارلمانترهای فرانسوی کافیست نگاه کنند و از خود بپرسند راستی چرا مسعود رجوی نیست ؟
همین کافی است تا خوب پی ببرند که این دستگاه چه کرده است که مسؤول و مسبب چهار دهه ظلم و ستم را پنهان کرده تا مبادا شما پارلمانترها از او بپرسید که تو چه کرده ای و کارنامه ات چیست که اینک مدعی آلترناتیو هستی.

منصور نظری