کتاب «رازهای سازمان؛ تاریخ شفاهی سازمان مجاهدین خلق» تلاشی است در جهت آشکارسازی لایه‌های پنهان و پیچیده یک سازمانی که نقش مهمی در تاریخ سیاسی ایران داشته است.
به گزارش فراق، شیما ناصری در خبرگزاری مهر به معرفی کتاب «رازهای سازمان؛ تاریخ شفاهی سازمان مجاهدین خلق» که با تلاش‌های جواد موگویی در قالب مصاحبه‌هایی با چند چهره مبارز و مرتبط با این سازمان تدوین شده، پرداخته است.
این اثر سعی دارد نگاهی تاریخی به سازمان مجاهدین خلق ایران بیندازد و با استفاده از دیدگاه‌های افراد نزدیک به سازمان و درگیر در فعالیت‌های آن، تصویری از درون سازمان ارائه دهد. راویان مصاحبه های کتاب شامل افرادی همچون احمد عزت‌شاهی، احمدرضا کریمی، سعید شاهسوندی، کریم رستگار و سید مهدی غنی هستند که هر یک از زوایای مختلفی به سازمان و تجربیات خود از حضور در آن پرداخته‌اند.
بررسی تاریخچه سازمان از زبان اعضا
کتاب «رازهای سازمان» با نگاهی دقیق و جست‌وجوگرانه به ابعاد مختلف سازمان از دیدگاه اعضا و فعالان آن پرداخته است. مصاحبه‌شوندگان هر یک روایت‌های متفاوتی از روند فعالیت‌ها، استراتژی‌ها، و فراز و فرودهای سازمان مجاهدین خلق بیان می‌کنند. احمد عزت‌شاهی و احمدرضا کریمی از جمله کسانی هستند که از مراحل اولیه شکل‌گیری سازمان و رویکردهای ایدئولوژیک آن سخن می‌گویند. از دیدگاه این افراد، سازمان در آغاز با باور به آرمان‌های اسلامی و اصول مبارزه طبقاتی به میدان آمد، اما با گذشت زمان و در مواجهه با مشکلات داخلی و خارجی، دچار انحراف و بحران شد.
با توجه به دیدگاه‌های مصاحبه‌شوندگان، سازمان پس از انقلاب دچار نوعی سرگشتگی ایدئولوژیک شد. افرادی مانند کریم رستگار و سید مهدی غنی این موضوع را مطرح می‌کنند که سازمان در سال‌های اولیه پس از انقلاب، برای حفظ بقا و اثرگذاری سیاسی، دست به تغییراتی در مواضع ایدئولوژیک و استراتژی‌های مبارزاتی خود زد. این تغییرات که شامل سازگاری با اصول سوسیالیستی و حتی همسویی با حکومت‌های خارجی بود، باعث از دست رفتن اعتماد داخلی و شکاف‌های عمیق درون سازمان شد.
نقد و بررسی کتاب
«رازهای سازمان» به عنوان یک اثر تاریخ شفاهی، توانسته بخشی از تاریخ پنهان و مبهم سازمان مجاهدین خلق را آشکار سازد. با این حال، برخی نقدها نیز به کتاب وارد است. یکی از انتقادات اساسی به کتاب، احتمال جهت‌گیری‌های شخصی مصاحبه‌شوندگان و حتی خود گردآورنده است که ممکن است بر صحت و بی‌طرفی روایت‌ها تأثیرگذار باشد. با وجود این، کتاب از نظر محتوایی و روش گردآوری اطلاعات، یکی از مهم‌ترین منابع برای مطالعه سازمان مجاهدین خلق و تاریخ سیاسی ایران در دهه‌های گذشته به شمار می‌رود.
جواد موگویی با انتخاب شیوه‌ای مصاحبه‌محور و گفت‌وگو با افرادی که در درون و بیرون سازمان قرار داشته‌اند، سعی کرده است به عمق رویدادها و چالش‌های سازمان دست یابد. این کتاب می‌تواند برای خوانندگانی که علاقه‌مند به تاریخ معاصر ایران و تحولات سیاسی پیچیده آن هستند، جذاب باشد.
انتهای پیام
