طبق اخبار رسیده «مصطفی رجوی» با نام مستعار« آرمان ربیعی» در دانشگاه نروژ مشغول به تحصیل در رشته حقوق می باشد تا بتواند به ادعای فرقه در مقام عموی خائن به وطن و ملت خود جایگزین شود.
مصطفی رجوی(محمد رجوی) یکی از مخالفان سرسخت ایده ها و اندیشه های پدرش یعنی مسعود رجوی بود و به خاطر همین مسئله وی از فرقه اعلام جدایی نمود.
وی پس از انتقال به آلبانی به کشور نروژ اعزام شد تا مبادا دست به افشای جنایات پنهان پدر و نامادری خود در سه دهه بزند.
در واقع زبان بند پسر رجوی همان دلارهایی است که به قیمت جان اسیران به بند کشیده شده در آلبانی است.
مصطفی رجوی به راحتی از زندان آلبانی آزاد و به همان راحتی عازم کشور نروژ می شود و باز به همان راحتی در دانشگاه قبول و حتی پناهنده کشور مربوطه بدون هیچگونه مشکلی می شود.
پس چگونه است افراد جدا شده که قصد سفر به دیگر کشورها را دارند به صورت خیلی ماهرانه نیت آن ها در نطفه خفه می شود؟ یا در همان آلبانی به نیت خروج به صورت قاچاق دستگیر و تحویل نیروهای امنیتی می شوند؟ یا اینکه در دیگر کشورها زندانی و دوباره به آلبانی عودت داده می شوند ؟ چرا همین افرادی که چندین سال دست به سینه و در خدمت بی چون و چرای رجوی بودند نتوانستند همچون مصطفی رجوی به کشور دلخواه سفر و پناهنده شوند؟
معصومه حسن زاده
انتهای پیام / فراق
