آنچه در ذیل فراخوان‌های ضد انقلاب برای اعتراض به وضعیت اقتصادی مردم روبه گسترش است نمونه‌ای از موارد تازه متولد شده دشمنان در راستای ستیزه جویی است.
مصطفی مطهری در یادداشت پیش رو که پیرامون تغییر در سطوح ستیزه جویی منافقین با نظام اسلامی نگاشته شده، نویسنده معتقد است: این روزها در منبع خبررسانی جریانات ضد انقلاب آن چیزی که بدان توجه ویژه ای می شود و بطور مداوم به آن می پردازند استفاده از سناریوی است که از با نام «فروپاشی اقتصادی» سخن می گویند؛ پیوند وضعیت موجود اقتصادی این روزهای کشور و گذاران سخت معیشت معمولی مردم در کنار تهدیدها و تحریم ها عامل اصلی در این باره است؛ به عبارت دیگر اینکه اوضاع سخت و دشوار اقتصادی این روزهای جامعه ایران و تحمیل فشارهای اقتصادی از ناحیه تحریم های ظالمانه بر معیشت مردم موضوعی می باشد که این روزها به مباحث داغ محافل عمومی و حتی فنی و تخصصی تبدیل شده است؛ در واقع شرایط بد اقتصادی مردم در ماه های اخیر و به تبع آن کاهش قدرت خرید مردم از یکسو و در دسترس نبودن موردی و اتفاقی اقلام ضروری و مصرفی از سوی دیگر، موضوع و وضعیتی نیست که به توان آن را نادیده گرفت و یا انکار کرد.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر می باشد:
با این حال نکته مهم در این باره تلاش های جریانات معاند در قالب فراخوان های سریالی برای ملتهب سازی فضا و اتمسفر داخلی در این زمینه است که درصدد برهم زدن نظم عمومی و تشویش اذهان عمومی و هدایت آن به سمت و سویی که برنامه ریز آن بوده اند، می باشد. بطوریکه آنچه در ذیل فراخوان های ضد انقلاب برای اعتراض به وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم در فضای مجازی در ماه های اخیر روبه گسترش و تزاید است نمونه ای از موراد تازه متولد شده دشمنان در راستای ستیزه جویی با ایران و نظام اسلامی است.
در این راستا ماشین تبلیغاتی ستیزه جویان نظام اسلامی با فعالیت تمام تلاش دارد از طریق وارونه سازی ها و بزرگ نمایی های کاذب به مدد ابزار دروغ پردازی که به نوعی همزاد جریانات ضد انقلاب می باشد، نبض جریان سازی های کاذب اقتصادی و اخبارهای مرتبط با آن را در داخل به دست بگیرند. به عبارتی معاندین نظام اسلامی و مردم ایران با ترسیم ترس آلود آینده وضعیت اقتصادی به جامعه تلاش دارند نه تنها نظم عمومی برهم بزنند و به تبع آن زندگی روزمره مردم را دچار اختلال کنند، بلکه قصد دارند با روش های تبلیغاتی دروغ این گونه به مردم در جامعه القاء کنند که هیچ راه‌حل برون رفتی از وضعیت و شرایط موجود وجود ندارد، مگر اینکه مردم به سمت آنها و سیاست های آنها گرایش پیدا کنند؛ چرا که بنا به آنچه تبلیغ کرده و ترویج می کنند راه حل نهایی حل بحران ها در دست جماعت آنها است و لاغیر.
از جمله نکات مهمی که در ارتباط با این سیاست آژیته سازی وضعیت اقتصادی از سوی دشمنان نظام و مردم و کاربران به اصطلاح برانداز! دنبال می شود، پیوند دادن شرایط موجود بد اقتصادی و مشکلات معیشتی ناشی آن به مسئله دین و مذهب و شعائر مذهبی و اعتقادی مکتب تشیع مانند ایام محرم و عاشورا از یکسو و متولیان امور مذهبی (علما و روحانیون) از سوی دیگر است؛ واقعیت این است که سم پاشی رسانه ای بی وقفه و مستمر از سوی جریانات به اصطلاح اپوزیسیون باید این هدف انجام می شود که دوگانه انگاری های طبقه بندی شده میان نظام و مردم ایجاد کنند و هر آنچه امروز در نزد ساختار سیاسی ترویج می شود را جدا از مردم و متعلق به متولیان ساختار سیاسی جا بزنند و مردم را به سمت جبهه گیری در رابطه با آنها سوق دهند. به عبارت دیگر اینکه تعمیم دشمنی های خود با ایران و نظام اسلامی به سطح جامعه، از قبیل مواردی ویژه ای است که در قالب رویکرد مذکور از سوی جریانات مورد بحث مورد توجه قرار گرفته است. بطوریکه به هشتگ های مبنی بر نه به محرم و یا نه به اربعین و … نمونه ای از این موارد می باشند باید تلاش برای تخریب روحانیت را نیز به آنها اضافه کرد که الصاقی از دشمنی های سیاسی معاندین نظام اسلامی به امور دینی – مذهبی است.
