فرقه رجوی در حالی حمله به سفارت ایران در فرانسه را تکذیب می‌کند که در دهه شصت برای اولین بار با خلق کلید واژه «جنگ سفارتخانه‌ها» عناصر این فرقه با هدایت اطلاعاتی اروپایی به اماکن سیاسی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور حمله می‌کردند.
به گزارش فراق، سال ۱۳۹۱ خبر دستگیری یک جاسوس در تهران باعث حیرت فراوانی شد؛ عملیات رصد و شناسایی این فرد نفوذی در زمان خودش یک مورد نادر در فعالیت‌های اطلاعاتی محسوب می‌شد چراکه فرد نفوذی هم‌زمان با سفارتخانه بیش از ۳۵ کشور در تهران مرتبط بود.
در آن زمان وزیر خارجه وقت انگلیس که مذاکرات هسته‌ای را میان اروپایی‌ها مدیریت می‌کرد برای مقامات وزارت خارجه پیام فرستاده بود که یکی از گره‌های رفع تحریم‌ها با آزادی این فرد باز خواهد شد، این پیام خاص مخاطبانی ویژه در داخل ایران داشت. بعدها مشخص شد که این جاسوس چندمنظوره آن‌چنان میان اروپایی‌ها محبوبیت دارد که هر بار سفیری در تهران تغییر می‌کند نفر قبلی این سرپل جاسوسی را به سفیر بعدی معرفی می‌کند.
به نوشته مشرق، جفری جیمز کاردار سفارت انگلیس در تهران که از افسران عالی‌رتبه اینتلیجنس سرویس بود در توصیف این فرد گفته بود که جاسوس ایرانی با توجه به قابلیت، تخصص و مهارتی به چنان جایگاهی رسیده بود که خیلی راحت می‌توانست روی سیاست خارجه کشورهای اتحادیه اروپا اثر گذاشته و بازوی ارتباطی آن‌ها در داخل ایران باشد، او با برخی از مدیران نفتی ارتباط گرفته و با فرستادن فرزندان آن‌ها به مدارس یا دانشگاه در مالزی جایش را میان بروکرات‌های ایرانی باز کرده بود.
در آن زمان دستگیری این نفوذی ضربه سختی به قوه ادراکی، اطلاعاتی و تحلیلی کشورهای غربی وارد کرد تا جایی که جان استیل از مسئولان سفارت انگلیس در تهران در خاطرات خود نوشته است که پس از حذف این نفوذی چشم لندن در ایران کور شد! اما دستگیری این جاسوس چند نبشه برای طرف ایرانی بدون هزینه نبود.
از شب دستگیری کمال فروغی به آن‌سو اروپایی‌ها برای آزاد کردن شاه‌ماهی جاسوسی دست به هر اقدامی زدند تا شاید این گره سربسته به تدبیری باز شود، ریچارد دالتون افسر اطلاعاتی سرویس MI6 در آن زمان در گفتگو با بخش فارسی بی‌بی‌سی گفته بود که اگر ایرانی‌ها کمال فروغی را آزاد نکنند مانند دهه شصت دوباره جنگ سفارتخانه‌ها را راه انداخته و ایران را در سطح بین‌المللی منزوی خواهیم کرد، همین اشاره کوچک کافی بود تا گزارش‌های پراکنده از حمله به مراکز کنسولی و دیپلماتیک و حتی اتباع کشورمان در برخی کشورهای اروپایی چون ترکیه، دانمارک و هلند مخابره گردد.
اصطلاح «جنگ سفارتخانه‌ها» برای اولین بار در دهه شصت استفاده شد، در آن سال‌های سخت و نفس‌گیر عناصر فرقه تروریستی رجوی با هدایت اطلاعاتی پلیس اروپایی به اماکن سیاسی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور حمله می‌کردند، مسعود رجوی سرکرده این گروهک در تشریح این دست عملیات‌های خرابکاری گفته بود که انتقام یک عمل است و جنگ مسلحانه باید از داخل به خارج تصاعدی شود، اما سرویس‌های اطلاعاتی غربی که اشراف کامل روی این دست اقدامات تروریستی داشتند هدفی جز برجسته کردن منافقین در خارج از کشور را در سر داشتند، در آن زمان سیا، موساد و پلیس امنیتی اروپا به دنبال آن بود که با افزایش فشار بیرونی ایران را از درون کنترل کنند.
جنگ سفارتخانه اقسام متفاوتی دارد و در اصطلاح سیاسی شامل موارد از اقدامات سخت یا نرم چون نفوذ در اماکن، جاسوسی و خرابکاری می‌شود. در عرف دیپلماتیک جنگ سفارتخانه در خارج زمانی آغاز می‌شود که منافذ نفوذ به داخل به‌صورت کامل بسته‌شده باشد و احتمال اثرگذاری سیاسی به حداقل خود رسیده باشد.
حمله چند روز پیش به سفارت جمهوری اسلامی ایران در پاریس را باید از همین زاویه مورد ارزیابی قرارداد، بی‌بی‌سی فارسی خبر داد که بخش‌هایی از سفارت ایران در فرانسه آتش‌گرفته است و این خبر به‌گونه‌ای روی خروجی قرار گرفت که گویی یک حادثه غیرعمدی باعث به بار آمدن این خسارت شده است، اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی از عناصر مرتبط با فرقه رجوی به شیوه عملیاتی در دهه شصت این اقدام را انجام داده‌اند، گفته‌شده است که علاوه بر اداره کل امنیت خارجی فرانسه (DGSE) موساد نیز در این ماجرا نقش مستقیم داشته است.
حمله به سفارت ایران در فرانسه تکرار اقدامات شرورانه رجوی ها در مهرماه سال گذشته در میانه اغتشاشات در برخی محلات است، هدف از این دست خرابکاری‌ها پخش شراره آشوب توسط شبکه مادر است.
تعمیم جنگ سفارتخانه‌ها از سوی کشورهای غربی علاوه بر سویه ارسال پیام در جهت خرابکاری در داخل یک‌سویه ماجراجویانه اما دیپلماتیک خارجی نیز دارد. هدف از این اقدام آن است که ایران دچار انزوا شده و در میان‌مدت تسلیم گردد، راه انداختن جنگ سفارتخانه از سوی کشورهای غربی حکایت از آن دارد که دشمن از حالا از امتداد اغتشاشات در داخل ناامید شده و تنها روی تبلیغات سیاسی در خارج حساب بازکرده است.
دیدار وزیر ارتباطات رژیم صهیونیستی با برخی خبرنگاران برانداز در لندن را باید از همین نقطه‌نظر مورد تفسیر قرارداد، بسته بودن فضای تحرکات خشن در داخل و کشف رابطین شبکه آشوب در داخل باعث شده است تا دشمن در سال‌مرگ اغتشاشات تنها روی تبلیغات بیرونی سرمایه‌گذاری کرده و آن را تنها نقطه امید برای بالا بردن نقطه‌جوش بداند، البته پرواضح است این دست‌وپا زدن‌ها بیهوده آورده خاصی برای معاندین نخواهد داشت.
انتهای پیام
