منصور براهویی، عضو نجات یافته از فرقه رجوی با اشاره به سرگذشت زندگی خود پس از اعلام جدایی از فرقه نوشت:
من تا قبل از اینکه جدایی رسمی خود را از این فرقه اعلام کنم چندین بار به سرکردگان فرقه رجوی پیام دادم که در ناحیه شکم دچار درد شدیدی شده ام، تو را خدا به من کمک کنید از درد دارم می میرم.
علی رغم خواهش های مستمر من از عبداله تهرانچی و جواد خراسان نه تنها به من کمکی نکردند بلکه مرا به حال خود رها نمودند.
عبداله تهرانچی به من پیام داد که این موضوع به ما هیچ ربطی ندارد و خودت برو مشکلت را حل کن. این در حالی بود که جواد خراسان قول داده بود که همه مسائل ما را حل و فصل کند ولی همه آن قول‌هایی که داده بودند دروغی بیش نبود.
این در حالی بود که تمام مسائل پزشکی فرزندان خودشان که از این فرقه جنایتکار جداشده بودند را بلافاصله رفع می کردند و یا آنها را برای درمان بلافاصله به آلمان و فرانسه منتقل می کردند.
من که از شدت درد روز به روز به لحاظ جسمی ضعیف شده بودم و توانایی راه رفتن نداشتم خودم را به کافه ایرانیان رساندم و دوستان به محض اینکه من را دیدند از وضعیت بیماری من با خبر شدند. این دوستان مهربان فوری مرا به بیمارستان بردند و من که به یک قدمی مرگ رسیده بودم به یمن جوانمردی تک تک دوستان به خصوص حسن حیرانی، رحمان محمدیان، پرویز حیدر زاده، علی هاجری، حسن شهباز، رضا مرادی، رضا مزگی، باقر محمدی، مالک بیت مشعل و موسی دامرودی و به کوری چشم فرقه رجوی از مرگ نجات پیدا کردم.
همین جا خاطر نشان کنم دکتری که می خواست مرا عمل کند به دلیل وضعیت جسمی که من داشتم بار اول حاضر نشد عمل را انجام دهد. دکتر به آقای حسن حیرانی گفته بود به دلیل اینکه دوست شما به لحاظ جسمی ضعیف شده است من می ترسم که اگر او را عمل کنم قلبش از کار بیفتد ولی بعد از آزمایشات متعدد که مثبت بود تصمیم گرفته شد که مرا عمل کند و شکر خدا عمل با موفقیت انجام شد.
من ضمن قدردانی از همه دوستان که جوانمردی کردند و مرا از مرگ نجات دادند از آنان بسیار سپاسگزارم. این فرقه همانطور که بارها اعلام کرده مرگ ما جداشده ها را می خواهد. این، همان حقوق بشری است که سران فرقه از آن دم می زنند.
انتهای پیام
