نجات یافته‌های فرقه رجوی در آلبانی با گردش در کوه‌های اطراف تیرانا بوی یک زندگی لذت بخش را بدون استرس استشمام می‌کنند؛ چیزی که رجوی بیش از ۳۰ سال از آن‌ها دریغ کرده بود.
به گزارش فراق، خلیل انصاریان، حمید آتابای و رضا مزگی‌نژاد حالا دوستان یک رنگی شدند که دور هم جمع شده و روزهای فراموش نشدنی برای خود ثبت می‌کنند.
خلیل انصاریان می‌گوید، یکی از آرزوهایمان در داخل اسارتگاه اشرف این بود که تشکیلات اجازه دهد یک بار به پیک نیک برویم.
درخواست گردش رفتن در تشکیلات رجوی گناه نابخشودنی محسوب می‌شد و هر کس این درخواست را می داد به او می‌گفتند دنبال زندگی عادی هستی و برای یک مبارز، پیک نیک معنی ندارد و شما را از مسئولیت دور می‌کند؛ شاید سران «اشرف» هم باور داشتند که گردش و حرمسرا فقط برای مسعود و مریم قجر حلال و نوش است.
انتهای پیام
