دادگاه رسیدگی به جنایت‌های فرقه رجوی، بازخوانی تاریخ رنج مردم ایران از تروریست‌هایی است که از تحریم و خون همین ملت کاسبی کردند.
به گزارش فراق، صدیقه حسینی متهم ردیف پانزدهم این دادگاه، از لحاظ تشکیلاتی جزء رده‌های اول شورای رهبری و از نظر نظامی مسئول اول فرقه است.
حسینی سال ۱۳۳۶ در شهرستان لنگرود متولد شد و کارمند بهزیستی شهر رشت بود. وی در سال ۱۳۵۸ به شکل قانونی برای زندگی به خارج از ایران رفت و در آنجا به فرقه تروریستی رجوی پیوست.
صدیقه با یکی از اعضای فرقه رجوی بهنام «حمید فرجو» ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر میباشد.
همسر وی پس از عملیات خائنانه و ضدمیهنی «فروغ جاویدان» (مرصاد) در اعتراض به همکاری مجاهدین با دولت عراق، فرقه را ترک کرده و به اروپا رفت. صدیقه حسینی پس از مدتی برای شرکت در عملیاتهای تروریستی، به خاک عراق اعزام و در جوخههای تجاوز و ترور مجاهدین سازماندهی گردید. وی در کلیه عملیاتهای تجاوزگرانه و ضدمیهنی فرقه رجوی که با پشتیبانی و هدایت ارتش صدام صورت میگرفت، شرکت داشته و مشارکت فعالی در به خاک و خون کشیدن سربازان ایرانی داشته است.
نامبرده به دلیل شرکت در عملیاتهای مختلف، مسؤول یگان ۶۷ در محور دوم بخش نظامی مجاهدین گردید و پس از آن، معاون همان محور گردید.
هنگامی که سازماندهی بخش نظامی مجاهدین بهصورت سه مرکز بود، حسینی به مرکز ۱۱ منتقل، ابتدا معاون و سپس فرماندۀ آن شد.
او در مرکز پنج بهعنوان رییس ستاد، مسؤولیت هماهنگی با استخبارات صدام برای نفوذ تیمهای تروریستی مجاهدین به داخل ایران را بر عهده داشت.
پس از آن در سمت فرماندهی قرارگاه ۴، یکی از سازماندهندگان اصلی اعزام تیمهای تروریستی خمپارهزنی و ترور بود. تیمهایی که با اجرای عملیاتهای طرحریزی شده او باعث کشته شدن تعدادی از هموطنان غیرنظامی و خسارت به اموال مردم گردیدند.
وی همچنین فرماندهی ارتش چهارم در شهر کوت را برای مدتی بر عهده داشت که یکی از مأموریتهای اصلی این قرارگاه، سرکوب شیعیان و مردم عراق در صورت بروز هرگونه تحرک علیه صدام بود.
پس از خلع سلاح فرقه و فرار مریم به فرانسه و اختفاء رجوی، صدیقه حسینی معاون مسؤول اول گروه بود و سرکوب ناراضیان و جداشدگان رو به افزایش در طول دو سال گذشته را مستقیماً بر عهده داشت.
نشستهایی که از ابتدای سال ۱۳۸۴ بهمنظور نگه داشتن نیروها و گرفتن تعهد از آنها برگزار شد را وی کنترل میکرد.
وی علی رغم اینکه فردی کم سواد و بدون درک و فهم بسیاری از مسائل بود، فقط به خاطر اطاعت های کورکورانه از تشکیلات فرقه در سال ۱۳۸۶ به سمت مسئول اولی رسید.
صدیقه حسینی با یدک کشیدن منصب مسئول اولی چندین سال سرکرده بخشی به نام «اجتماعی» عراق بود. این بخش همچنان که در گذشته گفته شد، نام یکی از بخش های جاسوسی و خبر چینی در فرقه رجوی جهت جذب مزدور و جاسوس از بین مردم عراق بود.
بعد از سقوط صدام، بخش اجتماعی فرقه به صورت گسترده ای برای خرابکاری، ایجاد اغتشاش در روند صلح و تلاش برای براندازی حکومت وقت عراق فعال بود و این سیستم بیش از ۶۰۰ خبرچین در شهرهای مختلف عراق داشت. جانشینان صدیقه حسینی در مقاطعی مژگان محمد زمانی، پری بخشایی و حکیمه سعادت نژاد بودند.
از جمله اعمال ننگین صدیقه حسینی در مقام مسئول اولی عامل بودن سرکوب نیروها و جلوگیری از خروج اعضای ناراضی با کنترل های فیزیکی شکنجه های روحی و جسمی بود.
از جمله فعالیت‌ها و مسئولیت‌های او عبارت است از:
رئیس شاخه نظامی فرقه تروریستی رجوی
سخنران نشست‌های ایدئولوژیک و محفلی برای اعضای تشکیلات
معاون پشتیبانی اطلاعاتی شاخه نظامی فرقه در عملیات تروریستی نظامی مروارید
از مسئولان ستاد داخله مردان در مقر اشرف
مسئول اول در سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶
وی در حال حاضر مسئول بخش سایبری هدایت کانون‌های شورشی تشکیلات و مسئول بخش مردان در آلبانی است.
همچنین به‌دلیل جنایت‌های ارتکابی از سوی نامبرده در قالب همکاری با رژیم بعث و همچنین به‌اتهام آدم‌ربایی در تاریخ ۲۲/۰۱/۲۰۰۸ میلادی حکم جلب وی، عباس داوری و مژگان پارسایی، توسط قاضی دادگاه جنایی بغداد صادر شده است.
انتهای پیام