رویکردهای ستیزه جویانه معاندین تغییرات فاحشی کرده است
با این توضیحات که در سطور بالا عنوان شد می توان این گونه بیان کرد که جریانات معاند با علم به این امر که در ذیل مبارزه با نظام اسلامی با بن بست های تئوریک و پراتیک مواجه شده اند، سیاست پوست اندازی را پیش گرفته اند؛ بنحویکه با ایجاد سوژگی سیاسی از باورها و ارزش های موجود در نظام اسلامی در ایران مسموم سازی فکری – ذهنی فضای موجود را دنبال می کنند؛ بطوریکه آنها بواسطه تاثیرگذاری رسانه ای در جامعه به مدد فضای مجازی و پهن کردن دام های فرقه ای تفرقه گرا، جذب نیروهای اجتماعی و سیاسی را هدف گذاری کرده اند؛ طرحی هوشمندانه که از طریق چیدمان های گفتمانی و پلکانی با نام تقابل جویی با نظام اسلامی طراحی شده است اما در عمل ماهیتی دین ستیز، مذهب زدا، لایتسه محورو عرفی گرا (سکولار سازی) برای جامعه ایران است که از این طریق به دنبال اجرای آن هستند.
باید توجه داشت که گفتمان سازی های دین گریزانه و سیاسی سازی مطالبات صنفی جریانات معاند با بهره گیری از ابزارهای رسانه ای و براساس تاکتیک و تکنیک های تصویر پردازی و با برجسته سازی محدودیت ها و نقاط ضعف در عرصه های مختلف و حاشیه رانی نقاط قوت موجود در جامعه ایران همراه بوده است.
باید یاد آور شد اگرچه اغواسازی اجتماعی از طریق دست به دامان رسانه های شنیداری و بصری شدن از سوی دشمنان نظام اسلامی و مردم ایران امر تازه ای نیست، اما نکته مهم در این باره دسترسی آسان به اخبار و اطلاعات زرد و فریبنده ای است که از سوی آنها به مخاطب خورانده می شود، که در این راستا باید راهکاری تقابلی از سوی مسئولان در عرصه سخت افزاری و تامین شرایط سهولت در دسترسی به منابع حیاتی از اقلام مصرفی و … از یکسو و مبارزه هدفمند با روش سیاستی مذکور آنها از طریق سیاستگذاری های روشمند از سوی دیگر در قالب جلوگیری از انتشار اخبار التهاب زا و دروغین انجام گیرد.
با این حال هر چند که سودجویی از این روش های زننده تبلیغاتی با نام دشمنان نظام اسلامی و مردم ایران گره خورده و پیوند دارد و هر چند هیچ فرد آزاده، انقلابی و اسلامی دل در گرو آنها نخواهد داد، اما باید آگاه بود که ترفند های تازه بکار گرفته و برنامه ی تبلیغاتی این جریانات تفرقه افکن که معمولا با عنوان «موضوعات سیاسی – اقتصادی – دینی – مذهبی» دنبال می شود می تواند در بذر افشانی یاس و ناامیدی و ایجاد بی اعتمادی جامعه به حاکمیت و شکاف میان آنها در آینده خطرناک باشد. از این رو راهکار حیاتی در این باره، تامل و تعمق و برنامه ریزی و اجرای آنها در تمام ابعادی است که دشمنان از فرقه ای تا مجازی بر روی آنها سرمایه گذاری کرده اند، می باشد؛ چرا که تعلل در این باره و در عرصه های مورد تهاجم و تخریب قابلیت های این را دارد که نظام و کشور را متحمل هزینه ها و خسارت های فراوان و غیرقابل جبرانی کند.
انتهای پیام
