رجوی خانواده را «انگشت ششم» و زائده‌ای بی‌فایده توصیف کرده بود که باید حذف می‌شد.
به گزارش فراق، مسعود رجوی، سرکرده در گور منافقین در ساaل ۱۳۶۸، با صدور فرمانی درون‌سازمانی، تمامی اعضای متأهل را مجبور به طلاق اجباری کرد. این اقدام که بعدها به «انقلاب ایدئولوژیک» معروف شد، برای نابودی استقلال فکری و عاطفی اعضا طراحی شده بود.
دلیل اصلی این فرمان، ترس از فضای خصوصی اعضا بود؛ جایی که زن و شوهر می‌توانستند آزادانه درباره سیاست‌های سازمان گفت‌وگو کنند و حتی به اشتباهات رجوی ملعون پی ببرند. این ارتباطات خارج از نظارت، به‌عنوان عاملی برای «انحراف» و خروج احتمالی اعضا از تشکیلات قلمداد می‌شد.
رجوی خانواده را «انگشت ششم» و زائده‌ای بی‌فایده توصیف کرده بود که باید حذف می‌شد. این نگاه نشان می‌داد که در این تشکیلات، کوچک‌ترین پیوندهای عاطفی نیز در برابر اهداف قدرت‌طلبانه رجوی ابلیس بی‌ارزش شمرده می‌شد.
یکی دیگر از اهداف شوم این فرمان، جلوگیری از فرار زوج‌ها به صورت مشترک بود. با جدا کردن اعضای متأهل، احتمال خروج همزمان آن‌ها کاهش می‌یافت و هر فرد مجبور بود به تنهایی در برابر فشارهای روانی تشکیلات تصمیم بگیرد. این سیاست، نمونه‌ای بارز از مکانیسم‌های سرکوب در یک ساختار منافقین بود که کوچک‌ترین مقاومت را در نطفه خفه می‌کرد.
این اقدام سرکرده عیاش منافقین، ثابت کرد که در این تشکیلات، هیچ حد و مرزی برای بقای رذیلانه و خفت بار وجود ندارد.
انتهای پیام
