ناامیدی رجوی از عربستان و گدایی اعتبار از روزنامه فرانسوی

به دنبال از سرگیری روابط بین کشور ایران و عربستان به عنوان دو قدرت بزرگ منطقه، درحالی که فرقه رجوی از ادامه حمایت عربستان ناامید شده است طی یک بیانیه بی سند حمایت های مالی از فرقه را در کل منکر شد.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، در این رابطه باید سفر رجوی در سال ۶۶ به عربستان را یادآوری کرد و در ادامه به خاطرات و افشاگری های مسعود خدابنده اشاره کنیم.

خدابنده در خاطراتش گفته است: رجوی هنگام بازگشت از عربستان از طرف ملک عبدالله ولیعهد وقت این کشور علاوه بر هزینه سفر، سه کامیون طلا حاوی مقادیر زیادی شمش طلا، جواهرات و ساعت های طلای رولکس با آرم سلطنتی آل سعود هدیه گرفت.

چنان که تا کنون یاوه گویی و دروغ های فرقه در هرموردی اثبات شده است در ارتباط با کانال مالی فرقه نیز تا کنون مستندات غیرقابل انکار به دفعات منتشر شده است؛ باید به سران مغز پوسیده این فرقه گفت هر معامله ای را تکذیب کنید قاچاق نفت عراق را چگونه می توانید تکذیب کنید؟ ۱۷ سال حمایت عراق و پول های صدام را هم چگونه انکار می‌کنید؟ پول های هنگفتی که بر روی میزملاقات با مقامات عراقی تا سقف چیده می شد را با آن همه فیلم و سند و شاهدین را که نمی توانید منکر شوید.

چرا تا کنون با این همه افشاگری، حرف ها و مصاحبه های عربی و فارسی که در رسانه های عراقی، ایرانی و خارجی منتشر شد، آن همه فیلم های مستند، گفت وگو با فریق طاهر، رئیس اطلاعات صدام و… را تکذیب نکردید. چرا علیه مقاله نیویورک تایمز که بعد از سقوط صدام در سال  2003 لیست کمک های نفتی میلیونی صدام به اسم مجاهدین خلق را که فقط یک موردش دریافت یک میلیون بشکه نفت بود، تکذیب نکردید. نیویورک تایمز آمریکا مهم تر است یا فیگاروی فرانسه؟ چرا وقتی رئیس دادگاه عالی جنایی عراق در سال ۲۰۰۵ در تلویزیون عراق رسیدهای کوپن نفت با امضای مسعود رجوی را نشان داد و دوربین روی امضای رجوی در قبض رسید، امضای تحویل گیری زوم کرد  آن موقع بیانیه ندادید و تکذیب نکردید. بله چون با سندهای محکم خود قضائیه عراق و انتشارنیویورک تایمز اگر تکذیب می کردید رسوایی ها دو چندان می شد.

چند سال پیش در گزارشی، خبرنگار تحقیقی آلبانیایی جرجی تاناسی نوشت: «این گروه در ابتدا با پرداخت ۱۳میلیون دلار به خرید ۲۰۰ هزار متر مربع از اراضی نزدیک شهر مانز اقدام کرد و سپس ۱۴۰هزار مترمربع دیگر به املاک خود اضافه کرد. آنها همچنان به خرید ملک در آلبانی ادامه می دهند و قبوض سنگین آب، برق و اینترنت را به صورت نقدی پردخت می کنند. آنان برای هر چیز مبالغ بالایی به صورت نقد پرداخت می کنند. از اسکناس‌های ۱۰۰ دلاری استفاده می کنند و از مراجعه به بانک و صرافی خودداری می کنند تا ردی از مبادلات مالی برجا نگذارند. آنها از یک شرکت آلبانیایی ۱۷۰۰ دستگاه رایانه لنوو و مانیتور خریداری کردند و به اردوگاه بردند. هزینه آن را هم نقدی پرداخت کردند. با پرداخت پول های هنگفت اینترنت پرسرعت خریداری می‌کنند و برای خود یک شبکه مخابراتی راه اندازی کرده اند.»

هر عقل سلیمی می تواند تشخیص دهد هزینه های هنگفت فرقه رجوی بدون پشتیبانی دول خارجی و بند و بست های غیر قانونی و فاسد نمی تواند تامین شود.

دخل و خرج سازمانی که برای هر ۱۰ دقیقه سخنرانی سناتورهای بیگانه بین ۲۰۰ تا ۱۰۰ هزار دلار پول می‌دهد و برای انتشار یک آگهی در واشنگتن پست و روزنامه های پرتیراژ تا ده هزار دلار می پردازد موضوعی نیست که با کار هواداران در خیابان ها حل و فصل شود.

انتهای پیام