«آقا سمیع! زمان در حال گذر است و هر لحظه ممکن است دیر شود. به یاد بیاور که محبت و پیوندهای خانوادگی، هرگز نمی‌میرند.»
به گزارش فراق، محمدجواد نوع‌پرور، سردبیر سایت فراق در یادداشتی به بهانه بی‌قراری بانو رعنا اولیایی، مادر چشم انتظار سمیع ناظری در بستر نوشت: در این دنیای پر از حسرت و در سایه‌های تاریک سازمانی که تو را به اسارت گرفته، قلب مادر در بستر بیماری می‌تپد و انتظار تو را می‌کشد. روزها و شب‌ها می‌گذرد و او همچنان به یاد توست، یاد فرزند هنوز در دلش جاودانه است. آیا این قلب بی‌پناه، این روح رنج‌کشیده، هنوز در ذهن تو زنده است؟
مادر، آن ستاره‌ای که همیشه در آسمان زندگی‌ات می‌درخشید، اکنون در سکوتی عمیق غرق شده و تنها امیدش صدای توست. آیا فراموش کرده‌ای که در این دنیا، هیچ چیز به اندازه عشق مادر نمی‌تواند دل را آرام کند؟ آیا آن حصار ایدئولوژیک، تو را از یاد آن چهره مهربان و آن دستان نوازشگرش دور کرده است؟
نیما، فرزندت، در انتظار توست. آیا او را در دلت جا داده‌ای یا در دنیای جدیدی که به تو تحمیل شده، از یاد برده‌ای؟ لطفاً این بار، جویای حالشان باش. نگذار این انتظار بی‌پایان، این درد عمیق، به زخم‌های تازه‌ای برای وی تبدیل شود.
آقا سمیع! زمان در حال گذر است و هر لحظه ممکن است دیر شود. به یاد بیاور که محبت و پیوندهای خانوادگی، هرگز نمی‌میرند. صدای مادر را بشنو، به او بگو که هنوز در قلب تو جا دارد و هیچ چیز نمی‌تواند این پیوند را قطع کند.
به یاد آن روزهای شیرین و لحظات بی‌نظیر در کنار هم، اکنون وقت آن است که با شجاعت و عشق، به سوی خانواده بازگردی. مادر در انتظار توست، و این انتظار، بزرگ‌ترین گنجینه‌ای است که می‌توانی به او هدیه کنی.
انتهای پیام
